آزادی بیان چه شد؟!

به گزارش خبرگزاری تسنیم متن یادداشت سیدمسعود علوی با عنوان "آزادی بیان چه شد؟!"‌ به شرح ذیل می‌باشد:

در حالی که خبر حیرت آور تجمع میلیونی در کربلای حسینی به مناسبت اربعین، جهان را مبهوت ساخت، در حالی که این خبر از روی حقد و کینه دشمنان اسلام توسط رسانه های غرب مورد سانسور قرار گرفت، این سانسور در داخل به شکل دیگری اعمال شد. آن هم از طریق انتشار یک خبر! خبر چه بود؟ لغو سخنرانی علی مطهری در مشهد!

رسانه های وابسته به غرب در ایران با انتشار این خبر، خواستند تجمع میلیونی اربعین حسینی در ایران و عراق را تحت الشعاع قرار دهند. تجمعی که با شرکت مسلمانان هشتاد کشور صورت گرفته بود.

در حالی که مردم از گرانی رنج می برند، صاحبان صنایع و حرف و کسبه دادشان از رکود بلند است، در حالی که در هر خانه 2 تا 3 نفر جوان بیکار تحصیلکرده وجود دارد و دولت طی سه سال و نیم گذشته هیچ پاسخ روشنی برای ناکارآمدی خود ندارد، یک خبر همه این دغدغه ها را تحت الشعاع قرار داد. خبر چه بود؟ لغو سخنرانی علی مطهری در مشهد!

در حالی که در واشنگتن نتیجه انتخابات به نفع یک جنگ طلب و اسلام ستیز تمام شده است، او قول داده که برجام را پاره کند، در حالی که زمزمه انتخاب و انتصاب نزدیکان وی برای تشکیل دولت از کسانی است که در خصومت با ملت ایران مسابقه گذاشته اند، در حالی که رئیس دولت ما همه تخم مرغ های خود را در سبد برجام گذاشته و مبهوت نتایج انتخابات در آمریکاست، یک خبر باید مردم را از سؤالات برانگیخته از این اتفاق بیرون آورد! آن خبر چه بود؟ لغو سخنرانی علی مطهری در مشهد!

شاید مطهری خود نداند یک سوژه است! او چه بخواهد و چه نخواهد مأمور پروژه حاشیه سازی برای فراموش کردن سؤالات اصلی و مطالبات واقعی مردم در حوزه های مختلف است. سوژه از آنجا کلید می خورد که او نامه ای به رئیس جمهور می دهد و رئیس جمهور هم وزرای کشور و دادگستری را مأمور رسیدگی به این حادثه به اصطلاح بزرگ می کند! رئیس جمهور هم برای او سنگ تمام می گذارد و او را با این اوصاف می ستاید؛ "حریت، شجاعت بیان، مدافع مصالح ملی و..."! و خبر لغو سخنرانی او را "تکان دهنده" توصیف می کند! رئیس جمهور این اتفاق را "مایه شرمساری" تلقی می کند و آن را تعرض به "آزادی های اساسی" ترجمه می کند.

خب، دولت که در سیاست خارجی ناکام بوده، در بهبود معیشت مردم ناکارآمد بوده و گزارش های 100 روزه به مردم را هم تعطیل کرده است، باید کاری بکند. او باید از آزادی بیان و آزادی های سیاسی دفاع کند. این را باید به فال نیک گرفت و از آن استقبال کرد!

یک بررسی ساده آماری نشان می دهد در سال های اخیر که دولت یازدهم سر کار بوده حد اقل 62 مورد سخنرانی منتقدین دولت در دانشگاه ها و مساجد لغو شده است. مشروح این خبر را می توانید در سایت خبری تسنیم مورخ اول آذر 95 به شناسه خبر 1246575 بخوانید.

مردم می گویند؛ چطور می شود رئیس جمهور از لغو سخنرانی 52 شخصیت برجسته کشور که اغلب روحانی هستند و از نمایندگان محترم مجلس فعلی، اساتید دانشگاه، عضو شورای عالی امنیت ملی و... می باشند به عنوان نقض آزادی بیان و آزادی های سیاسی هیچ تکانی نخورده و یاد نکرده و حقوق آنها را نادیده گرفته است و از حریت آنان دفاع نکرده  و فقط از لغو یک سخنرانی شکایت کرده است؟

مردم می گویند؛ چون دفاع از آنان داخل پروژه حاشیه سازی نیست و آنها "سوژه" نیستند! آیا این فهم مردم درست است؟

مردم می گویند؛ ناکارآمدی دولت در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مشخص است. در حوزه سیاسی اگر ادعای دفاع از آزادی های سیاسی دارد، بسم الله. آزادی بیان با لغو 62 سخنرانی منتقدین دولت چه می شود؟! شخص رئیس جمهور چه پاسخی برای آن دارد؟ مردم سؤال می کنند؛ آقای رئیس جمهور چه بیانی را آزاد و چه بیانی را غیر آزاد می داند؟

دیروز رئیس قوه قضائیه شجاعانه به میدان آمد و از دادستان مشهد دفاع کرد. دفاع او دفاع از جایگاه قوه قضائیه است.

قوه قضائیه باید در جایگاه حقیقی قرار گیرد تا برخی فکر نکنند با حاشیه‌سازی می‌توان شعور سیاسی و درک اجتماعی مردم را نادیده گرفت.

آیت‌آلله آملی لاریجانی از رئیس‌جمهور گله کرد و گفت: آیا رئیس‌جمهور فقط نسبت به یک طیف خاص وظیفه دارد؟ این سوال مردم هم هست. آیا پاسخی برای آن از سوی سخنگوی دولت داده می‌شود؟

انتهای پیام/