«شهرتازه» فریادی بر فقدان هوایی تازه
از آغاز به نمایش درآمدن اولین بیلبورد شهری تا روزی که دیگر بیلبوردی در این شهر نباشد، آنها سخنوران رنگی هستند که مخاطب را به چالش میکشانند.
باشگاه خبرنگارن تسنیم «پویا» - حسین نظرعلی
در گذشته و پس از افول تابلودیواریها، همزمان با فراگیر شدن پلهای عابر پیاده در تهران و زیاد شدن اتوبانها، شهرداری تصمیم گرفت فضای خشک این مناطق را با روشی جهانی و با استفاده از تبلیغهای بزرگ بهبود بخشد. هرچند این تبلیغها مانند نمونه خارجیشان از ضد ارزشهای جذاب خالی بودند اما توانستند بهانهای باشند برای ارائه گرافیک، طرح و رنگ؛ آن هم از جنس متغیر. این تابلوهای تازه به دوران رسیده کم کم و بی سروصدا جای خود را در شهر باز کردند و به بدنه شهری تهران تبدیل شدند. کار به جایی رسید که دیگر کسی سراغ تابلو دیواریها را نمیگرفت.
اواخر اردیبهشت سال 94 وقتی شهرداری تهران اولین نگارخانه شهر را آماده نصب در سطح شهر میکرد، شاید کمتر کسی انتظار استقبال کم نظیر مردم از این محور فکری را داشت. از طرفی اجاره کنندگان تابلوهای شهرداری هم انگار تا آن روز خبر از میزان بالای دیده شدن تابلوهایشان نداشتند و آن روزها اقبال کمی به اجاره مجدد تابلوها نشان میدادند. هرچند پس 10 روز اکران این نگارخانه هم برآوردها دقیقتر شد و هم سیاستگذاریها تغییر کرد. شهرداری یک ریسک کرده بود و بازخورد خبر از موقیت آن ریسک داشت. مردم، رسانهها، سلبریتیها و ... یا حمایت میکردند و از تجربه یک روز بدون تبلیغ با طعم هوای بهاری میگفتند و یا نهایتاً با تذکر نقطه ضعفی ابراز امیدواری برای بهبود این روند میکردند.هر چند مهم نیست که در آن 10 روز چه گذشت اما مهمانی نگارخانه در شهر قطعاً بخشی از آینده را رقم زد. آیندهای که متعلق به #کمپینها بود.
نگارخانه چند ویژگی قابل تکرار داشت. اول آن که از هنرمندان مختلف با دیدگاههای متفاوت بود، همین باعث میشد خوراک برای سلیقههای مختلف وجود داشته باشد؛ دوم آن که مدت زمان کوتاه باعث تشنگی مخاطب شده بود؛ سوم تغییر ناگهانی فضای فرهنگی شهر و ایجاد یک جرقه فکری جدید در مردم بود و چند مورد دیگر. پس شهرداری به فکر ایجاد کمپینهایی افتاد که علاوه بر زمان کوتاه، فضای شهر را در یک موضوع متمرکز کند تا مخاطبان روی موضوع تأمل کنند.
برگزاری کمپینها با موضوعات مختلف تا امروز ادامه داشته است و کمپین «#شهر_تازه» جدیدترین کمپین شهرداری است. کمپینی که جدا از فواید و معیابش، یک ویژگی جدید دارد. این کمپین فقط برای عموم مردم طراحی نشده است و در طرحها کنایه به عملکرد برخی مسئولین دارد. بجز مصرف زیاد آب، هدر رفتن انرژی گرمایی در خانهها، آلایندگی ماشینها و .... که برای فرهنگ عموم مردم طراحی شده است. «قطع درختان»، «آلودگی مداوم هوا»، «تولیدات نامناسب پلاستیک» و... از مواردی است که در این کمپین جنبه تذکر به مسئولین بخشهای مختلف کشور را دارد.
برای مثال شاید همانطور که مردم باید از BRT و مترو بیشتر استفاده کنند، وضعیت وسایل نقلیه عمومی نیز باید روزبهروز بهتر شود. یا هوای تهران با تک سرنشینی بهتر میشود اما قطعاً برای آلودگی هوا باید چارهای اندیشید. یا وقتی همهچیز پلاستیکی تولید میشود، چگونه میشود کمتر پلاستیک استفاده کرد؟
این کمپینها که بعد از یک سال و چند ماه با مردم رفیق شدهاند؛ حالا به دنبال تاثیرگذاری در قشر مسئولان هستند. باید منتظر ماند و دید که آیا این تبلیغات بزرگ توجه مسئولان را به زخمهای کهنه شهر جلب میکنند یا فرهنگسازی فقط برای مردم عادی است!
انتهای پیام/