به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، گیتی خزایی عصر امروز در نشست آموزشی مشارکت اجتماعی در مدیریت بحران که در سالن شهید رجایی استانداری اردبیل برگزار شد، اظهار داشت: انجام مانور و کارگاههای آموزشی برای مدیریت بحران، فقط قسمت کوچکی از مدیریت و برنامهریزی برای پیش از وقوع حادثه است و کار اساسی شناخت نیازها و سعی در رفع آنها قبل از وقوع بحران بوده که همه اینها نیاز به برنامهریزی در سطح کلان کشور دارد.
عضو انجمن جامعهشناسی و مردمشناسی ایران بیان کرد: برای مدیریت بحران اجتماع محور باید از ایدههای مردم برای این مسئله استفاده کرد و برنامهریزی هم باید در راستای نیازهای محلی و بعد از درک نیازهای مردم آن منطقه انجام شود.
خزایی با بیان اینکه در هنگام وقوع بحران شاهد فروپاشی موقت نظم اجتماعی هستیم، افزود: در هنگام وقوع بحران با مسئله افزایش آسیبهای اجتماعی روبهرو هستیم و این در نهایت منجر به رعایت نکردن حقوق افراد توسط یکدیگر میشود و در دراز مدت سبب به وجود آمدن آسیبهای عمیق روحی روانی در جامعه خواهد شد.
استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران تصریح کرد: مدیریت بحران یک موضوع میان رشتهای و چند بعدی و مستلزم مشارکت سازمانهای ملی و بینالمللی، مراکز علمی و نهادهای مختلف دولتی و مردمی داوطلب در این زمینه است.
وی با اشاره به تفاوتهای دو رویکرد نوین و سنتی در بحث مدیریت بحران گفت: رویکرد سنتی به بعد از وقوع حادثه اشاره میکند و بعد از وقوع بحران سعی در حل مشکل به وجود آمده دارد ولی در رویکرد نوین نگاه توامان به قبل و بعد از حادثه است و تدابیری قبل از وقوع حادثه اندیشیده میشود تا سبب به وجود آمدن حالت غافلگیری در هنگام وقوع بحران نشود.
معاون دپارتمان مطالعات اجتماعی، تغییرات اقلیمی و محیط زیست اظهار کرد: ما باید تعریفمان از بحران متفاوت باشد و آن را ناگهانی و غیر قابل پیشبینی ندانیم تا بتوانیم به مقابله با آن برویم و این مستلزم نگاه متفاوت مدیران ما به مسائل پیشگیرانه در مدیریت بحران است که این نگاه در سالهای اخیر تغییر مثبتی داشته است.
انتهای پیام/