به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تنها چهار ماه تا هشتاد و نهمین دوره مراسم اسکار باقی مانده اما آکادمی به طرز نگران کننده ای هنوز خودش هم نمی داند که در روز جشن دقیقا با چه چیزی مواجه خواهد شد. نه تنها هنوز مجری مراسم مشخص نیست که فعلا حتی تهیه کننده اسکار امسال هم معلوم نشده است. در میان سال های اخیر تنها سال 2009 بود که تهیه کننده اسکار در تاریخ 21 اکتبر معرفی شد اما امروز 27 اکتبر است. هر چند سخنگوی آکادمی اطمینان خاطر داده که به زودی اخبار از راه می رسند اما خود او هم تایید می کند که فعلا فقط با چند گزینه تهیه کنندگی مراسم مذاکره کرده اند.
گفته می شود یکی از دلایل تاخیر در روند برنامه ریزی برای مراسم اسکار، شبکه ABC است. این شبکه اخیرا قراردادی با آکادمی منعقد کرده که طی آن تا سال 2028 حقوق پخش زنده این مراسم را خریداری کرده است. به همین جهت این شبکه لابی بزرگی را ترتیب داده تا به وسیله آن مجری گری اسکار امسال به مجری سرشناس این شبکه، جیمی کیمل برسد. چیزی که روسای آکادمی به نظر می رسد چندان با آن موافق نباشند. البته نمایندگان ABC و جیمی کیمل در سکوت کامل، خواسته اند که فعلا در این مورد چیزی نگویند.
از طرف دیگر خبر می رسد که آکادمی به شبکه ABC گفته که به لیست تهیه کنندگان نهایی رسیده و فقط باید مذاکرات را نهایی کند.
نکته جالب توجه این است که امسال شریل بون آیزاک ریاست آکادمی باید نگرانی های زیادی را در مورد اسکار تحمل کند. اول از همه این که شاید مجبور شود خودش شخصا در روند رای گیری اسکار دخالت کند تا برای سومین سال پیاپی تمام کاندیداهای بخش های اصلی سفید پوست نباشند. چیزی که در دو سال گذشته فشار زیادی را روی آکادمی آورد.
در عین حال وقتی پیش بینی ها از مراسم اسکار امسال را ورق می زنیم، می بینیم که شانس های اصلی، فیلم های با بودجه پایین و مستقل هستند که عموما ستاره های چندانی هم ندارند. این مسئله ممکن است باعث شود که با یکی از کم ستاره ترین اسکار های تاریخ مواجه شویم که برای تبلیغات و پخش تلویزیونی اصلا اتفاق خوبی نیست. حضور کمتر ستاره ها می تواند موجب پایین آمدن علاقه شرکت ها برای قراردادهای تجاری با آکادمی و شبکه ABC شود. به هر حال شرکت ها می خواهند که ستاره ها با برندشان عکس بگیرند، نه این که برند آنها باعث اعتبار پیدا کردن یک بازیگر معمولی شود.
مشکل بعدی، تاخیر زیادی است که برای معرفی تهیه کننده شده است. این مسئله، یک مشکل دو سر باخت است. هر چه آکادمی تاخیر بیشتری در معرفی فرد مورد نظرش داشته باشد، تهیه کنندگان کمتری حاضر به قبول کار می شوند. چرا که مراسم آنها قطعا با ادوار گذشته، که سازندگانش گاهی 10 ماه زمان برای تهیه مراسم داشته اند مقایسه خواهد شد و هیچ تهیه کننده ای دوست ندارد چنین اتفاقی رخ دهد. در عین حال یک تصمیم شتاب زده در شرایط فعلی هم اصلا چیزی از مشکلات حل نمی کند. چون قطعا آکادمی برای 4 ماه باقی مانده به یک تهیه کننده خیلی حرفه ای برای جمع کردن مراسمش احتیاج دارد.
نگرانی مجری هم بخش مهمی از مسائل این روزهای آکادمی است. خیلی از مجری های درجه یک آمریکایی از قبل گفته بودند که نمی خواهند امسال مجری گری اسکار را بر عهده داشته باشند. حالا اوضاع از این هم بدتر شده. آنها می دانند که در کمتر از 4 ماه باید کاری را کنند که مجریان پیشین در مدت زمان بیشتری انجامش داده اند. برای مثال مجری گری الن دی جنرس در اسکار 2014، ابتدای تابستان 2013 قطعی شده بود.
شاید همه این ها در نهایت به آن چیزی ختم شود که ABC می خواهد. آنها از سویی به آکادمی فشار می آورند که تهیه کننده مراسم امسال را سریع تر معرفی کند تا برای پخش تلویزیونی برنامه ریزی ها آغاز شود و از سوی دیگر با انداختن سنگ در راه آنها، فضا را طوری مدیریت می کند که در نهایت شریل بون آیزاک به خاطر دست بسته و زمان اندکش مجبور شود با جیمی کیمل موافقت کند. البته همه این ها فقط یک نظریه است که می تواند جنبه های دیگری هم داشته باشد.
انتهای پیام/