به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, فتانه هاشم دباغیان ــ عضو مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی, مکمل دانشکده طب سنتی اظهار داشت: امزجه جمع واژه مزاج یا طبع است که در لغت بهمعنی در هم آمیختن است و طبق تعریف هرگاه اجزای ارکان بهنوعی در هم بیامیزند و بر هم اثر کنند که یک ماده مرکب با کیفیتی جدید پدید آید، این کیفیت جدید را مزاج گویند.
بهگفته وی با در نظر گرفتن اینکه 4 عنصر یا رکن با مقادیر مختلف در هم آمیختهاند، میتوان تصور کرد که تعداد بینهایت مزاج به وجود خواهد آمد. بهطور کلی امزجه را به معتدل و غیرمعتدل تقسیم میکنند.
عضو مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی, مکمل دانشکده طب سنتی افزود: در مزاج معتدل مقادیر ارکان اربعه با هم مساوی هستند. در مزاج غیرمعتدل یک یا دو رکن افزایش چشمگیری نسبت به سایر ارکان پیدا کرده و کیفیت خود را بروز می دهد، مانند مزاج سرد، گرم، تر، خشک، سرد و تر، گرم و تر، سرد و خشک، گرم و خشک.
هاشم دباغیان بیان داشت: در طب سنتی ایران برای همه چیز مزاج در نظر گرفته میشود. نهتنها انسانها بلکه سنین مختلف، شغلهای مختلف، اقلیمهای مختلف و فصول مختلف همه و همه دارای مزاج هستند.
وی ادامه داد: از این دیدگاه، انسان از بدو تولد تا 30 سالگی مزاج گرم و تر، 40ــ30 سالگی مزاج گرم و خشک، 60ــ40 سالگی مزاج سرد و خشک؛ بالای 60 سال مزاج سرد و تر دارد. مزاج فصول عبارتند از فصل بهار مزاج گرم و تر(مزاج معتدل), فصل تابستان مزاج گرم و خشک, فصل پائیز مزاج سرد و خشک, فصل زمستان مزاج سرد و تر دارد.
عضو مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی, مکمل دانشکده طب سنتی اضافه کرد: تمام این تقسیمبندیها برای این است که به تدابیری برای حفظ سلامت توجه شود، مثلاً جوان 35 سالهای که در شهر گرمسیری کار میکند، باید حتی الامکان از غذاهای سرد و تر استفاده کند تا مشکلات حاصل از مزاج گرم و خشک سن و اقلیم بر بدن غلبه نکند و فرد را بیمار نکند.
وی گفت: اعضای بدن نیز دارای مزاج هستند. استخوان که محکم و نیازمند ثبات و استحکام است، مزاج سرد و خشک دارد (یعنی خاک عنصری آن بیشتر است). ولی قلب که همیشه در حال تپش است مزاج گرم و خشک دارد و غلبه تری بر آن سبب نارسایی آن میشود.
انتهای پیام/*