به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، براساس گزارش جدیدی که مرکز آمار ایران منتشر کرده تعداد بیکاران در تابستان سال جاری به 3 میلیون و 337 هزار و 415 نفر رسیده و نرخ بیکاری تابستان سال جاری نیز 12.7 درصد است. روند تغییرات حکایت از آن دارد که این شاخص نسبت به تابستان گذشته 1.8 درصد و نسبت به بهار 1395 معادل 0.5 درصد افزایش یافته است.
افزایش نرخ بیکاری بهانهای شد تا به گفت و گو با بازدیدکنندگان بیست و دومین دوره نمایشگاه بینالمللی مطبوعات و خبرگزاریها بپردازیم و از آنها راجعبه بیکاری و انتظارات آنها از دولتیها برای حل این مشکل بپرسیم.
خیلی جالب بود که اولین فردی که با او صحبت کردیم جوانی بیکار بود؛ جوانی که مدرک کارشناسی مدیریت دولتی داشت و میگفت: بعد از پایان دوره کارشناسی به سربازی رفتم و فکر میکردم بعد از سربازی هم شغلی پیدا میکنم.
گویا مشکل اصلی او عدم وجود سابقه کار بود، همان چیزی که به مشکل اصلی جوانان جویای کار بدل شده و حالا کارفرمایان دو تا 5 سال سابقه کار را از شروط اصلی استخدام نیروی کار میدانند.
سابقه کار تا حدی برای کارفرمایان اهمیت پیدا کرده که در آگهیهای استخدامی پر رنگ نوشته میشود و هنگام مصاحبه کاری نیز سوالات کارفرمایان بیشتر راجعبه فعالیتهای گذشته افراد است.
کنار یکی از غرفهها مرد میانسالی ایستاده بود و مجلهای را ورق میزد؛ از او خواستیم تا نظرش را درمورد بحران بیکاری در کشور بیان کند و او نیز موضوع جالبی را مطرح کرد.
این کارمند اداره بیمه گفت: در آمارهایی که برای بیکاری اعلام میشود؛ جمعیت فعالی که دارای توانایی کار کردناند، چیزی حدود یک چهارم مردم کشور هستند. پس نرخ بیکاری 10 درصد و 11 درصد و ... فقط درمورد یک چهارم جمعیت کشور است نه تمام جمعیت.
وی افزود: اگر این نکته را در نظر بگیریم راحتتر عمق بحران بیکاری را متوجه میشویم. خیلی از مردم و کارشناسان نرخ بیکاری را بیش از این اعدا و ارقام میدانند و پر بی راه هم نمیگویند. امروزه واقعا بیکاری نفس خانوادهها را گرفته است. من با چشمان خودم میبینم که جوانان دوست و آشنا بیکار هستند و هنوز از خانوادهشان پول تو جیبی میگیرند و این مسئله از لحاظ روانی به آنها فشار میآورد.
بار دیگر با یک جوان هم کلام شدیم ولی او بیکار که نبود هیچی؛ حتی دو جا هم کار میکرد، او میگفت: در دو موسسه درحال انجام پژوهشهای حقوقی هستم و از کارم نیز راضی هستم.
البته معتقد بود که عدم وجود امنیت شغلی از دیگر مشکلات فضای کسبوکار در کشور است و زمانی که نیروی کار از آینده شغلیاش مطمئن نباشد کیفیت کار کمتری خواهد داشت. او خود تاکنون دو بار شغل عوض کرده بود و نیاز نیروی کار به امنیت شغلی را کاملا حس کرده بود.
البته این جوان که قبل از ایام محرم و صفر ازدواج کرده بود و تازه داماد به حساب میآمد یادآور شد: یکی از مشکلات اصلی که باعث شده سن ازدواج در کشور افزایش پیدا کند؛ بحث بیکاری و نبودن امنیت شغلی است و آثار مخرب اینها را در آیندهای نزدیک شاهد خواهیم بود.
بهطور کلی مسئولین کشور باید فکری به حال بهبود شاخصهای فضای کسبوکار در کشور کنند تا با گشایش در فضای کسبوکار و بهبود وضعیت تولید ملی شاهد کاهش نرخ بیکاری و آزادی عمل جوانان برای ازدواج سریعتر باشیم.
زیرا بانک جهانی در تازهترین گزارش خود موسوم به «گزارش فضای کسب و کار 2017» به مقایسه 189 کشور جهان از نظر سهولت فعالیتهای اقتصادی و وضعیت فضای کسبوکار آنها پرداخته است. در این گزارش ایران در رده 120 جهان قرار گرفته که نسبت به سال قبل 2 پله نزول داشته است.
شاخص کلی فضای کسبوکار بر پایه 10 شاخص کوچکتر با عناوین آغاز کسبوکار،کسب مجوز، ثبت داراییها، کسب اعتبارات، حمایت از سرمایهگذاری، مالیات، تجارت، اجرای قراردادها و ورشکستگی و دریافت انرژی برق محاسبه میشود. این شاخص در واقع نشان دهنده سهولت و مناسب بودن هر کشور برای انجام فعالیتهای اقتصادی و تجاری است.
انتهای پیام/