صادرات "انگور و کشمش" شهرستان کاشمر در "کما"

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، شهرستان‌های کاشمر و خلیل آباد از دیرباز به عنوان مهد محصولاتی مانند انار و انگور و کشمش شناخته می‌شوند به نحوی که در عمده بازارهای داخلی میوه‌های یاد شده با برند این دو شهرستان شناسایی می‌شوند.

با وجود تلاش زیادی که در حوزه تولید این محصولات صورت می‌گیرد اما در حوزه صادرات و بازاریابی محصولات و همچنین کمبود صنایع تبدیلی این دو شهرستان مشکلاتی دارند که نیازمند فعالیت بیشتری برای رفع آنها است.

بازاریابی؛ معضل اصلی انگور و کشمش

سید ابوالقاسم موسوی؛ مدیر جهاد کشاورزی شهرستان کاشمر در این زمینه می‌گوید: در مجموع در شهرستان کاشمر، 3300 هکتار زیرکشت محصول انگور است و در سال نیز 84 هزار تن انگور از این میزان زمین برداشت می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: حدود 30 درصد از این انگور به شکل تازه خوری مورد استفاده قرار می‌گیرد و 70 درصد آن نیز به سایر محصولات نظیر کشمش تبدیل می‌شود و در مجموع رقمی در حدود 13 هزار و 500 تن تولید کشمش منطقه است.

موسوی می‌گوید: 95 درصد انگور کشت شده در شهرستان از نوع پیکامی و عسگری است و در مجموع 21 نوع انگور در این شهرستان زیر کشت می‌رود؛ همچنین تولیداتی مانند آبغوره و سرکه نیز از انگور شهرستان مشتق می‌شود که البته رقمی در حدود 5 درصد محصولات را شامل می‌شود.

وی با اشاره به مشکلاتی که در زمینه انگور و کشمش شهرستان وجود دارد ادامه می‌دهد: مهمترین مشکلی که ما در این زمینه داریم مرتبط با بحث تازه‌خوری انگور شهرستان است چراکه کیفیت انگور شهرستان بسیار مناسب است اما به همین دلیل ماندگاری بالایی ندارد و باید سریع مورد استفاده قرار بگیرد و عمده محصول تبدیل به کشمش می‌شود.

موسوی در زمینه صادرات محصول کشمش شهرستان نیز می‌گوید: عمده محصول ما به پاکستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادرات می‌شود.

وی در زمینه اقدامات صورت گرفته برای مبارزه با دلالان فعال در زمینه کشمش شهرستان می‌گوید: عمده این محصولات توسط بخش خصوصی خریداری می‌شود و البته خرید تضمینی نیز داریم ولی ممکن است به دلیل نامناسب بودن قیمت خریداری برای کشاورز، از این طرح استقبال نکنند و عمدتاً به شکل توافقی محصول خود را به فروش می‌رسانند.

موسوی عنوان می‌کند: در حال حاضر کشمش سبز قلمی با قیمت 10 هزار تومان و کشمش طلایی نیز بین 4 تا 6 هزار تومان مبادله می‌شود.

وی با اشاره به حمایت‌هایی که جهاد کشاورزی شهرستان از کشمش‌کاران صورت می‌دهد می‌گوید: ما در تمامی مراحل اعم از داشت و کاشت و برداشت همراه کشاورز و باغدار هستیم اما مشکل اصلی ما در این حوزه مربوط به بازاریابی و تنظیم بازار است.

کمبود بارگاه بهداشتی

مجید طاهرپور، مدیر جهاد کشاورزی خلیل‌آباد نیز در این زمینه می‌گوید: خلیل‌آباد دارای سطح زیرکشت تاکستان‌های انگور بالغ بر 6000 هکتار با میانگین تولید 25 تن در هکتار که سالیانه حدود 150 هزار تن انگور تولید می‌شود است، در حالی که میانگین تولید انگور در کشور 12 تن است.

وی بیان می‌کند: انگور تولید شده 70 درصد تبدیل به کشمش و مابقی صرف تازه‌خوری به سایر استان‌ها صادر می‌شود. در شهرستان خلیل‌آباد بیش از 22 رقم انگور شناسایی شده است. مهم‌ترین ارقام پیکامی و عسکری با بیش از 95 درصد سطح زیرکشت باغات انگور مربوط به این دو رقم است که جهت تولید کشمش سبزقلمی و تازه‌خوری مصرف می‌شود.

مدیر جهاد کشاورزی خلیل‌آباد ادامه می‌دهد: باغات انگور در این منطقه دارای موقعیت خاص و ویژه‌ای است و درآمد اصلی مردم از تولید انگور و کشمش است و پتانسیل بالقوه تا 128 تن در سال گذشته از باغات به‌دست آمده یعنی اینکه باتوجه به متوسط تولید 25 تن در هکتار زمینه تلاش و فعالیت در زمینه افزایش تولید در سایر باغات ملاحضه می‌شود و با برنامه‌ریزی و اجرای توصیه‌های فنی می‌توان عملکرد را از این مقدار موجود بازهم افزایش داد و به درآمد باغداران که تمام وقت خود را در باغ سپری می‌کنند افزود.

طاهرپور می‌گوید: از لحاظ اشتغالزایی هر هکتار 320 نفر روزکار اشتغال ایجاد می‌کند و با احتساب 6000 هکتار باغ انگور در شهرستان سالیانه بیش از 1920000 نفر روزکار اشتغال ایجاد می‌شود.

وی در زمینه مشکلات پیش روی باغداران شهرستان بیان می‌کند: فقدان صنایع تبدیلی و بسته‌بندی سبب شده از تولیدات باغی به ضایعات تبدیل شود در صورتی که گسترش صنایع تبدیلی، تکمیلی و فرآوری محصولات کشاورزی از ضروریات مهم و اصلی این شهرستان برای توسعه اقتصاد کشاورزی محسوب می‌شود.

طاهرپور می‌افزاید: برای تهیه کشمش نیاز به بارگاه بهداشتی است که از تهویه مناسبی برخوردار است و با توجه به مسائل بهداشتی خشک‌کردن کشمش و کیفیت بهتر اکثر باغداران از مصالح فلزی، سیم مفتولی، آجر و سیمان جهت ساخت بارگاه بهداشتی و نصب فن استفاده می‌کنند.

وی می‌افزاید: کشمش تولید شده در این منطقه دارای لطافت خاصی است که با سایر کشمش‌های دیگر مناطق متفاوت است و از لحاظ انبارداری و صادرات دارای مشکلاتی است به همین خاطر باید در زمینه فرآوری و تولید و بسته‌بندی جدید کشمش و مورد پسند بازارهای جهانی چاره‌ای بیندیشیم.

طاهرپور می‌گوید: هرچند در این شهرستان 5 واحد بهداشتی بسته‌بندی کشمش دارای مجوز راه‌اندازی شده است ولی این واحدها جوابگوی حجم تولید بالای کشمش را ندارند. باتوجه به اهمیت تولید بهداشتی محصول و تغییر در ساختار بارگاه‌های تولید کشمش در این شهرستان ضروری به نظر می‌رسد با عنایت به اینکه بعضی از بارگاه‌های تولید کشمش قدیمی است. بنابراین تخصیص تسهیلات بانکی جهت احداث بارگاه بهداشتی که از مصالح آجر، سیمان، آهن و موزائیک ساخته شود، مورد نیاز شهرستان است.

معضل صادرات

بهروز بنیادی، نماینده مردم کاشمر و خلیل‌آباد نیز در زمینه کشمش و انگور تولیدی شهرستان می‌گوید: کشمش و انگور کاشمر در کشور شهره است و از دیرباز عمده تجار انگور و کشمش شهرستان را کاملاً می‌شناسند و رقم تولیدی این محصولات در شهرستان نیز بسیار بالا است.

بنیادی می‌گوید: انجمن انگورکاران نیز در شهرستان خلیل‌آباد ایجاد شده است و امیدواریم از این طریق بخشی از مشکلات شهرستان در حوزه انگور و کشمش برطرف شود.

وی نیز با اشاره به اینکه مشکل اصلی در زمینه محصولات تولیدی شهرستان حوزه صادرات است بیان می‌کند: معضل اصلی محصولات کشاورزی ما بحث صادرات و بازاریابی است زیرا کشاورز با وجود کمبود منابع آب تمامی زحمت خود را می‌کشد و محصول باکیفیتی نیز تولید می‌کند اما در نهایت در بخش صادرات دچار مشکل می‌شد.

عضو مجمع نمایندگان خراسان رضوی تصریح می‌کند: خوشبختانه با دستور وزیر جهاد کشاورزی کمیته‌ای برای صادرات محصولات کشاورزی تشکیل شده و امیدواریم زمینه‌ای فراهم شود تا به صورت جدی برای مناطقی مانند کاشمر و خلیل آباد نیز فکری اندیشیده شده و زمینه صادرات محصول فراهم شود.

بنیادی افزود: در حال حاضر در شهرستان کاشمر چندین مرکز صنایع تبدیلی در زمینه انگور و کشمش در حوزه‌های مختلف فعال است اما مسئله اصلی این است که خود مردم و بخش خصوصی نیز باید پای کار بیایند.

براساس صحبت‌های صورت گرفته به نظر می‌رسد مهمترین معضل فعلی محصولات شهرستان، بازاریابی و صادرات است و باید اقدامات نوینی به ویژه برای بازاریابی این محصول در سطح جهانی فراهم شود؛ کیفیت محصول فعلی مناسب و فراتر از بازارهای داخلی است و باید زمینه صادرات بین المللی آن فراهم شود.

همچنین در حوزه صنایع تبدیلی به نظر می‌رسد اختصاص اعتبارات می‌تواند تا حدودی در این زمینه کارگشا باشد.

گزارش از علی رحیمیان

انتهای پیام/