آل سعود تداعی‌گر رفتار یزیدیان در کشتار مسلمانان
ماجرای کشتارمسلمانان از سوی گروه‌های موسوم به سلفیت،تکفیریها و از سوی دیگر کشتار مسلمانان توسط شجره‌خبیثه آل‌سعود در این سالیان‌اخیر، تداعی‌گر اعمال اسلاف آنان در به آتش کشیدن کعبه است.
باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» ـ سعید شیری: واقعه به آتش کشیدن خانه کعبه در چنین روزی (سوم ربیعالاول) سال 64 ه ق به دستور یزید ملعون رخ داد.
این در حالی بود که یزید (لعنةالله علیه) قبل از این اتفاق در روز عاشورای سال 62 ه ق مرتکب آن جنایت عظیم یعنی دستور به شهادت رساندن امام حسین(ع) و یارانش شده بود.
واقعه سوزاندن خانه کعبه اندکی پس از ماجرای کشتار مردم مدینه در حره و با قصد نابودی قیام عبدالله ابن زبیر رخ داد. در پی این ماجرا، یزید ابتدا به عمرو بن سعید أشدق و عبید الله بن زیاد دستور تخریب کعبه را داد که با مخالفت آنها مواجه شد که پس از آن به مسلم بن عقبه این دستور را صادر کرد. (تاریخ الطبری، ج 4، ص 371).
آتش کشیدن کعبه با منجنیق به دستور یزید (لعن)
در تاریخ ابن اثر نقل شده است: پس از آن که کار مسلم بن عقبه از کشتار مردم مدینه و غارتشان به اتمام رسید با همراهانش برای نابودی ابن زبیر به سوی مکه حرکت کردند سپس در منطقهای به نام «مشلل» مرگ جلوی پیشروی او را گرفت. بعد از مرگ آن ملعون حصین بن نمیر فرماندهی لشکر را بر عهده گرفت و به سمت مکه حرکت کرد. او در مکه با مقاومت مردم مواجه شد تا جایی که دو ماه محرم و صفر را در جنگ بودند و در آخر در روز سوم ربیعالاول با منجنیق به خانه کعبه حمله کردند و آن را به آتش کشیدند و ابن زبیر را محاصره کردند. (الکامل فی التاریخ، ج 3، ص 316؛ البدایة و النهایة، ج 8، ص 246)
ابن قتیبه در کتابش امامت و سیاست می گوید: (حصین) بن نمیر حرکت کرد تا به مکه رسید و گروهی را فرستاد تا بخش مسفله (محله پایین) مکه را تصرّف کردند که منجنیق‌هایشان را در آن جا نصب کردند و به لشکریانش دستور داد که هر روز تعداد ده هزار سنگ بزرگ و صخره به سمت مسجد الحرام پرت کنند. (الامامة و السیاسة، ج 2، ص 12). بنابراین در سال 64 ه ق به دستور یزید خانه کعبه را با منجنیق خراب کردند. این فاجعه یازده روز قبل از هلاکت یزید به وقوع پیوست. (تتمه المنتهی،ص 63)
فاجعه حره و کشتار مردم در مدینه توسط یزید (لعن)
اما ماجرای قبل موسوم به «واقعه حره» یا «قیام حره» است که از سیاهترین و فاجعهانگیزترین وقایع پس از ماجرای شهادت اباعبدالله(ع) توسط یزید (لعنةالله علیه) است. این ماجرا قیام مردم مدینه بر ضد حکومت یزید بود که در سال 63 ه ق به فرماندهی عبدالله بن حَنظَلة بن ابی عامر در مقابل مسلم بن عقبه فرمانده لشکر شام اتفاق افتاد که منجر به شکست این قیام شد. درباره علت این قیام گفتهاند: 1ـ جنایات متعدد یزید از جمله قتل امام حسین(ع) 2ـ بیعت مردم با عبدالله بن زبیر و خلع یزید از خلافت (مسعودی، مروج، ج 3، ص 267) 3ـ مشاهده و انتشار عیاشی‌ها و هرزگی‌های یزید میان مردم مدینه (ابوالفرج اصفهانی، ج 1، ص 23)
وقتی خبر حرکت سپاه یزید به مردم مدینه رسید، آنان گرداگرد مدینه خندق کندند و پناه گرفتند. مسلم به مردم مدینه سه روز مهلت داد، سپس پس از دور زدن خندق، از پشت سر و با کمک و خیانت طایفه بنی حارثه، وارد شهر شد و طوری جنایت کرد که به مُجرم و مُسرف معروف شد. او به دستور یزید، سه روز جان و مال مردم را بر سپاهیانش حلال کرد. آن را فجیع‌ترین حادثه، پس از قتل امام حسین(ع) دانسته است. این واقعه را همه تاریخ نگاران بیان کردند و اتفاق دارند بر این که شامیان در این حادثه تعداد زیادی از صحابه از میان مهاجرین و انصار را به قتل رساندند و با اجازه یزید به مدت سه روز مدینه را برای لشکریانشان مباح کردند. (کتاب الفتوح، ج 5، ص 292)
کشتار اصحاب پیامبر(ص) در فاجعه حره
نیز گفته شده در روز واقعه حرّه هشتاد نفر از اصحاب پیامبر (ص) کشته شدند که پس از آن هیچ اهل بدری وجود نداشت و از قریش و انصار 700 نفر و از بقیه مردم اعم از موالی و عرب و تابعین ده هزار نفر کشته شدند. (الامامة و السیاسة، ج1، 216). در تاریخ یعقوبی نقل شده است در این واقعه شهر پیامبر (ص) را مباح کردند تا این که دختران باکره فرزندانی به دنیا آوردند که پدرانشان شناخته شده نبودند.
ماجرای قتل امام حسین(ع) همراه با اصحابش و اسارت اهل بیت حضرت در کربلا، فاجعه حره در مدینه و آتش کشیدن خانه کعبه توسط یزید ملعونی صورت گرفت که شرابخواری از عادات او و بازی با حیوانات و آلات لهو و لعب از تفریحاتش بود. اکنون یزیدیان عالم موسوم به تکفیریها و سلفیها و آل سقوط ادامهدهنده راه گذشتگان خود از جمله یزید هستند.
کشتار مسلمان جهان، تداعی‌گر رفتار یزیدیان
ماجرای کشتار مسلمانان به خصوص شیعیان در سال‌های اخیر توسط لشکر کفر موسوم به صهیونیست، سلفیت، تکفیریها و داعش و از سوی دیگر کشتار مسلمانان در منا و کشتار شیعیان بحرین توسط شجره خبیثه آل سعود در این سالیان اخیر، تداعی‌گر اعمال اسلاف خبیث آنها از جمله یزید ملعون در شهادت امام حسین(ع)، کشتار حره و آتش کشیدن کعبه است.
در این بیان نیاز است برخی از اعمالی که از یزید «لعنةالله علیه» در تاریخ نقل شده است، نقل شود. در مورد شخصیت یزید تاریخ نگاران و کسانی که به زندگی او پرداختند سخنانی بیان کردند که نشانگر آن است که یزید در اصل شخصیت فردی فرومایه، پست و حقیر بود. مسعودی در مروج الذهب میگوید: «یزید صاحب آلات لهو و لعب، سگ، میمون و یوز پلنگ بوده و همواره شراب مینوشید ... و در زمان او بود که غنا در مکه و مدینه علنی شده و آلات لهو لعب به کار گرفته شده و مردم علناً شراب می خوردن».
شهادت حنظله غسیل الملائک به فسق یزید
طبری در تاریخ خود میگوید: گروهی از مردم مدینه که میانشان عبد الله بن حنظله انصاری غسیل الملائکه بود پیش یزید رفتند زمانی که آنان به مدینه برگشتند در جمع مردم حاضر شدند و فسق و فجور یزید و عتبه را برای مردم آشکار کردند. از جمله گفتند: ما از نزد کسی برگشتیم که بی دین و شارب الخمر بوده و طنبور مینواخت، ما دست از بیعت او برمی داریم، مردم نیز از آنان پیروی کردند. و نیز وقتی معاویه خواست برای یزید بیعت بگیرد به زیاد بن ابیه نامه نوشت تا از او مشورت بگیرد و زیاد نیز برای عبید الله بن کعب پیام فرستاد و گفت: امیر مؤمنان (معاویه) به من نامه نوشت فکر میکنم تصمیم دارد برای یزید بیعت بگیرد، اما ترس این دارد که مردم نفرت داشته باشند ... و یزید آدم بی حال و تنبلی است. (تاریخ طبری، ج 4، ص 224 و 225).
انتهای‌پیام/
