امکان تبدیل زباله‌های هسته‌ای به الماس
راهکار محققان این است که از بلوک‌های گرافیتی کربن‌ــ۱۴ را حذف کنند و زباله‌های هسته‌ای را به الماس با قابلیت تولید برق تبدیل کنند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، یکی از بزرگترین مشکلات در مورد زباله‌های هسته‌ای این است که نمی‌توان آنها را در هیچ یک از خانواده پسماندها طبقه‌بندی کرد و نمی‌توان به‌درستی دریافت که این زباله تا چه‌اندازه ارزش دارد.
از مدت‌ها قبل فیزیکدانان و شیمیدانان دانشگاه بریستول بررسی‌های گسترده‌ای را در این زمینه آغاز کردند و نتایج حاصل از آن نشان داد روش‌هایی وجود دارد که به‌واسطه آن می‌توان هزاران تن زباله هسته‌ای به‌ظاهر بی‌ارزش را به باتری‌های الماسی دست‌ساز تبدیل کرد.
این باتری‌ها به‌گونه‌ای ساخته می‌شوند که با جریان الکتریسیته کوچک خود می‌توانند برای بیش از کل تاریخ حیات بشر انرژی تولید کنند.
بازیافت زباله‌های هسته‌ای یکی از بزرگترین مشکلات قرن بیست‌ویکم محسوب می‌شود. محققان دانشگاه بریستول برای آنکه مشکل یادشده را حل کنند، زباله‌های به‌جامانده از رآکتور بازنشسته شده شهر بریستول موسوم به Magnox را در اختیار گرفتند. این رآکتور بیش از نیم قرن است که از رده خارج شده است.
این رآکتورهای قدیمی از بلوک‌های گرافیتی به‌عنوان تعدیل کننده استفاده می‌کردند تا با کاهش سرعت نوترون‌ها، امکان ادامه روند شکافت هسته‌ای را فراهم آورند. ولی همین روند باعث شد تا انگلستان به‌تنهایی بیش از 1.4 هزار تن بلوک گرافیتی را که هم‌اکنون در خانواده زباله‌های هسته‌ای طبقه‌بندی می شوند در اختیار داشته باشد، زیرا اشعه رآکتورها باعث شد کربن ساکن در بلوک‌ها به کربن رادیواکتیو‌ــ14 تبدیل شود.
راهکار محققان بریستول این است که از بلوک‌های گرافیتی کربن‌ــ14 را حذف کنند و زباله‌های هسته‌ای را به الماس با قابلیت تولید برق تبدیل کنند. باتری‌های الماسی هسته‌ای بر مبنای هیچ بخش متحرکی ندارند، هیچ گونه آلودگی تولید نمی‌کنند و نیاز به نگهداری هم نخواهند داشت.
منبع: فارس
انتهای پیام/*
