به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری تسنیم، روزنامه مصری «الیوم السابع» روز یکشنبه در مقالهای به قلم کریم عبدالسلام با عنوان «گفتوگوی ضروری با ایران» مینویسد: به نفع ما نیست که سالهای قطع روابط با ایران بدون هیچ توجیهی برای استمرار این وضعیت برای سالها تا حد 35 سال تداوم داشته باشد.
کشور مصر جنگهای تلخی را با اسرائیل پشت سر گذاشت و اقدام به برقراری معاهده صلح و روابط دیپلماتیک و تجاری و هماهنگی امنیتی با آن کرد، در حالیکه در ارتباط با ایران بعنوان شریک اصلی در منطقه و جهان اسلام و جنبش عدم تعهد و کشوری که نه تنها جنگی با آن نداشتهایم، بلکه در دهه چهل قرن گذشته روابط خویشاوندی پادشاهی هم با این کشور داشتیم، چنین رویکردی مشابهی اتخاذ نکردیم.
معقول نیست که شایعات در مورد تهدید تهران برای خلیج فارس بدون برقراری گفتوگوی جدی و روابط عادی با دولت ایران مبنا و اساس تفکر و عمل خود قرار بدهیم، آن هم در حالیکه خود کشورهای خلیج فارس اقدام به تبادل سفرا و برقراری روابط اقتصادی و سیاسی گسترده و پررونق با تهران کردهاند. اگر ما واقعاً بر اصل امنیت خلیج فارس بعنوان بخشی جدا ناپذیر از امنیت ملی مصر تکیه داریم، با وجود قطع روابط و دشمنی با کشوری که برخی آن را بزرگترین تهدید برای کشورهای خلیج فارس میدانند، آیا توان حمایت و تحرک فعال و پویایی را در این عرصه گسترده امنیتی خواهیم داشت، یا با وجود کانالهای گسترده ارتباط و روابط قوی که زمینه تقویت گفتوگو و مذاکره و دخالت سریع برای حل بحرانها را فراهم میکند؟ واکنش مصر به روند سریع تحولات در منطقه و توافق اخیر واشنگتن و تهران که به ایران اجازه بازگشت تدریجی به جایگاه خود در دوران شاه را میدهد، چیست؟
و چرا شاهد سکوتی هستیم که بطور قطع تاثیر منفی بر منافع مصر دارد؟ یا اینکه مثلاً این سکوت خود نوعی جانبداری از موضع سعودی است؟ میزان خسارتها و زیانهای مصر با اتخاذ این موضع جانبدارانه همراه با موضع منفی در مخالفت با دستهای دراز شده و آمادگی ایران برای همکاری با مصر چقدر است؟ بر عکس شاهد حضور برخی از نمایندگان پارلمان مصر در کنفرانس مخالفان ایرانی در پاریس بودیم، مسالهای که موجب نابودی پلهای لرزان و شکننده بین دو کشور شد و وزارت خارجه ایران هم علیرغم عدم حضور حتی یک مسئول دولتی در هیات مذکور، با فراخوانی خالد عماره کاردار ایران اعتراض شدید خود را به وی ابلاغ کرد.
خلاصه اینکه دولت مصر نمیتواند موضع منطقهای قوی و متوازنی، بدون تحرک مثبت به سوی ایران اتخاذ کند و با وجود تحولات چشمگیر و قابل توجه و جنگهای علنی و احتمالی در منطقه نباید روابط مان با ایران و ترکیه را از دست بدهیم و نباید به هیچکس در منطقه عربی اجازه دهیم تا مواضعی را در راستای خواست و اقدامات نسنجیده خود بر ما دیکته کند که نتایج فاجعه باری برای همه منطقه در بر خواهد داشت.
انتهای پیام/