جزئیات تجاوز رژیم صهیونیستی به مقدسات اسلامی و مسیحی فلسطین

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، مرکز مطالعاتی الزیتونه در گزارشی جامع به بررسی تجاوزهای صورت گرفته از سوی رژیم صهیونیستی بر ضد مراکز اسلامی و مسیحی و مقدسات مردم فلسطین طی سال‌های 2014 و 2015 پرداخته است. آنچه می‌خوانید بخش دوم از متن کامل گزارش زیر است که در قالب بخشی از ارزیابی های کلی از فضای جامعه فلسطین طی سال‌های 2014 و 2015 منتشر شده است:‌

ج: یورش صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی و مداخله در مدیریت این مسجد

اوری آریل وزیر مسکن، حاخام موشه فیلگین نایب رئیس پارلمان رژیم صهیونیستی و حاخام یهودا گلیک رئیس جنبش هالیبا از سردمداران یورش صهیونیست‌های افراطی به مسجدالاقصی هستند. این افراد به همراه سایر عوامل و سرکردگان جمعیت معبد، ایده یورش های بی سابقه از سوی یهودیان بر ضد مسجدالاقصی را به صورت بی‌سابقه‌ای دنبال می‌کنند. آنها تقریباً به صورت هفتگی تلاش دارند اعضای جمعیت‌های معبد را برای یورش به مسجد الاقصی آماده کنند. این در حالی است که حضور نیروهای امنیتی اشغالگران رژیم صهیونیستی نیز فراتر از حضور غیر نظامیان صهیونیست در یورش های متوالی به مسجد الاقصی است. آنها در گرایش‌های خود تلاش می‌کنند به مناطقی وارد شوند که هنوز حرمت آنها در زمینه یورش صهیونیست ها نشکسته است. به عنوان مثال موشه فیلگین در روز 7/4/2014 تلاش داشت وارد قبة الصخرة شود. اوری آریل نیز تلاش دارد با استفاده از حمایت‌های امنیتی رژیم صهیونیستی حضور مکرر خود در این مسجد را حفظ کند و ضمن حرمت شکنی این مسجد، به همراه عناصر افراطی دیگر صهیونیستی به انجام عادات و سنت های یهودی در این مسجد بپردازد. وی همچنین تمرکز قابل توجهی به گشت زنی در محوطه های شرقی مسجد الاقصی دارد.

صرف نظر از جزئیات یورش‌های هنجار به سوی صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی ، هدف ملموسی که این یورش‌ها به دنبال آن هستند، این است که آنها می خواهند از لحاظ کمی و کیفی و از نظر تعداد یورش ها و افراد شرکت‌کننده در آنها و مناطق مورد هجوم به اقدامات خود توسعه بدهند. این اقدامات در راستای استراتژی تدریجی با هدف تقسیم زمانی مسجدالاقصی است. البته این استراتژی تا این حد نیز بسنده نکرده و به دنبال تقسیم مکانی مسجد الاقصی است که بر اساس آن صهیونیست‌ها به دنبال تقسیم کردن این مسجد مقدس به دو بخش شرقی و غربی هستند. فیگلین و گلیک خاخام های صهیونیست اقدامات خود در یورش به مسجدالاقصی را در سال 2015 متوقف کرده بودند. یهودا گلیک برای آخرین بار در تاریخ 29/10/2014 به مسجد الاقصی وارد شده بود و بعد از آن نیز تا 3/2/2016 در این یورش ها شرکت نکرد. موشه فیگلین نیز از مارس 2015 در این حملات شرکت نکرده است. وی به همین علت در احراز پستی مهمی در انتخابات مقدماتی حزب لیکود نیز ناکام ماند. این در حالی است که اوری آریل وزیر صهیونیستی همچنان با حفظ موقعیت خود در کابینه رژیم اسرائیل در سال 2015 در این حملات شرکت می کند.

نگاهی به پژوهش‌های انجام شده طی دهه گذشته که مؤسسه بین‌المللی قدس در چارچوب گزارش سالیانه خود به عنوان "نگاهی به مسجدالاقصی" از سال 2005 انجام داده است، نشان می‌دهد که زمان‌های یورش صهیونیست ها به این مسجد  مشخص است و می‌توان با تحرکات مردمی و فعالیت‌های رسانه‌ای آمادگی‌هایی پیش دستانه ای برای مقابله با این حملات انجام داد. اوج این حملات در سه مراسم صهیونیست ها یعنی عید پاک و سالروز تخریب معبد و آغاز سال نو میلادی بعلاوه مراسم معروف به عُرُش است. این بدان معنا است که زمان‌های انجام این حملات در ماه های مارس - آوریل ، ژولای - آگوست و سپتامبر -  اکتبر است. این زمان ها براساس تغییرات صورت گرفته در تقویم عبری متغیر است. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی همواره از رکود طبیعی به وجود آمده در یورش‌های صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی بین اکتبر هر سال تا مارس سال بعد استفاده تبلیغاتی کرده و مدعی می‌شود که یورش غیرقانونی شهرک‌نشینان به مسجدالاقصی را مهار کرده است. این برداشت تبلیغاتی از سال 2013 تاکنون به مدت 3 سال در این زمان های خاص دنبال شده و نتانیاهو با پایان اعیاد یهودی در اکتبر سالهای 2014 و 2015 مدعی ‌شده است که از ورود اعضای کنیست رژیم صهیونیستی به مسجدالاقصی جلوگیری کرده است.

محدودیت‌های مستمر برای ورود نمازگزاران به مسجدالاقصی

جلوگیری از ورود نمازگزاران مسلمان به مسجد مبارک الاقصی یکی از خواستگاه‌های اساسی تحقق طرح تقسیم زمانی مسجدالاقصی است. این موضوع در رفتار کابینه رژیم صهیونیستی و اظهارات وزرای وابسته به جمعیت معبد به صورت علنی بیان شده است. طی سال 2014 میلادی و هم‌زمان با انتفاضه مردمی در نتیجه به آتش کشیدن محمد ابو خضیر کودک فلسطینی و آغاز جنگ غزه پس از آن، نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی اقدامات سختگیرانه‌ای را در اطراف مسجدالاقصی و منطقه قدیمی قدس در دستور کار قرار دادند، به گونه‌ای که برای اولین بار موفق شدند در برابر حضور گسترده مردم مسلمان در این مسجد بایستند. آنها در طول ماه مبارک رمضان نیز تا بیشترین حد ممکن سعی دارند جلوی ورود نمازگزاران به مسجدالاقصی را بگیرند، به گونه‌ای که تعداد نمازگزاران حاضر در اولین جمعه ماه رمضان در مسجدالاقصی از 10 هزار نفر فراتر نمی‌رود. گزارش منتشر شده از سوی دفتر سازمان ملل متحد برای هماهنگی مسائل انسانی (اوچا) نشان می‌دهد که تعداد کسانی که در سال 2013 از خارج از قدس اشغالی در قدس حاضر شده بودند، 545 هزار نفر بود، این در حالی است که این رقم در سال 2014 به 48 هزار نفر کاهش پیدا کرد. این میزان تقریبا 8 درصد جمعیتی است که در سال قبل از آن امکان ورود به قدس اشغالی را یافته بودند.

در مقابل این تحرکات جمعیت زنان فلسطینی موسوم به الرباط مأموریت حضور مستمر در مسجدالاقصی را در دستور کار قرار دادند . در برابر این اقدام صهیونیست ها تشکیلات خاصی را ایجاد کرده که حضور زنان در مسجد الاقصی را رصد کرده و به زنان حاضر در مسجد تعدی می کند. فعالیت‌های این گروه از تاریخ 5/5/2015 آغاز شده است. اشغالگران رژیم صهیونیستی همچنین از سپتامبر 2015 سخت‌گیری‌های شدیدتری را نسبت به ورود زنان به مسجد الاقصی در دستور کار قرار داده اند. رژیم اشغالگر قدس در تاریخ 10/8/2015 لیست سیاهی را تهیه کرده که براساس آن از ورود حدود 100 زن شناخته شده فلسطینی به مسجدالاقصی جلوگیری می‌کند. این ممنوعیت تا زمان نگارش این گزارش همچنان ادامه داشته است. رژیم صهیونیستی همچنین با سوءاستفاده از آغاز انتفاضه قدس از تاریخ 7/10/2015 یک گیت الکترونیکی در مسیر منتهی به باب السلسلة در بخش دیوار غربی مسجد الاقصی نصب کرده است.

تلاش برای اجرای تقسیم زمانی و مکانی مسجدالاقصی

التهاب در مسجدالاقصی در روزهای 13 تا 15 سپتامبر 2015 به اوج خود رسید ، در آن زمان کابینه رژیم صهیونیستی فرصتی منطقه‌ای و داخلی برای اعمال تقسیم زمانی مسجدالاقصی و مقدمه چینی جهت تقسیم مکانی آن تشخیص داد و اعلام کرد که این مسجد به صورت کامل به روی نمازگزاران مسلمان بسته شده و در برابر یهودیان باز شده است. رژیم صهیونیستی مدعی شده بود که مسجدالاقصی در مناسبت‌های ویژه در برابر اتباع ادیان صاحب مراسم باز شده و به روی گروه دیگر بسته می شود. جوانان ساکن قدس با پیش‌دستی نسبت به این اقدام در مسجد الاقصی تحصن کردند. نظامیان رژیم صهیونیستی 10 صبح روز 13 سپتامبر 2500 به مسجد حمله کرده و بمب‌های صوتی و دودزا پرتاب کردند. آنها شیشه‌های مسجد را شکسته و فرش‌های آن را به آتش کشیدند. نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی به زنانی که در برابر درب مسجد ایستاده بودند نیز حمله کردند. این در حالی بود که بنیامین نتانیاهو نیز اعلام کرد که قبرستان الرحمة واقع در شرق مسجدالاقصی به روی دفن مردگان مسلمان بسته شده است. این اعلام پیامی ضمنی مبنی بر آغاز تقسیم زمانی مسجدالاقصی بود. آنها تلاش می‌کردند مقدمات جداسازی بخش‌های شرقی مسجد و اختصاص دادن آن به یهودیان را فراهم کنند و درب الرحمه را که به روی مسلمانان بسته بودند ، به روی یهودیان باز کرده و آن را به گذرگاه اصلی ورود یهودیان به مسجدالاقصی قرار دهند. این همان طرحی بود که در اواخر سال 2013 از آن پرده برداری شده بود. نتانیاهو در روزهای 27 تا 30 سپتامبر 2015 یعنی دو هفته بعد از تجربه اولیه خود ، بار دیگر سعی کرد این طرح را به اجرا بگذارد. همین موضوع به همراه عوامل متراکم شده دیگر به عامل اصلی آغاز انتفاضه قدس تبدیل شد.

قبل از آغاز تلاش‌های رژیم صهیونیستی برای تقسیم مسجدالاقصی، آنها اقداماتی را برای از بین بردن جنبش الرباط به عنوان عامل اساسی بازدارنده در برابر طرح‌های آنها انجام دادند. مقامات اشغالگر قدس در سوم سپتامبر سال 2014 موسسه عمارة الاقصی را که منشا اصلی جنبش المرابطات بود را غیرقانونی اعلام کرد. این رژیم در ژانویه 2015 نیز مؤسسات ابطال الاقصی، زنان مسلمان برای مسجد الاقصی، موسسه فرهنگی الفجر و موسسه الادب را غیر قانونی اعلام کرد. رژیم صهیونیستی همچنین جنبش تحصن مردان و زنان در مسجدالاقصی را نیز موسسه ای ممنوعه اعلام کرد. این روند تا جایی بود که رژیم صهیونیستی جنبش اسلامی را به صورت کامل در 17 نوامبر سال 2015 غیرقانونی اعلام کرده تا نقش این جنبش در ایجاد کمربند حفاظتی انسانی برای مسجدالاقصی از بین برود. این تلاش‌ها به کاهش تعداد شرکت‌کنندگان در تحصن های مسجدالاقصی از میان زنان و مردان منجر شد، به گونه‌ای که امروز می‌توان فرصت واقعی برای اجرای پروژه تقسیم زمانی مسجدالاقصی را تصور کرد. به این ترتیب به نظر می‌رسد حمایت از مسجدالاقصی امروز نیازمند اقدامی جایگزین و خلاقانه است تا از این چالش سخت عبور کند.

در این میان تحولات جدیدی نیز به وجود آمد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. یکی از این تحولات روی کار آمدن جنبش افراط‌گرای صهیونیستی با عنوان یشای است که موجودیت خود را در زمینه اجرای تقسیم مکانی مسجدالاقصی به کار گرفته است. این جریان صهیونیستی معتقد است که فرضیه تقسیم زمانی مسجدالاقصی که از سوی جمعیت معبد مطرح شده، زمان بر است. بر همین اساس جمعیت مذکور در روز 13 ژانویه 2015 محوطه‌های مسجدالاقصی را به عنوان مالکیت عمومی اسرائیل به ثبت رساند تا بتواند مقدمه اجرای توطئه‌های خود برای توسعه و ساخت‌وساز در آنها را فراهم نماید. یشای همچنین تصور اولیه از احداث کنیست در محوطه‌های شرقی مسجدالاقصی را نیز در آگوست سال 2013 منتشر کرده بود، به همین علت یک سال بعد در نامه‌ای به نخست وزیر رژیم صهیونیستی خواستار احداث کنیست در بخش جنوب غربی مسجدالاقصی شد.

2-مقدسات اسلامی در قدس:

قبرستان‌های موجود در سرزمین‌های قدس اشغالی مساحت‌های جغرافیای بازی هستند که همواره در معرض طمع‌ورزی‌های رژیم صهیونیستی قرار داشتند. موقعیت مهم این مناطق در قدس اهمیت آنها را افزایش داده است. به عنوان مثال قبرستان مأمن الله خط وصل کننده بین مرکز یهودیان در غرب قدس و منطقه قدیمی به سمت شرق قدس است. همچنین قبرستان‌های الرحمة و الیوسفیه نیز امتدادی از باب الاسباط به سمت شرق هستند. دربی که مهم ترین گذرگاه منطقه قدیمی قدس از بخش شرقی است.

الف: قبرستان مأمن الله

قبرستان مأمن الله در طول زمان‌های متمادی در معرض تجاوز تدریجی رژیم صهیونیستی قرار داشت ، به گونه ای که مساحت آن به یک دهم موقعیت قبلی تقلیل پیدا کرده است، این در حالی است که تجاوزهای صورت گرفته بر ضد این قبرستان همچنان ادامه دارد. در سال 2014 مرکز کرامت انسانی و موزه تسامح که مقر مرکزی آن در آمریکا قرار دارد پروژه ای را برای انجام برخی ساخت‌وسازها در اراضی این قبرستان به اجرا گذاشته است. مؤسسة الاقصی 22 ژانویه 2014 با انتشار گزارشی از آغاز احداث ستون‌های سیمانی مستحکم و بزرگ برای برپایی موزه خبر داد. این مرکز سه ماه پیش اعلام کرد که پروژه پارک تفریحی در بخشی از اراضی باقیمانده این قبرستان کلید خورده است. شبکه کافه های لاندوِر رژیم صهیونیستی نیز اعلام کرده که یکی از شعبه های کافه های خود را در زمین های این قبرستان افتتاح خواهد کرد. این اتفاق در اواسط سال 2015 رخ داد و شعبه مذکور افتتاح شد.

ب: قبرستان‌های شرق منطقة قدیمی

برخلاف قبرستان مأمن الله ، رژیم صهیونیستی جلوی توسعه قبرستان های باب الرحمه و الیوسفیه را گرفته و اجازه زمین خواری اراضی آن را نداده است. این در حالی است که پروژه‌هایی برای ایجاد ساخت و ساز در این زمینه ها وجود داشته است. از جمله این پروژه‌ها طرح پلکان الاسباط است که بر اساس برنامه ای موسوم به کیدم یروشلیم قرار داشته است. در روز 22 سپتامبر 2014 مقامات رژیم صهیونیستی 20 قبر در قبرستان شهدا را به عنوان بخشی از قبرستان الیوسفیه  تخریب کرده و مدعی شدند که این مناطق در اراضی مصادره شده قرار گرفته است. صهیونیست‌ها همچنین در آگوست 2015 نیز قطعه زمینی به مساحت 7 هزار متر در مجاورت قبرستان الرحمة را مصادره کرده و از گسترش قبرستان به این منطقه جلوگیری کردند.

3- مقدسات اسلامی و مسیحی مورد تجاوز در فلسطین اشغالی

مؤسسه حقوق‌بشری "همبستگی" که مقر آن در نابلس قرار دارد و تمامی اعضا و کادر آنها در اوایل سال 2014  بازداشت  شدند  و شبکه اینترنتی آن ها نیز دیگر در فضای مجازی وجود ندارد، گزارش هایی را در سال‌های پیش با این عنوان منتشر کرده بود. مؤسسه اوقاف و میراث فرهنگی الاقصی نیز گزارش آماری را در رابطه با تجاوزهای انجام شده از سوی رژیم صهیونیستی بر ضد مقدسات اسلامی و مسیحی به استثنای تجاوزات و درضمن مسجدالاقصی تهیه و آن را در سال 2014 براساس نتایج زیر منتشر کرد.

این گزارش تجاوزهای صورت گرفته بر ضد مقدسات در سال 2014 را به دو بخش تجاوزهای انجام شده در طول جنگ غزه و تجاوزهای انجام شده در شرایط غیرجنگی تقسیم کرده و می‌نویسد که رژیم صهیونیستی در شرایط غیرجنگی به 30 مسجد و 21 قبرستان اسلامی و 6 مکان مقدس مسیحی تجاوز کرده است. هتک حرمت های انجام شده بر ضد سایر مکان های مقدس در این مدت بالغ بر 29 مورد بوده است. این رقم در جنگ غزه به صورت تراژیکی افزایش پیدا کرده است. در طول این جنگ 73 مسجد به صورت کامل تخریب شده و 197 مسجد دیگر خسارت‌های جزئی دیدند. یک کلیسا نیز به صورت جزیی در جریان این جنگ آسیب دید.

موسسه الاقصی نتوانست گزارش خود در رابطه با تجاوزهای صورت جدی اسرائیل بر ضد مقدسات فلسطین در سال 2015 را منتشر کند ، چرا که دستگاه قضایی رژیم صهیونیستی این مؤسسه را به همراه تعداد زیادی از مؤسسات دیگر اسلامی از جمله تمامی مؤسسات جنبش اسلامی در اراضی اشغالی  سال 1948  غیرقانونی اعلام کرد.

با این وجود پروژه نظارت بر فعالیت‌های استعماری در اراضی فلسطین به صورت اجمالی از انجام 226 تجاوز بر ضد مساجد و کلیساها و دیرها پرده برداشته است که برخی از این تجاوزها بر ضد مسجدالاقصی صورت گرفته است، اما این رقم در سال 2015 به 265 مورد افزایش پیدا کرده است.

دوم: ساکنان قدس

گزارش‌ها نشان می‌دهد که تعداد ساکنان قدس در پایان سال 2015 میلادی تقریباً 324 هزار نفر بوده است. رژیم صهیونیستی سعی کرده در شهر قدس اشغالی محیطی را پدید آورد که زمینه‌های اخراج فلسطینی ها از آن را فراهم کند. در همین رابطه عملیات مصادره و تخریب  منازل ساکنان اصلی قدس و منزوی کردن محلات آنها همچنان در این شهر ادامه دارد. طی سال‌های 2014 و 2015 شهرک‌نشینان صهیونیست 54 آپارتمان مسکونی و قطعه زمین را که پیش از این در اختیار فلسطینی‌ها بوده است ، مصادره کرده اند. 53 آپارتمان از این مجموعه در منطقه حی سلوان قرار دارد.

مقامات رژیم اشغالگر قدس همچنین در سال 2014 میلادی 96 ساختمان را تخریب کردند ، این رقم در سال 2015 به 98 مورد رسید که از سال 2000 تاکنون بی‌سابقه بوده است. به این ترتیب مجموعه منازل تخریب شده از سوی رژیم صهیونیستی بین سال‌های 2000 تا 2015 به عددی بالغ بر 1085 منزل رسیده که باعث خسارت های گسترده برای 5637 ساکن شهر قدس شده است.

بررسی اوضاع میدانی شهرقدس نشان می‌دهد که توافق اوسلو شرایط جغرافیای جدیدی را به فلسطین  تحمیل کرده و که براساس آن مجتمع‌های مسکونی فلسطینی از ارتباط مستقیم با اشغالگران جداسازی شدند. به این ترتیب تنها نقاط تماس بین آنها در سه بخش شهر قدس و شهر الخلیل و مناطق مندرج با عنوان بخش ج محصور شده است. به این ترتیب مشخص می‌شود که بیشترین تجمع انسانی فلسطینیان که همچنان در تماس مستقیم با اشغالگران صهیونیستی هستند ، در قدس اشغالی است. شاید بتوان گفت که این موضوع به علاوه بروز درگیری‌ها در مسجدالاقصی سهم عمده‌ای در آغاز انتفاضه اخیر مردمی در شهر قدس داشته است که سومین مورد از نوع خود بوده و طی سالهای 1996 و 2000 نیز صورت گرفته بود.
البته شاخص‌های آماری و گزارش‌های استراتژیک فلسطینی‌ها نشان می‌دهد که قدس همواره در حالت درگیری‌های مستمر بوده است. به عنوان مثال در سال 2012 میلادی 78 مورد درگیری و 6 مورد حمله با سلاح سرد و 21 عملیات دیگر در این شهر صورت گرفته است. در سال 2013 و هم‌زمان با افزایش یورش‌های صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی و محاصره این مسجد به علاوه اعتصاب های زندانیان فلسطینی این روند ادامه پیدا کرد. در سال 2014 بعد از به آتش کشیدن محمد ابوخضیر در ماه مبارک رمضان این درگیری ها استمرار داشت تا اینکه به جنگ 52 روزه بر ضد نوار غزه ختم شد.

چالش مهمی که در طول این سه سال باعث شد با وجود استمرار این روند ، درگیری‌ها به خارج از مرزهای قدس اشغالی کشیده نشده و حالتی ملی و فراگیر پیدا نکند ، اقدامات تشکیلات خودگردان مبنی بر جلوگیری از ادامه این روند و استمرار هماهنگی‌های امنیتی گسترده با رژیم صهیونیستی بود ، با این وجود ادامه اقدامات خلاق فردی نقش مهمی در غلبه بر این چالش داشت تا اینکه نهایتاً انتفاضه قدس در پایان سپتامبر سال 2015 آغاز شد. در این انتفاضه عملیات مختلف در قدس نظیر عملیات شهید مهند الحلبی در 3/10/205 و عملیات تیراندازی در اتوبوس اسرائیلی از سوی شهید بهاء علیان و بلال غانم در 13/10/2015 و درگیری‌های گسترده در قدس طی ماه‌های اولیه انتفاضه صورت گرفت.

سوم: یهودی سازی و شهرک سازی در قدس

1- احداث دیوار در اطراف قدس : طی سال‌های 2014 و 2015 گزارش مستندی از حجم توسعه صورت گرفته در ساخت این دیوار منتشر نشده است. در گذشته گزارش‌های این چنینی از دفتر هماهنگی امور انسانی سازمان ملل متحد منتشر می‌شد، اما آخرین گزارش صادر شده از این سازمان به سال 2013 بازمی‌گردد. گزارش‌های میدانی نشان از آن دارد که توسعه ساخت این دیوار در سال 2014 در سه نقطه اساسی ادامه داشت که محوریت آن‌ها در جنوب سرزمین‌های اشغالی بوده است. نقطه اول در اطراف منطقه بیت جالا، نقطه دوم در اطراف روستای الولجه ونقطه سوم در بخش شرقی شهرک صهیونیست‌نشین عتصیون واقع در جنوب غربی منطقه ارطاس در بیت لحم بوده است.

2- تقویت شهرک سازی : سیاست‌های رژیم صهیونیستی مبنی بر توسعه شهرک سازی طی سال‌های 2014 و 2015 روند رو به رشد خود را دنبال کرده است . در زمینه شهرک سازی، قدس در جایگاه اول بوده و بیش از نیمی از واحدهای شهرک‌نشین را به خود اختصاص داده است. بعد از این شهر منطقه سلفیت در جایگاه دوم قرار دارد.

براساس گزارش‌های موجود مجموعه واحدهای مسکونی احداث شده در قدس و کرانه باختری طی سال 2014 رقمی بالغ بر 17093 مورد بود که این رقم در نتیجه انتفاضه مردمی در سال 2015 به عدد 8438 مورد کاهش پیدا کرد.

یهودی سازی مناطق فلسطینی نشین

رژیم صهیونیستی در این مدت سیاست خود مبنی بر شهرک سازی و ایجاد محلات جدید را به موازات سیاست‌های خود مبتنی بر تغییر ماهیت محلات فلسطینی نشین و ایجاد مراکز یهودی در آنها ادامه داده است. پروژه‌های یهودی سازی طی سال‌های 2014 و 2015 در سه منطقه اساسی دنبال شده که عبارتند از: خیابان صلاح الدین؛ خیابان شیخ جراح و سلوان.
الف: مدرسه توراتی در ساختمان مرکزی پست: مؤسسه شهرک ‌سازی عطیرت کوهانیم در روز 13 مارس 2014 اعلام کرد که مالکیت بخشی بالغ بر 1000 متر مربع در ساختمان مرکزی پست را که دولت اردن در خیابان صلاح الدین ساخته بود، در اختیار گرفته است. عطیرت کوهانیم در سپتامبر سال 2014 از افتتاح مدرسه ای دینی در این منطقه با عنوان عزیمة القدس خبر داد.

ب: مدرسه اور سیمح در شیخ جراح: در فوریه سال 2014 کمیته برنامه‌ریزی رژیم صهیونیستی به صورت اولیه پروژه احداث یک مدرسه دینی در محله شیخ جراح را در دستور کار قرار داده و زمینی بالغ بر 9600 مترمربع را به آن اختصاص داد که شامل 13 طبقه از جمله 8 طبقه در روی زمین بود. این پروژه در آگوست 2014 به تصویب شهرداری رژیم صهیونیستی در  قدس رسید.

ج: احداث قبور جعلی: روند ایجاد قبور جعلی در منطقه سلوان و دامنه جبل الزیتون طی دو سال گذشته به حدی ادامه پیدا کرد که مساحت توسعه متمرکز ترین محله در شهر قدس را سد کرد.

انتهای پیام/