به گزارش خبرگزاری تسنیم، در پایان تمرین دو روز پیش پیکان، عکسی از حاشیه این تمرین منتشر شد که حال تمام اعضای این تیم را خوب کرد. عکسی از خندههای بهادر عبدی، بازیکن با اخلاق پیکانیها که در هفتههای اخیر، به دنبال درگذشت همزمان پدر و مادرش در یک تصادف، کابوسوارترین روزهای زندگیاش را پشت سر گذاشت، اما جنگید و مبارزه کرد؛ اشک ریخت و تمرین کرد، اما لحظهای احساس تنهایی نکرد. یک تیم کنارش بود. دوستانی که با اشکهایش، اشک ریختند و هر روزی که حالش بد بود، آنها هم با ناراحتی به توپ ضربه میزدند.
بهادر عبدی اکنون میخندد؛ خندهای که یک علامت مهم است. اینکه زندگی برای بازیکن پیکانیها همچنان ادامه دارد. برای او و خانوادهای که بهادر چشم امیدشان است، جایی برای ناامیدی نیست. بهادر که بخندد، حتماً حال پدر و مادرش هم بهتر خواهد بود. پدر و مادری که هرگز دوست ندارند فرزندشان بدون آنها به زندگیاش پشت کند و داغ نبودنشان او را دور کند از تمام آرزوهایش. بهادر خندید تا یک تیم بخندد. مربیانش با او خندیدند. هم تیمیهایش آنقدر خوشحالند که شاد نگه داشتن او شده تمام انگیزهشان.
میخواهیم سرمان را بالا بیاوریم و با افتخار بگوییم بهادر، دوباره با ماست؛ با حال بهتر. حالی که حتماً باید بهتر شود و به لطف خدا، با دعا پدر و مادر عزیزش و حضور هم تیمیهایش این اتفاق برایش خواهد افتاد.
عکس بهادر عبدی که دو روز قبل منتشر شد، حسی عجیب در این تیم ایجاد کرد. حسی که هم تیمیهای بهادر با دل نوشتههای خود، آن را به اشتراک گذاشتند. نوشتههایی که بیش از پیش پیکانیها را متحدتر نشان میدهد. تیمی متحد و یکدست؛ تیمی که حتی حال بد یکی از اعضای آن، برای هیچکدام از ما قابل هضم نیست.
بخشی از نوشتههای مربیان و هم تیمیهای بهادر را در ادامه میخوانیم:
مجید جلالی: خوشحالی تو، خوشحالی ماست بهادر عزیز...
حمید مطهری: بخند و بجنگ و برو جلو پسر خوب؛ همه ما کنارتیم بهادر جان.
رحمان احمدی: داداش انشاالله لبت همیشه خندون باشه. مطمئنم با قدرت برمیگردی.
صادق بارانی: دادا ش خوش قلبم خودت میدونی چقدر دوستت دارم. هیچ وقت یادم نمیره 6 سال پیش چقدر کمکم کردی.
امیرحسین صادقی: بهادر جان داداش؛ با اختلاف بهترینی...
سیامک نعمتی: خوشحالم که خنده رو لباته آقا بهادر. انشاالله که همیشه بخندی؛ چقدر هم خنده بهت میاد.
سیاوش یزدانی: آقا بهادر؛ آقا بهادر... دوست داریم ما...
مهدی شیری: آقا عبدی ما خیلی خیلی دوست داریم؛ انشاالله به حق همین روزهای عزیز خدا پدر و مادرت رو بیامرزه. انشاالله بهترینها برات رقم بخوره.
مرتضی آقاخان: داداش خوش قلبم انشاالله همیشه شاد باشی.
ماهان رحمانی: جونم آقا بهادر... انشاالله همیشه خندههات رو ببینم سلطان.
شهریار مغانلو: انشاالله همیشه بخندی سلطان.
حجت صدقی: آقا بهادر؛ انشاالله همیشه خندههات رو ببینیم داداش.
پیام نیازمند: بهترینی؛ انشاالله همیشه بخندی و شاد باشی آقا بهادر.
فراز امامعلی: آقا بهادر خیلی دوست داریم؛ انشاالله همیشه بخندی خوش قلب...
علاوه بر هم تیمیهای بهادر عبدی در باشگاه پیکان، برخی از دوستان او از جمله محسن مسلمان، پیام صادقیان، محمدرضا خانزاده و احمد آلنعمه هم با نوشتههایی مشابه برای بازیکن پیکان بهترینها را آرزو کردهاند. اتفاقی که در آستانه بازی حساس پیکان مقابل ذوبآهن، جو این تیم را هم تغییر داده است.
حرف پیکانیها این است که ما با همیم. در شادی و غم؛ در روزهای خوب و سخت؛ تا پایان مسیری که آنقدر دوست داشتنی ترسیم شده که دوست نداریم هیچ وقت به پایان برسد.
انتهای پیام/