به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» ابوالحسن صدیقی در سال 1276 شمسی در محلهٔ عودلاجان تهران به دنیا آمد. پدرش میرزا باقرخان صدیقالدوله از اهالی نور مازندران بود، ماددش ملکه خانم از شاهزادگان قاجار و ملقب به شاجان. ابوالحسن در هفتسالگی به مدرسهٔ اقدسیه رفت که از مدارس جدید بود و سعیدالعلمای لاریجانی آن را بنیان گذاشته بود. پس از پایان آموزش ابتدایی، برای ادامه تحصیل به مدرسهٔ آلیانس رفت و در آنجا بدون اینکه استادی داشته باشد آغاز به نقاشی کرد؛ نقاشیهای او روی دیوارهای مدرسه اعتراض مدیران مدرسه را در پی داشت. پس از سه سال تحصیل در سال 1299 با درجهٔ ممتاز دیپلم گرفت و در همان مدرسه بهعنوان آموزگار به آموزش هنرجویان پرداخت.
شاگرد برجستهٔ او علیاکبر صنعتی در مورد صدیقی مینویسد: [ابوالحسن] «... در کار هنرآفرینی آنچنان خوش میدرخشد که به روایت مرحوم اسماعیلخان آشتیانی، آقا کمالالملک اغلب از سر طنز و تشویق شاگرد، او را آمیرزا ابوالحسنخان رقیب صدا میکرد!»
تندیس فردوسی در میدان فردوسی، تندیس خیام در پارک لاله تهران، تندیس نادرشاه افشار در آرامگاه نادرشاه در مشهد،مجسمه سعدی در شیراز و طرح چهره ابوعلی سینا از کارهای برجستهٔ وی هستند.
«گوستینوس آمبروزی» مجسمهساز ایتالیایی در دیدار از مجسمهٔ فردوسی در ویلا بورگز رم(ساخته ابوالحسن صدیقی) در دفتر یادبود مینویسد:«دنیا بداند، من خالق مجسمهٔ فردوسی را میکل آنژ ثانی شرق شناختم. میکل آنژ بار دیگر در مشرق زمین متولد شدهاست.»
ابوالحسن صدیقی 20 آذر 1374 در سن 101 سالگی درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/