فقط مردم می‌توانند تولید ملی را نجات بدهند
مزیت خاص استفاده از کالای داخلی که می‌توان به آن اشاره کرد، جلوگیری از خروج ارز به منظور واردات کالاهای غیرضروری است.هر شهروند با خرید یک کالای ایرانی در واقع به یک چرخه تولید ملی کمک می‌کند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، از منظر بحث‌های اقتصادی و همچنین اجتماعی استفاده از کالای ایرانی یا به عبارت بهتر حمایت از صنایع داخلی از موضوعات دارای اهمیت است. باید گفت هر شهروند با خرید یک کالای ایرانی در واقع به یک چرخه تولید ملی کمک می‌کند. چرخه‌ای که از کارخانه تولید کننده و با فعال شدن بخش‌های آن با فعالیت کارگران و کارمندان آن کارخانه یا تولیدی شروع می‌شود، بعد این موضوع توسط واسطه گران پخش به بازار تزریق شده و در مرحله بعد اجناس و اقلام به دست فروشنده می‌رسد و نهایتاً شهروند خرید می‌کند. این چرخه در وهله اول به تولید کشور در آن صنعت خاص کمک شایانی می‌کند.
مزیت خاص استفاده از کالای داخلی که می‌توان به آن اشاره کرد، جلوگیری از خروج ارز به منظور واردات کالاهای غیرضروری است. این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که به واسطه فعال نبودن صنایع کشور دولت به منظور تأمین نیازهای غیرضروری مردم به ناچار با تمام توان به سمت واردات کالاهای گوناگون هدایت شده است. کارشناسان اقتصادی نیز بر ضرورت حمایت از تولید داخل تأکید دارند. به گفته کارشناسان اقتصاد برای نجات اقتصاد ایران دولت باید سیاست‌های حمایت از تولید را تقویت کند. به عبارت بهتر در دوره‌ای که رکود تورمی براقتصاد ایران حاکم شده، یکی از اصلی‌ترین راه‌های نجات توجه ویژه به تولید است.
همچنین باید ساختار نهادی گردش 180 درجه‌ای کند و به جای اینکه منافع غیرمولدها را اولویت قرار دهد، منافع بخش‌های مولد تولیدی را مورد توجه قرار دهد که این حرف درستی است. آقای جمشید پژویان، رییس سابق شورای رقابت در گفت‌وگو با ایرنا، با بیان اینکه بخش تولید داخلی در شرایط فعلی از نظر کارایی، کیفیت و انرژی در شرایط مناسبی قرار ندارد، تصریح کرد: «تا حد قابل توجهی این شرایط متوجه تولیدکنندگان نیست بلکه شرایط بازار چنین مشکلاتی را برای آنها به‌وجود آورده است و آنان باید الزاماً خود را با این شرایط هماهنگ کنند.» وی با اشاره به اینکه باید امکان صادرات محصولات برای واحدهای تولیدی به‌وجود آمده و حداقل در بخش داخل دیگر فرصت حضور تولیدکنندگان خارجی را در بازار کشور نداد، اظهار داشت: «در حال حاضر حضور تولیدکنندگان چینی در کشور باعث شده تا مشکلاتی برای بخش‌های گوناگون تولیدی به‌وجود آید.»
واردات در کمین کالاهای داخلی
اما موضوع دیگری که برای بخش تولید و حمایت از کالای ایرانی خطرآفرین است، بحث وارداتی است که گاه و در برهه‌هایی از زمان بر صادرات غلبه می‌کند. مقایسه میزان صادرات و واردات به کشور در دهه 80 و پس از آن، از شرایط نامطلوب در تجارت ایران خبر می‌دهد و در طول سال‌های گذشته تراز بازرگانی ایران روند منفی را در پیش گرفته است. بررسی روند واردات کشور نشان می‌دهد که واردات طی دهه 1380 مرتباً در حال افزایش بوده است و فقط در سال 1388 ارزش واردات نسبت به سال قبل، حدود یک درصد کاهش نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد به علت بحران مالی سال 2008-2009 باشد که باعث کاهش قیمت‌های جهانی شده و در نتیجه ارزش کالاهای وارداتی را کاهش داده است.
از سوی دیگر ارزش هر تن کالای وارداتی فقط در سال‌های 1385 و 1388 کاهش یافته و پس از آن روندی رو به رشد داشته است. در حقیقت آمارها نشان می‌دهند که علاوه بر آنکه میزان واردات در کشور در دهه اخیر افزایش داشته، قیمت هر تن کالای وارداتی نیز افزایش یافته است. این موضوع می‌تواند ناشی از تغییر در ترکیب کالاهای وارداتی از کالاهایی با ارزش‌افزوده پایین‌تر به سمت کالاهای نهایی و با ارزش‌افزوده بالاتر باشد. زیرا اولاً در طول سال‌های مورد بررسی نرخ ارز فقط 20 درصد رشد داشته و ثانیاً شاخص قیمت مصرف‌کننده کشورهای طرف مبادله ایران، در انتهای دوره نسبت به ابتدای دوره، حدود 22 درصد افزایش یافته است.
صنایع پر مخاطب نیازمند توجه بیشتر
اما در این بین پرداختن به حمایت صنایع پر مخاطب نیز می‌تواند شاه‌کلید حل موضوعاتی مانند بیکاری نیز باشد. یکی از صنایع پرمخاطب در ایران، صنعت پوشاک است. بازار پوشاک ایران همواره یکی از بهترین بازارهای خاورمیانه بوده و مورد توجه تولیدکنندگان خارجی قرار داشته است. مسأله‌ای که شرکت‌های خارجی علاوه بر فروش جنس خودشان به دیکته کردن فرهنگ خود بر مردم ایران نیز فکر می‌کنند. این موضوع علاوه بر این که بر تولید کالای ایرانی و به کار افتادن چرخه اقتصادی کشور صدمه وارد می‌کند، از منظر مقوله فرهنگ‌سازی نیز هزینه‌های زیادی را برای کشور ما درست می‌کند و اکنون با برداشته شدن تحریم‌ها موج ورود برندهای خارجی به ویژه ترکی را به ایران شاهد هستیم. با امضای برجام، موج جدید ورود پوشاک به کشور، نگرانی‌های جدی در این بازار به وجود آورده است و مدها و برندهای خارجی این روزها در بازار پوشاک کشور جولان می‌دهند. در شش ماهه نخست سال جاری حجم کل واردات پوشاک در گمرک ایران 5,5 میلیون دلار بوده و این درحالی است که گمرک ترکیه صادرات 600 میلیون دلاری پوشاک به ایران را در این مدت ثبت کرده است.
تعرفه‌های غیرمنطقی در این حوزه یکی از دلایل بالا بودن میزان قاچاق در پوشاک و پارچه است. هرچند تولیدکنندگان معتقدند که نباید تعرفه واردات کاهش یابد اما خواه ناخواه بالا بودن تعرفه واردات از دیگر جهات به صنعت داخلی ضربه می‌زند. اما در این بین تولیدات صنایع دستی نیز موجب رونق بازار و همچنین کمک به بحث اقتصاد مقاومتی می‌شود. چرا که این صنعت نوعی اشتغال‌زایی را نیز درون خود دارد. همچنین می‌شود به فرهنگ‌سازی یا به عبارت بهتر یادآوری فرهنگی که این صنایع دارند، اشاره کرد. صنایع دستی ایران به عنوان یکی از ابزارهای منحصر به فرد، نقش مهم و اساسی در دست‌یابی به افزایش تولید ملی و اهداف کلان اقتصاد مقاومتی ایفا می‌کنند و باید بیش از گذشته به این صنعت ایرانی توجه شود. در واقع صنایع دستی پلی میان اقتصاد و فرهنگ است و با توسعه آن، نه فقط به اشتغال‌زایی و اقتصاد کمک کرده‌ایم بلکه گام بلندی در جهت معرفی فرهنگ اصیل ایرانی برداشته‌ایم.
صنایع دستی از یک سو فعالیت و حوزه‌ی اقتصادی است که هم می‌تواند روی رشد صادرات غیرنفتی کشور تأثیر فزآینده گذاشته و زمینه اشتغال فراوانی را ایجاد کند و هم از سوی دیگر بستری برای معرفی بهتر و فراگیر فرهنگ و هنر ایران در داخل و خارج کشور باشد. اشتغال‌زایی، صادرات محصولات غیر نفتی، افزایش سرانه تولید ملی و...فقط بخشی از ظرفیت صنایع دستی در اقتصاد کشور است که به حمایت بیشتر دولت نیاز دارد.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/
