به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، اصل 30 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران صراحتاً اعلام میکند: «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد» اما بسیاری از مردم جامعه هنوز در رابطه با اجرا یا عدم اجرای این اصل بلاتکلیفند.
در حالیکه طبق اصل 30، تحصیل در مدارس دولتی باید رایگان باشد کمتر مدرسهای را میتوان یافت که این قانون در آن اجرایی شود. مدارس دولتی در اغلب مناطق حتی مدارس شبانه روزی که پذیرای دانشآموزان محروم روستایی است، از تأمین هزینههای جاری ناتوانند و در نبود کمکهای دولتی به ناچار از خانوادهها پول دریافت میکنند.
سالهاست که «پول» به کشمکشی میان خانوادهها و مدیران مدارس تبدیل شده است، مسئولان آموزش و پرورش در فصل ثبتنام اعلام میکنند که دریافت هزینه در مدارس دولتی ممنوع است اما همزمان با بازگشایی مدارس و تشکیل انجمن اولیا و مربیان شهریهای که خانوادهها باید برای کمکهای مردمی به مدرسه پرداخت کنند، مصوب و به آنها تکلیف میشود، در این میان اگر خانوادهای در برابر پرداخت شهریه مقاومت کند این موضوع به کشمکشی میان آنها و مسئولان مدارس تبدیل میشود.
برخی مدارس دولتی نیز با استناد به مصوبه انجمن اولیا و مربیان اقدام به برگزاری کلاسهای فوق برنامه میکنند وحضور دانشآموزان در این فوق برنامهها به اختیار خودشان نبوده و اجبار است در این شرایط خانوادهها باید بابت این کلاسها نیز هزینهای را به مدرسه پرداخت کنند.
آموزشوپرورش دستورالعمل خاصی را برای دریافت کمکهای مردمی ابلاغ نمیکند و همواره از اختیاری بودن این موضوع صحبت میشود به اذعان مسئولان آموزشوپرورش کمکهای خانوادهها به مدارس داوطلبانه اما ضروری است و در شرایطی که شیوهنامه خاصی در این رابطه وجود ندارد مدارس در مناطق مختلف شهر به اختیار خود رقمهای متفاوتی را تعیین کرده و از خانوادهها دریافت میکنند مبالغی که در بالای شهر بیشتر و در مناطق جنوبی شهر کمتر است.
این اوضاع نابسامان منجر به آن شد تا آموزشوپرورش طرح یکپارچه سازی حساب مدارس را اجرا کند. در همین رابطه منصور مجاوری مدیرکل دفتر برنامه و بودجه وزرات آموزشوپرورش عنوان کرده بود: یکی از دغدغههای بزرگ خانوادهها ثبتنام فرزندانشان در مدارس و برخی جوانب آن همچون دریافت وجوه کمک به مدرسه، فوق برنامه و از این قبیل است. این موضوع که وجوه از چه محلی و به چه میزان در مدارس دریافت و در چه مواردی مصرف میشود شائبههایی را ایجاد کرده بود و این نگرانیها ما را بر آن داشت حساب یکپارچهای را با عنوان «حساب سپرده انجمن اولیا و مربیان مدرسه» برای 105 هزار مدرسه سراسر کشور ایجاد کنیم و به دنبال شفاف سازی مالی و ارائه عملکرد به والدین و مسئولان بودیم.
اگر چه آموزشوپرورش برای سال تحصیلی 95-96 اعلام کرده است: هزینه خدمات فوق برنامه آموزشی و پرورشی دبیرستانهای دولتی متوسطه نظری شهر تهران که در مدارس دولتی عادی به صورت غیراجباری و با تمایل و به درخواست اولیاء و دانش آموزان ارائه خواهد شد، اما کمتر مدرسهای را میتوان یافت که کلاسهای فوق برنامه را اختیاری برگزار کند و خانوادهها با استناد مدرسه به مجوز انجمن اولیا و مربیان و با القای این موضوع که انجمن اولیا و مربیان نمایندگان خانوادهها در مدارس هستند، ناچار به پرداخت هزینهها هستند.
هزینهای که آموزشوپرورش برای برگزاری کلاسهای فوق برنامه در مدارس دولتی تعیین کرده به شرح ذیل است:
کلاس کنکور دوره پیش دانشگاهی: حداکثر 16 ساعت در هفته و در مجموع 680 ساعت و در مجموع یک میلیون و 60 هزار تومان.
پشتیبان تحصیلی دوره پیش دانشگاهی: هر کلاس 4 ساعت و در مجموع 62 هزار تومان.
فوق برنامه دوره پیش دانشگاهی: حداکثر 8 ساعت در هفته و در مجموع 320 هزار تومان.
تقویتی دوره پیش دانشگاهی: حداکثر 25 ساعت در هفته و در مجموع 270 هزار تومان.
مجموع هزینههای دوره پیش دانشگاهی: یک میلیون و 712 هزار تومان.
اگر چه هزینههای تعیین شده در مقایسه با مبالغ دریافتی آموزشگاههای آزاد کمتر است اما این موضوع از آن جنبه اهمیت دارد که اگر خانوادهای توانایی پرداخت یا حتی تمایل به استفاده از این کلاسها نداشت، چه راه حلی در پیش رو دارد؟
انتهای پیام/