به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم ، درادامه گشت وگذار در زیبایی بی شمار پاکستان، مقصدی تاریخی خواهیم داشت.
سفرمان به راکاپوشی را به خاطر داری؟ صعودمان به دیار بیسامان، نانگاپربت مغرور را چطور؟
اگر همراه ما در سفرهای گذشته نبودی، پیشنهاد میکنیم عناوین «راکاپوشی، جواهر سفید پوش پاکستان» و «نانگاپربت، حکایت چشم به راهی سامان» را جستجو کنی تا از عجایب جهان بیشتر بدانی. در هر حال زمان آن رسیده است تا قدری با قدمت تاریخی این مرز و بوم آشنا شویم.
پاکستان از بدو تاسیس درگیر مسائلی بوده که کمتر به جلوه کردن زیباییها کم نظیر آن اجازه داده است. اینک اما مجالی یافتهایم که از ناشناختههای این کشور زیبا سخن بگوئیم. از نانگاپربت به سمت شهر گلگیت روانه میشویم. این شهر زیبا و کوچک مرکز ایالت «گلگیت بلتستان» است، مقصد کجاست؟ قلعه تاریخی و بی نظیر «بلتِت» که در دره زیبای «هُنزِه» واقع شده است.
از شهر گلگیت که 97کیلومتر به سمت جاده «رحیم آباد» حرکت کنیم به «بلتِت» میرسیم، این مسیر زیبا و کوهستانی در صورتیکه با بسته شدن جاده به دلیل سیلابهای همیشگی «جاده قراقرم» مواجه نشوید 1 ساعت و 45 دقیقه زمان خواهد برد.
این منطقه در نزدیکی مرز چین قرار دارد لذا در بین راه میتوانید از آشپزخانهها و رستورانهای چینی، سوپ تهیه کنید، به خصوص اگر با سرمای راه در پاییز و زمستان مواجه شدید، حرارت بدن شما را به بالا خواهد برد.
راستی نباید از «مامتو»های خوشمزه غافل شد، شبیه پیراشکیهای سنتی از گوشت و سیب زمینی و ادویه پر شده و سپس درون بسته های خمیری مغز پخت میشوند، با بهایی اندک میتوانید چند عدد از آنها را تهیه کرده و با سرکه زیاد میل نمائید. قطعا طعمشان زیر دندانتان خواهد ماند.
دیگر وقت آن رسیده که وارد شهر 30 هزار نفری «کریم آباد» شویم، به آسانی میتوانید قلعه را بر بلندای ارتفاعات این شهر کوچک مشاهده کنید. وصف شکوه و اقتدار این قلعه بیمثال در قالب این الفاظ نمیگنجد، زیباست و تنها و در چشم به هم زدنی شما را به 800 سال قبل میبرد.
این بنا یادگار حکومت خود مختار سالهای دور پاکستان است، حکومت «تَم»که در نزدیکی رود خروشان هُنزه دولت خویش را استوار کرده بودند. قلعه «بلتِت» دژ مستحکمی بود که این حکومت را از گزند دشمنان خود حفظ میکرد.
نقل است سلطان هنزه دو فرزند به نامهای «شاه عباس» و«علی خان» داشت که بر سر تخت و تاج پدر جنگ و نزاعی شدید بین آنها در گرفت، اهالی «بلتِت» از شاه عباس حمایت کردند و او پیروز این جنگ شد، پس از آن بود که این قلعه به مقر دائمی حکومت وی تبدیل شد. بیشک آب وهوای خوب این منطقه دلیلی دیگر بوده که باعث رونق800 ساله این قلعه شده است.
بر اساس تحقیقات به عمل آمده از دیوارهای قلعه قدمت آن 765 سال تخمین زده شده است. البته تمامی بنای قلعه مربوط به یک زمان نیست و در گذر زمان آرام آرام تکمیل شده است.
تاریخ نقل میکند که ساخت و ساز اصلی قلعه زمانی اتفاق افتاد که «ایاشو دوم» حاکم وقت هنزه با یک شاهزاده به نام«شاه خاتون» که اهل تبت بود در اوایل قرن پانزدهم ازدواج کرد. همراه این شاهزاده معماران بسیار به هنزه آمده و بنای اعجاب انگیز قلعه بلتِت را ایجاد کردند و اینگونه است که در سراسر قلعه معماری تبتی به چشم می خورد.
گفتنی است در زمانهای گذشته مناطق بلتستان (پاکستان) و لداخ (هند) بخشی از تبت بودند و با نام «تبت خرد» شناخته میشدند.
بیشتر بناهای تاریخی مناطق شمال پاکستان در قرن نوزدهم نابود شدند، چرا که «مهاراجه کشمیر» که از سوی انگلستان حاکم کشمیر بود به مسلمانان حمله کرد در نتیجه حمله او بسیاری از بناهای تاریخی از بین رفتند. ولی وقتی سپاه او به دیار«هُنزه» رسیدند البته که چهار بار پیاپی شکست خوردند.
پس از کشمکش های فراوان و تغییر حاکمان هنزه که همگی مقر حکومت خویش را قلعه«بلتِت»قرار میدادند؛ عاقبت در سال 1945 میلادی «محمد جمال خان» تصمیم گرفت مقر حکومتش را از قلعه«بلتِت» خارج سازد.
تا 55 سال بعد قلعه به صورت متروک باقی ماند تا اینکه در سال 1990 بازسای آن شروع شد و تا سال 1996 ادامه یافت.
این قلعه زیبا در سال 2004 در فهرست زیباترین مکانهای یونسکو قرار گرفته است.
مردم محلی روزهایی از سال را به برگزاری جشنوارههای محلی و شادی در این قلعه سپری میکنند گویا رسمی است که از آبا و اجداد آنها به جای مانده است .
پس از گشت وگذار و گرفتن تصاویر یادگاری با دیوارههای زیبای قلعه، لختی در شهر کریم آباد میآساییم تا در روزهای آینده با دیگر عجایب کشور پاکستان آشنا شویم.
گزارش از «خاتم کمیلی»
انتهای پیام/.