ما اهل کوفه نیستیم!
متأسفانه به گواه اقدامات بی‌خاصیت و ایجاد حساسیتهاى غیرانقلابى و سکولارى و لیبرالى، هنوز هم برخى مدیران فرهنگى کشور را غفلت و خواب فرا گرفته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، متن یادداشت حجت الاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیزاده با عنوان «ما اهل کوفه نیستیم!» به شرح ذیل است:
جریان‌شناسى عاشورا، از ادعا تا درس‌آموزی و الهام‌گیرى و تا مرزکشى بین نوع تفکر حاکم بر دو اردوگاه یزیدى و حسینى(علیه‌السلام) از موضوعات قابل تأمل و تحلیل و بررسى است که هرچه زمان مى‌گذرد، نیاز بشریت به‌ویژه قاطبه مسلمانان که بیشترین تهدیدات و فشارهاى نرم و سخت در جهان نابرابرى‌ها، متوجه آنهاست، بیشتر لمس مى‌گردد.
ظرفیت نهضت سیدالشهداء(علیه‌السلام) و رسالت پیام‌رسانى آن‌که با نقش‌آفرینى عقیله بنى‌هاشم زینب کبرى و امام سجاد(علیهما السلام) و دیگر بازماندگان سرفراز کربلا از روزهاى اولیه پس از حماسه عاشورا جریان یافت، آنقدر بالا و عمیق و گسترده است که تاکنون علی‌رغم بسیج همه توان جبهه یزیدیان و قلدران زورگوى عالم، به فضل الهى ذره‌اى از حرارت و شکوه آن کاسته نشده بلکه به‌رغم میل دشمنان فرهنگ و تفکر عاشورایى، بر دامنه و گسترش آن افزوده گردیده است. اکنون موضوع عاشورا و نهضت امام حسین(علیه‌السلام) به‌عنوان موضوعى قابل توجه در سطح بین‌الملل مطرح مى‌باشد و همگان در مات و حیرتند که «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست، این چه شمعى است که عالم همه پروانه اوست...»
هرچند نباید هرگز از حیلت و توطئه‌هاى مرموز جبهه یزیدیان لحظه‌اى غفلت کرد که دشمن، دشمن است و هنرى جز مکر و حیله و فتنه و آشوب و ایجاد ناامنى نداشته و ندارد و لذا اخیراً از اردوگاه مرکزی‌شان یعنى آمریکا این پیام را با ذلت هرچه تمام منتقل ساخته‌اند که عراق را با قدرت نظامى و ایران را با قدرت نرم و انقلاب جنسى و سوریه و دیگر کشورهاى منطقه را با رواج تروریسم و گستراندن ناامنى باید از پاى درآورد.
این در حالى است که امام خامنه‌اى(مدظله‌العالى) حداقل از یک دهه قبل با نگاهى دقیق و قاطعانه و با صلابت، هشدارهاى لازم را دادند و در خصوص تهاجم و شبیخون و ناتوى فرهنگى از زوایاى مختلف خطاب به آحاد مردم به‌ویژه مدیران و مسؤولان نظام تذکرات و رهنمودهاى روشنى را مطرح نمودند ولى افسوس از یک جو غیرت و اقدام مفید و قابل قبول؛ متأسفانه به گواه برنامه‌های نداشته و اقدامات بی‌خاصیت و بلکه ایجاد حساسیتهاى غیرانقلابى و سکولارى و لیبرالى، هنوز هم برخى مدیران فرهنگى کشور را غفلت و خواب فرا گرفته است. امر نهاد خانه و خانواده و اصول و ضوابط اخلاقى و شرعى در محاورات و سبک زندگى عادى مردم بعضاً به مخاطره افتاده است و متأثر از بى‌خیالى و شاید هم تعمد در قبح‌شکنى و ترویج بى‌غیرتى و بى‌حیایى برخى عناصر منفعل و غرب‌زده و بى‌مسؤولیت و بى‌فرهنگ مى‌باشد.
آن قدر حریم‌شکنى و قبح‌شکنى و بى‌خیالى در حوزه ولنگاری فرهنگى زیاد شده است که احساس مى‌شود در بازار امر به معروف و نهى از منکر جاى منکر و معروف عوض گردیده و لذا باید خطاب به رزمندگان دلاور اسلام حاج قاسم سلیمانى‌ها، بگوئیم شما را به‌خدا یک نظرى هم به خاکریزها و میدانهاى رزم فرهنگى (از رسانه و فیلم و هنر گرفته تا ادبیات و کنسرت و موسیقى و تا نوع پوشش‌هاى به‌دور از شأن جامعه اسلامى و تا به آغوش کشیدن سگان و گربه‌ها و بالاخره سبک زندگى بیگانگان کافر و مشرک که برخى آن‌را عین تجدد و فرهنگ دانسته و تقابل با آن‌را تندروى و تحجر و دورى از عقلانیت القاء مى‌نمایند،) داشته باشید.
به‌راستى چه شده است ما را که کارهاى ضدارزشى و ضدفرهنگى را عین فرهنگ و ارزش تلقى می‌کنیم و مگر نشنیدیم که پیامبر خدا(ص) قرنها پیش در‌خصوص نشانه‌هاى آخرالزمان هشدار دادند که چگونه مى‌شود شما را که معروف، منکر و منکر را معروف خواهید انگاشت! حال در این اوضاع پیچیده و نگران‌کننده که سرخطهاى اصلى جبهه استکبار حتى اپوزیسیون داخل و خارج کشور، گروهک‌هاى منافقى که تا مرفق دستشان به خون هزاران انسان مظلوم و بى‌گناه از ملت ایران آغشته بوده و هست، اکنون طمع کرده تا شاید بتوانند با ایجاد تغییر در ذائقه مردم ایران به‌ویژه نسل جوان، کم‌کم انقلاب عاشورایى ملت ایران را به سمت فروپاشى و بن‌بست سوق بدهند.
در این شرایط حساس آیا جز فرهنگ و تفکر عاشورایى و رسالت زینب‌گونه پاسدارى از ارزشهاى شهیدان و امام راحل راه دیگرى براى تداوم انقلاب و واکسینه نمودن آن در برابر نقشه‌ها و توطئه‌ها وجود دارد؟!
آرى در این راستا یکى از مهم‌ترین مؤلفه‌هاى اثرگذار از باب «الناس على دین ملوکهم»، سیاست‌گذارى‌ها و جهت‌گیرى‌هاى راهبردى فرهنگى دولتمردان است که متأسفانه طبق برخورد ضعیف و ناقص در جریان تدوین برنامه ششم توسعه کشور که به‌هیچ‌وجه حسابى براى امورات فرهنگى و دینى و زیرساختهاى آن باز نکرده بودند تا جایى‌که باعث شد صداى نمایندگان ملت در مجلس شوراى اسلامى درآید و بالاخره با مداخله رهبرى حکیم انقلاب اسلامى و تصمیم ریاست جمهورى قرار گردید مجلس شوراى اسلامى با کمک دولت، اصلاحات اساسى در آن به‌وجود آورد و پس از تکمیل و تصویب، در دستور کار نظام و دولت قرار بگیرد.
طبیعى است این نوع بى‌خیالى‌ها و عدم حساسیت و تعصبات فرهنگى وقتى گره مى‌خورد با دلباختگى نسبت به بیگانگان و انفعال در مقابل آنان تا سرحدى که توان و جسارت لغو سفر وزیر اقتصاد آلمان با آن‌همه توهین‌ها و تحقیرى که نسبت به ملت و دولت ایران از خود نشان داد، در مدیران دیپلماسى کشورمان وجود ندارد و تنها اکتفا مى‌کنند به لغو دیدار؛ زمینه براى نگرانى دلسوزان انقلاب و کشور از طرفى و سوءاستفاده و خیز برداشتن عوامل دگراندیش و خودباخته و منفعل و بزدل در داخل فراهمتر مى‌گردد.
به‌راستى چه کسانى به‌دنبال تغییر و جابجایى ریل جامعه و نظام از مسیر عاشورایى و انقلابى آن به‌سمت سازش با جبهه استکبار و اردوگاه دشمنان ملت ایران هستند؟ اینجاست که تفاوت سیلى‌خورده‌ها و رنج‌کشیده‌هاى انقلاب که با مجاهدت و مقاومت همواره بر سر ایمان و عقیده و ارزشهاى ملى کشورمان ایران از زندگى و همه وجودشان مایه گذاردند تا عناصر دو تابعیتى که بیشترین مدت عمرشان را در غرب و آمریکا سپرى کرده و اکنون نیز نبض و قلبشان براى غرب و اروپا مى‌زند، مشخص مى‌گردد.
سربازان گمنام امام زمان(عج) و حاج قاسم سلیمانى‌ها کجا؛ دلباختگان به غرب که به برکت دولت اعتدال و تدبیر و امید به ناحق‌هاى نجومى قانع نمى‌گردند کجا؟! آری وقتى ولایتمدارى مى‌شود یک شعار و در عمل خبرى از تنظیم نگاه‌ها و نگرشها و مواضع و اقدام و عمل با منویات و هشدارها و راهبردها و سیاستهاى ابلاغى و اعلامى از طرف رهبرى فرزانه انقلاب نیست، طبیعى است که چندگانگى و تشتت و حتى از هم‌گسیختگى در برنامه‌ها به‌ویژه در حوزه‌هاى فرهنگى را شاهد باشیم. به‌راستى شعار «ما اهل کوفه نیستیم»، به چه معنى و مفهومى است؟
آنچه به نظر نگارنده این سطور مى‌رسد، این است که ما اهل کوفه نیستیم، پیام روشنش این است که تا زمانى‌که امام حسین(علیه‌السلام) به کوفه نیامده است، ولى امر مسلمین، نماینده او مسلم‌بن عقیل است که البته تبعیت محض از ولایت فقیه در دوران غیبت و انتظار نیز ازجمله پیامهاى اساسى و محورى آن است.
به‌راستى در دوران پساعاشورا چه باید کرد؟ از دو منظر مى‌توان پاسخ این سؤال را داد:
1. از منظر عزاداران و گریه‌کنندگان بر مصائب حضرت که از سر بی‌بصیرتی صرفاً امام حسین(علیه‌السلام) را در گودال قتلگاه دیده و زیر سم اسبان و سر بریده بر نیزه و درون تشت طلا و اسارت خاندانش که این نوع عزاداران تا شور محفل و مجلس و تاسوعا و عاشورا برپاست، خوب مى‌سوزند و می‌گریند و فریاد یا حسین دارند اما همین که از فضاى معنوى محافل و هیأت و عزادارى و تاسوعا و عاشورا خارج مى‌شوند، به قول قدیمى‌ها «آش همان آش و کاسه همان کاسه»؛ خیلى برایشان انحراف و بدعت و خلط حلال و حرام و جنایات داعش و تکفیر و وهابیت و لقمه حرام و طمع به نوامیس مردم و حادثه دلخراش منا و بمب‌باران و قتل‌عام عزاداران در یمن و تهاجم به حریم حرم اهل بیت(علیهم‌السلام) و حتى قبح‌شکنى و بى‌فرهنگى برخى عناصر سست ایمان داخلى و... اهمیت ندارد و لذا از کنار این موضوعات به‌راحتى عبور مى‌کنند.
2. و اما از منظر آنان‌که امام حسین(علیه‌السلام) را رادمرد و جوانمرد عرصه پیکار با ظالمان و ستمگران مى‌بینند و اوج عظمت عاشورا را در بیان امام حسین(علیه‌السلام) که فرمود «هیهات منا الذله» باور دارند و نهضت عاشورا را سرفصل قیام فراگیر بشریت تشنه امنیت و عدالت و حریت علیه مدعیان دروغین حقوق بشر و سران جبهه استکبار و کفر و الحاد مى‌دانند، عاشورا جریانى است که توقف نمى‌شناسد و هم‌چنان در حال حرکت است. نهضت حسینى را به تاسوعا و عاشورا محدود و محصور نمى‌کنند بلکه محرم و دانشگاه حسینى را کانون حرکت و قیام و ترویج تفکر انقلابى و بیدارى و مجاهدت و مقاومت می‌دانند و لذا با الهام از رسالت پیام‌رسانى زینبى و امام سجاد(علیهماالسلام) و با امید فائق آمدن بر جبهه مفسدان و منافقان و ستمگران، هر روز را عاشورا و هر سرزمینى را کربلا مى‌دانند: «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»؛ تا به فضل الهى با استقرار بیرق سبز مهدوى(عج) بر بام جهان و تجلى دولت عدل جهانى‌اش، همه عالم گلستان و عارى از هرگونه پلشتى و فسق و فجور و ظلم و تعدى گردد. ان‌شاءالله.
انتهای پیام/
