به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، با رسیدن محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین به سن 81 سالگی تمامی محافل داخلی فلسطین در اندیشه این هستند که جانشین وی کیست؟ محافل داخلی فتح بیش از 2 سال است که ایجاد پستی با عنوان معاون رئیس تشکیلات خودگردان را دنبال می کنند. این روند تا جایی پیش رفت که در جنبش فتح و سازمان آزادی بخش فلسطین نیز پست معاون و جانشین رئیس را دنبال می کنند. گروه های دیگر با پیگیری طرح آشتی ملی فلسطین به دنبال برگزاری انتخابات ریاست تشکیلات خودگردان هستند تا کسی جانشین محمود عباس شود. این مسئله برای طرف های منطقه ای هم اهمیت پیدا کرده و برخی کشورهای منطقه از برخی گزینه های فلسطینی حمایت کرده اند.
در 8 شماره گذشته شخصیت هایی را که امکان حضور آنها در جایگاه ابومازن قوی تر از سایرین بود، معرفی کردیم. اما گزینه هایی هم هستند که با وجود مطرح شدن به عنوان گزینه جایگزین، از اقبال ضعیفی برای تکیه زدن بر پست تشکیلات خودگردان برخوردارند که در این شماره پایانی به معرفی اجمالی آنها خواهیم پرداخت.
نایف حواتمه
نایف حواتمه دبیرکل جبهه دموکراتیک فلسطین است. وی ابتدا عضو جبهه خلق برای آزادی فلسطین بود اما پس از مدتی از این حزب جدا شد و حزب جبهه دموکراتیک را تأسیس کرد. حواتمه به دلیل آنکه مسیحی ارتودکس است از روابط بین المللی خوبی برخوردار است. این نقطه قوت نایف حواتمه است اما حزب وی که دیدگاه های چپ و مارکسیستی دارد از جایگاه خوبی در میان مردم فلسطین برخوردار نیست. میزان حامیان و اعضای جبهه دموکراتیک بسیار اندک هستند و هیچ گاه با اتکا به اعضای حزب خود توان حضور در انتخابات را ندارند. نکته دیگری که برای حواتمه مطرح است این است که وی متولد اردن و از یک خانواده مسیحی ارتودکس اردنی است.
مصطفی البرغوثی
مصطفی کامل البرغوثی، پسر عموی مروان برغوثی است. مصطفی برغوثی ابتدا عضو حزب خلق فلسطین بود، اما از این حزب جدا شد. پس از جدایی رئیس مجمع شخصیت های مستقل فلسطینی بود و پس از آن حزب ابتکار ملی فلسطین را تأسیس کرد و در حال حاضر دبیر کل این حزب کوچک فلسطینی است. مصطفی برغوثی در سال 2005 در انتخابات ریاست تشکیلات خودگردان رقیب محمود عباس بود. برغوثی در فلسطین از وجهه بسیار خوبی برخوردار است و به عنوان یکی از معتمدان تمام گروه های شناخته می شود از همین روی در تمامی نشست های آشتی ملی حضور داشته و یکی از نیروهای تأثیر گذار محسوب می شود. برغوثی بیشتر به مقاومت متمایل است و مقاومت هم از وی حمایت می کند اما وی به دلیل آنکه به عنوان شخصیت مستقل مطرح شده است از آراء بالایی برخوردار نیست. اگر برغوثی به عنوان یک شخصیت مستقل مطرح شود و مقاومت نامزدی را معرفی نکند و از برغوثی حمایت نماید در آن صورت می توان اطمینان داشت که وی در انتخابات پیروز خواهد شد.
محمد اشتیه
محمد اشتیه استاد دانشگاه بیرزیت و یک شخصیت آکادمیک محسوب می شود. وی در سال 2009 به عضویت کمیته مرکزی جنبش فتح در آمد. اشتیه در آخرین دور از نشست های مذاکرات سازش عضو هیئت مذاکره کننده تشکیلات خودگردان بود و پس از یکسال با اعتراض به مواضع صهیونیست ها از این هیئت استعفا داد. اشتیه طی دو سال گذشته چند بار از سوی رسانه های جنبش فتح به عنوان گزینه جانشینی محمود عباس مطرح شده است. نقطه قوت اشتیه وجهه علمی او و اعتباری است که در مجامع علمی دارد. اشتیه در بین افکار عمومی نیز از جایگاه مناسبی برخوردار است، اما مشکل وی عدم حمایت از جانب اعضای فتح است. اشتیه از سوابق سیاسی طولانی برخوردار نیست و مهمترین جایگاه سیاسی وی عضویت در کمیته مرکزی است که سال 2009 به دست آورده است. از سوی دیگر در جنبش فتح شخصیت هایی با سوابق طولانی به عنوان جانشین و گزینه جانشینی محمود عباس مطرح شده اند که موجب می شود اشتیه در سایه آنها دیده نشود. با وجود پتانسیل مناسبی که اشتیه دارا است اما شرایط کنونی وی بسیار ضعیف است.
محمود الزهار
محمود الزهار عضو سابق دفتر سیاسی جنبش حماس و وزیر امور خارجه دولت اسماعیل هنیه بود. الزهار پدر دو شهید است و در نوار غزه از موقعیت مناسبی برخوردار است. محمود الزهار اگر از سوی حماس به عنوان گزینه حضور در انتخابات مطرح شود قطعا تمامی حامیان حماس به وی رأی خواهند داد اما قوت حضور وی بین افکار عمومی فلسطین به قدری نیست که بتواند برخی آراء خاموش و خاکستری را از گروه های دیگر کسب کند، لذا بعید به نظر می رسد که حماس وی را به عنوان گزینه مطرح کند. نقطه ضعف دیگر الزهار دشمنی مستقیم فتح با وی است. الزهار به دلیل اظهارات بی باکانهای که خطاب به ابومازن و برخی اعضای دست نشانده فتح و مسئله مذاکرات داشته است به شدت از سوی فتح تخریب می شود فلذا حضور وی در انتخابات قطعا با تخریب وسیع جناح سازش همراه خواهد بود.
نتیجه گیری
با وجود معرفی گزینه های مختلف برای جانشینی محمود عباس و با وجود تلاش هایی که در منطقه در حال صورت گرفتن است به نظر می رسد عدم تحرک آمریکاییها و صهیونیستها در این حوزه این پیام را منتقل می کند که محمود عباس هنوز هم گزینه مناسب آنها است، کما اینکه روزنامه صهیونیستی هاآرتص نوشت صهیونیست ها هنوز هم ابومازن را بهترین گزینه می دانند.
این نکته نباید مغفول بماند که مسئله معرفی جانشین برای ابومازن با این هدف صورت می گیرد که مسئله ریاست تشکیلات خودگردان از وجه انتخابی به وجه انتصابی نقل ماهیت کند و به جای آنکه رئیس تشکیلات خودگردان از انتخابات بیرون آید با انتصاب و معرفی، در جایگاه ریاست قرار گیرد. این همان چیزی است که برای آمریکاییها و صهیونیستها مطلوب است تا خیالشان از بابت اینکه دوباره جنبش حماس یا دیگر گروه های مقاومت قدرت سیاسی را در دست گیرند راحت باشد.
پایان
یادداشت از سید محمدجعفر رضوی
انتهای پیام/