صرفه جویی در آموزش و پرورش با جفا در حق دانش‌آموزان
از لحاظ حقوقی و قضایی جای این سؤال وجود دارد که زمانیکه مدیر یا معاون در کلاس درس حضور دارند و برای دانش‌آموزی حادثه یا مشکلی پیش آید چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ آیا مدیر و معاون مدرسه به بهانه اینکه در کلاس هستند می‌توانند پاسخگو نباشند؟!
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ چند سالی است که وزارت آموزش و پرورش به بهانه صرفه‌جویی در هزینه اضافه‌کار و حق‌التدریس معلمان، مدیر و معاونین مدارس ابتدایی تا متوسطه (به‌خصوص در بخش پسران) را مجبور به حضور در کلاس درس تا 6 ساعت تدریس هفتگی کرده است.
به عبارت دیگر یک روز از روز کاری مدیر و معاونین مدارس در کلاس درس می‌گذرد و این موضوع در کلانشهر تهران با این حجم از مدارس، نمود دوچندانی دارد.
حضور مدیر و معاونین مدارس در سر کلاس درس علاوه بر اینکه در روند اجرای شرح وظایف اصلی مدیران و معاونین مدارس اختلال به وجود می‌آورد، باعث کاهش کیفیت آموزشی کلاسهای درس دانش‌آموزان نیز می‌شود.
از طرفی این موضوع در روند پاسخگویی مسئولان مدرسه به اولیا و دانش‌آموزان نیز مشکلاتی را ایجاد کرده است؛ فرض کنید شما به عنوان اولیای دانش‌آموز وارد مدرسه فرزندتان شده‌اید و با مدیر یا یکی از معاونین، کاری داشته باشید و در آن زمان، مدیر یا معاون در کلاس درس حضور داشته باشد، دو اتفاق ممکن است پیش بیاید:
1. مدیر یا معاون به منظور پاسخگویی به شما از کلاس درس خارج شده که در این صورت ظلم بزرگی به دانش‌آموزان سر کلاس می‌شود و عملا کلاس تعطیل می‌شود.
2. مدیر یا معاون، پاسخگویی به شما را به بعد از کلاس درس محول کند که در این صورت باید منتظر بمانید تا کلاس تمام شود و عملاً معطلی طولانی‌مدت اولیای دانش‌آموز، تنها دستاورد اجرای این طرح است.
از سوی دیگر، از لحاظ حقوقی و قضایی جای این سؤال وجود دارد که زمانیکه مدیر یا معاون در کلاس درس حضور دارند و برای دانش‌آموزی حادثه یا مشکلی پیش آید چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ آیا مدیر و معاون مدرسه به بهانه اینکه در کلاس هستند می‌توانند پاسخگو نباشند؟!
آیا در زمانی که مدیر بنا به ضرورت پست اجرایی خود باید در جلسه، اداره و ... باشد، چه کسی عهده‌دار کلاس آنها خواهد بود؟ آیا تعطیلی کلاس درس اولین راه‌حل در دسترس نخواهد بود.
و نکته پایانی اینکه، معلم برای افزایش بهره آموزشی و تدریس خود باید با فراغت خاطر در کلاس درس حضور یابد، حال یک مدیر یا معاون مدرسه با تمام مشغله‌های فکری و کاری خود چگونه می‌تواند تدریسی همراه با کیفیت آموزشی مطلوب داشته باشد؟ و شاهد این مسئله وضعیت عینی مدارس پسرانه در مناطق مختلف تهران است که گویای این واقعیت به‌صورت ملموس است.
انتهای پیام/
