به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، اصول کافى، بهنقل از حسینبن عطیه: امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: کرامتها[ى اخلاقى] ده تاست، اگر توانستى آنها را در خود فراهم آورى، چنان کن. این خصلتها ممکن است در مرد باشد و در فرزندش نباشد، یا در فرزند باشد و در پدرش نباشد، یا در برده باشد و در شخص آزاد نباشد.
گفته شد: این خصلتها کداماند؟
فرمود: پایمردى در نبرد، راستْگفتارى، امانتدارى، صله رَحِم، میهماننوازى، اطعام فقیر، جبران نیکىها، رعایت حقوق همسایه و دفع ضرر از رفیق؛ و برترین آنها حیاست.
متن حدیث:
الکافی عن الحسینبن عَطیّة عن الإمام الصادق علیه السلام: المَکارِمُ عَشرٌ، فَإِنِ استَطَعتَ أن تَکونَ فیکَ فَلتَکُن، فَإِنَّها تَکونُ فِی الرَّجُلِ ولاتَکونُ فی وَلَدِهِ، وتَکونُ فِی الوَلَدِ ولاتَکونُ فی أبیهِ، وتَکونُ فِی العَبدِ ولاتَکونُ فِی الحُرِّ.
قیلَ: وما هُنَّ؟
قالَ: صِدقُ البَأسِ (/ الیأس)، وصِدقُ اللِّسانِ، وأداءُ الأَمانَةِ، وصِلَةُ الرَّحِمِ، وإقراءُ الضَّیفِ، و إطعامُ السّائِلِ، وَ المُکافَأَةُ عَلَى الصَّنائِعِ، وَالتَّذَمُّمُ لِلجارِ، وَالتَّذَمُّمُ لِلصّاحِبِ، ورَأسُهُنَّ الحَیاءُ.
«اصول کافی؛ جلد 2 صفحه 55»
انتهای پیام/*
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها