وزیر ارشاد باید با «فرهنگ»، «اسلام» و «هنر» آشنا باشد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تنها یک روز تا برگزاری مراسم رأی اعتماد به سه وزیر پیشنهادی دولت برای وزارت آموزش و پرورش، وزارت ورزش و جوانان و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باقی مانده است. قرار است فردا، سه‌شنبه 11 آبان 1395 مراسم رأی اعتماد به سه وزیر پیشنهادی دولت در مجلس شورای اسلامی برگزار شود.

در این میان اهالی فرهنگ و هنر درباره انتخاب وزیر جدیدِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نظرهای متفاوتی دارند. برخی امیدوارند همچنان و برخی هم ناامید؛ برخی هم دیگر برایشان اهمیتی ندارد که چه کسی وزیر فرهنگ و ارشاد شود.

منوچهر لطفی، رئیس انجمن مجموعه‌داران ایران در یادداشتی به بیان دیدگاه‌های خود درباره وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پرداخته و شرط نخست برای رسیدن به این جایگاه را آشنایی با «فرهنگ»، «هنر» و «اسلام» می‌داند.

در ادامه متن یادداشت منوچهر لطفی رئیس  انجمن مجموعه‌داران ایران را می‌خوانید:

همان‌طور که از نام این وزارتخانه معلوم است، ابتدا با واژه «فرهنگ» که موصوفش اسلامی است روبرو هستیم. این نام‌گذاری برای این وزارتخانه بیانگر این مسئله است که وظیفه اصلی و اساسی این نهاد؛ رشد، اشائه و تلاش برای شکوفایی فرهنگ اسلامی است؛ یعنی فرهنگ با موازین اسلامی‌. سپس به کلمه «ارشاد» بر می‌خوریم که منظور همان رشد دادن مردم با موازین اسلامی است. البته باید به محل اجرای این وظایف که همان کشور عزیزمان ایران است نیز توجه داشت؛ لذا وزیر انتخابی یا انتصابی این وزارت خانه بایستی قبل از قبول زحمت نشستن بر کرسیِ دلنشینِ وزارت با مفاهیم فوق و ماهیتشان آشنایی داشته باشد.

مهمترین نکته جهت رسیدن به اهداف والای این سازمان، استفاده از ابزارهای مهم ترویج و رشد فرهنگ است که از اهم این ابزارها می‌توان به هنر اشاره کرد؛ لذا جهت بهره جستن از هنر، وزیر می‌بایست جایگاه هنر را به درستی بشناسد و بتواند مرز فعالیت‌ها در این حوزه را در چارچوب قانون دریابد.

عدم آشنایی وزیر با واژه‌های فرهنگ و هنر، وی را به موقعیتی ضعیف سوق می‌دهد که در این فضای پر تنش مجبور به پرداختن به موضوعات سطحی و بازی‌های سیاسی می‌شود. عدم تخصص، وی را تبدیل به فردی می‌کند که فقط گوش می‌دهد و گاهی از خود تاییداتی منتشر می‌کند و عملا به جای اینکه فردی کُنش‌گرا باشد به فردی واکنش گرا (در بهترین شرایط) و بی اختیار تبدیل می‌شود.

از آن جا که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نهادی است حساس و حساسیت زیادی را بر می‌انگیزد، وزیر می‌بایست از سیاست زدگی دوری بجوید و اقتدار تام خود را به اثبات برساند. این مهم عشق، دغدغه مندی و تفکر ملی وزیر را می‌طلبد.

از مهمترین وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ سیاست گذاری برای رشد و اعتلای فرهنگ و هنر ایران و اسلام به عنوان عناصر هویت ملی و دینی است. لذا وزیر با واژه رشد و اعتلا مواجه است و نه محدودیت. از این رو باید پویایی و تحرک را به این حوزه بازگرداند، نه این که با خط کشی‌های سلیقه‌ای موجب دلسردی و سرخوردگی افراد با ذوق و تاثیرگذار شود و دوباره رکود به این عرصه بازگردد.

وزیر چه بخواهد و چه نخواهد ناگزیر و مجبور به تعامل با هنرمندان، نویسندگان و فرهیختگان است. تعاملِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با انجمن ها، سازمان های مردم نهاد، رسانه ها، ناشران، تهیه کنندگان، سرمایه گذاران و دلسوزان این حوزه که پرچمدار و پیشرو اعتلا و رشد فرهنگ این مملکت هستند؛ از الزاماتِ موفقیت در این عرصه است. لذا این وظیفه بر دوش وزیر فرهنگ و ارشاد است که امید، انگیزه و سهولت فعالیت را برایشان فراهم آورد و این مهم جز با در نظر گرفتن مسائل اقتصادی و معیشتی و آزادی عمل میسر نمی‌شود.

در این فضای یخ زده و پر از یأس حاضر، این هنرمندان و اهل فرهنگ هستند که می‌توانند جامعه را از افسردگی و ناامیدی خارج کنند ولی فرهیخته و دلسوزی که اوضاع معیشتی‌اش نامناسب باشد چطور می‌تواند ذوقش را با خیالی راحت بروز دهد؟ معیشت هنرمند، خبرنگار و نویسنده به فعالیت‌ها و سیاست‌گذاری‌های این وزارت خانه گره خورده است. در اینجاست که وزیر ارشاد مسئولیت خطیر تامین معیشت را بر عهده دارد چه در حیطه وظایف تعیین شده‌اش باشد و چه نباشد.

انتهای پیام/