بهشتی که برای مهاجران جهنم شد
عکس‌های این‌روزها از پاریس نشان می‌دهد که دولت فرانسه در کلافی گره‌خورده گرفتار شده است، اردوگاه کاله که اغلب ساکنانش کمتر از ١٨ سال داشتند تعطیل شده است، حالا گوشه‌وکنار پاریس پر از کمپ‌های غیرقانونی است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سال پیش بود که لوران فابیوس در کنفرانسی بین‌المللی اعلام کرد پذیرش همه مهاجران و بازکردن درهای اروپا روی جنگ‌زده‌ها به معنای پیروزی جنگجویان داعش است. لابد برای همین هم تنها دری نیمه‌باز و پرمشقت پیش‌روی آوارگان سوری باز شد. تنها به شرط زنده‌ماندن در مرزهای بلغارستان و مجارستان و مغروق‌نشدن در دریای سیاه بود که می‌شد بر آستانه در اروپای‌مرکزی کوبید و حالا همان در نیمه‌باز هم بسته شده است. عکس‌های این‌روزها از پاریس نشان می‌دهد که دولت فرانسه در کلافی گره‌خورده گرفتار شده است، اردوگاه کاله که اغلب ساکنانش کمتر از ١٨ سال داشتند تعطیل شده است، حالا گوشه‌وکنار پاریس پر از کمپ‌های غیرقانونی است؛ کمپ‌هایی که پلیس در چند روز گذشته تلاش کرده تا جمع‌آوری‌شان کند و دوباره مهاجران را به گوشه‌ای دورتر براند تا شاید کمی بعدتر جایی برایشان دست‌وپا کند. عکس‌ها خبر از وضعیت بهداشت خطرناک چادرها می‌دهند، پلیس با تجهیزات و لباس‌هایی شبیه آنچه در مواجهه با ویروس کشنده آبولا به تن می‌کردند، لابه‌لای چادرهای مهاجران رفته است.
به‌نظر می‌رسد اولین مسئله در بحران مهاجران هنوز هم یافتن و تأمین سرپناهی موقت برای سیل مهاجران است، اما برای متفرق‌کردن مهاجران از کمپ‌های غیرقانونی که همان چادرهای کوچک و یک‌نفره سفری است، خبری از الطاف اروپایی نیست، بلکه گازهای اشک‌آور به مدد پلیس آمده‌اند؛ اقدامی که سازمان امدادی حامی مهاجران فرانسه را شوکه کرده است، اما پلیس می‌گوید یک سال تمام است که در ایستگاه قطار شمال پاریس این کمپ‌های غیرقانونی امنیت و بهداشت را به نقطه صفر رسانده‌اند. بااین‌همه مهاجران متفرق‌شده که اغلب ملیت اریتره‌ای، افغان، نیجریه و سومالی و لیبی دارند؛ تمام تلاششان رسیدن به بریتانیاست.
به‌نظر می‌رسد درهای نیمه‌باز اروپا که به‌دلیل تشدید جنگ در سوریه قرار بود مهاجران سوری را پذیرا باشد، حالا با مشکل هجوم مهاجران از کشورهای دیگری روبه‌رو شده است؛ کشورهایی که شاید زیر بمباران لحظه‌به‌لحظه و در وضعیت مشابه شهر حلب نباشند، اما زندگی در آنها دشوار بوده و حالا اروپا به‌ویژه فرانسه و آلمان از فراهم‌کردن سرپناهی براساس استانداردهای اولیه سازمان ملل متحد برای آنها هم عاجزند. در هفته‌های اخیر مجلات و خبرگزاری‌های فرانسوی بارها نسبت به این وضعیت اسفناک هشدار داده‌اند، «کنق شنه» در نقد سیاست‌های ضدحمایتی از مهاجران نوشته است: «اینهایی که درباره‌شان با درصد و حجم حرف می‌زنیم، هنوز جسم و روح انسانی دارند؛ جسم و روحی که با فرار از جنگ و ناامنی و به‌جان‌خریدن غرق‌شدن در دریا به اینجا رسیده‌اند، آنها در انتظار تسلا در بندرهای اروپایی بودند، اما حالا از ساده‌ترین امکانات انسانی محرومند و هرروز به گوشه‌ای از اروپا گسیل می‌شوند، حالا این‌بار با گاز اشک‌آور».
نوید کرمانی، نویسنده ایرانی-آلمانی و یکی از گزینه‌های ریاست‌جمهوری در آلمان یکی از منتقدان وضعیت موجود پناه‌جویان در اروپاست، او چند ماه پیش سفری طولانی از یونان تا مرزهای بلغارستان و مجارستان را آغاز کرد و همراه مهاجران در راه به اروپای مرکزی آمد تا مقاله‌ای درباره شرایط آنها بنویسد. او در آن مقاله مشهور و پرسروصدا از آدرس غلط اروپا برای پذیرفتن مهاجران حرف زده است؛ اتفاقی که سبب شده وضعیت مهاجران سوری دشوارتر شود و بحران مهاجرت از ملیت‌های گوناگون هم گریبان اروپا را بگیرد.
او در آن مقاله نوشته بود: «دیروز از یکی از افغان‌ها پرسیدم: چرا همه شما آمدید اینجا؟ پرسیدم در آلمان به‌دنبال چه هستید؟ چه انتظاری دارید؟ هربار پاسخ همین بود: کار. امنیت و تحصیل برای بچه‌هایمان، اما چرا حالا به این فکر افتاده‌اید؟ چرا الان که افغانستان روزهای سختش را پشت‌سر گذاشته؟ آنها یکی پس از دیگری می‌گویند تلویزیون گفته، آلمان پناهنده‌ها را قبول می‌کند و این برداشتی است که از خوشامد آلمانی‌ها به پناه‌جویان تعبیر شده است. با خودم گفتم این همان اتفاقی نیست که منظور آلمانی‌ها بود، وقتی که اعلام کردند آغوششان برای پناهنده‌ها باز است، حالا این آدرس غلط همه را به دشواری انداخته». افغان‌هایی که داروندار بسیار اندکشان را گذاشته‌اند تا کودکانشان دشواری‌های گذشته را فراموش کنند، سومالیایی‌هایی که از قحطی گریخته‌اند و لیبیایی‌هایی که دیگر توان و تحمل شرایط نابسامان بعد از قذافی را ندارند؛ اما به‌نظر قرار بود این پذیرش سهم جنگ‌زده‌های سوریه باشد تا رهبران اروپایی عجزشان را در برابر داعش پنهان کنند؛ عجزی که حالا هم در برابر داعش دارند و هم در برابر چادرهای آبی سفری و تک‌نفره‌ای که باید با لباس مبارزه با ویروس آبولا لابه‌لایشان راه رفت.
منبع: شرق
انتهای پیام/
