دانشگاهها و واحدهای علمی به جریان آموزشی غلط دچار شده‌اند
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: امروز دانشگاهها و واحدهای علمی دچار یک جریان آموزشی غلط شده‌اند.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، آیت‌الله رشاد عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی صبح امروز یکشنبه در همایش وحدت حوزه و دانشگاه که دانشکده علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی به همت نهاد رهبری این دانشگاه برگزار شد با بیان اینکه امروز دانشگاهها و واحدهای علمی ما دچار جریان آموزشی غلط هستند گفت: ما در نظام آموزشی می‌توانیم دو شیوه نظام حافظه‌محور یا نظام پرورش محور را عملیاتی کنیم.
وی افزود: یک نظام و نظریه می‌گوید دانش‌آموز، دانشجو و طلبه باید حافظه‌محور تحصیل کند و مجموعه‌ای از مهارتها و علوم را به صورت علم حصولی از استاد دریافت کند و حافظه خود را انباشته کند و در امتحان هم کسانی بالاسر دانشجو بایستند با این پیش‌فرض که او متقلب است و درس نخوانده است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: در پژوهشهای دانشجویی هم حدود 50 درصد از پایان‌نامه‌های ارشد و دکتری را شما بروید ببینید که در چه وضعیتی هستند. 99 درصد آنها رساله‌های سال گذشته هستند.
آیت‌الله رشاد خاطر نشان کرد: می‌توان گفت که اگر در طول سال 500 هزار پژوهش داشته باشیم و به معنای واقعی کلمه تحقیق و پژوهش باشند ببینید چه تحولی ایجاد می‌شد و لازم هم نبود همه ساله ما تا این اندازه تحقیق می‌داشتیم و اگر در طول 37 سال گذشته فقط یک سال به معنای واقعی کلمه تحقیق داشتیم کافی بود. تاریخ علم را مقاله‌های دو صفحه‌ای متحول کرده است و ما نباید تا این اندازه به حجم و متن اصرار ورزیم.
وی ادامه داد: روش آموزشی ما غلط است چرا که حوزه و دانشگاه تجربیات خود را به یکدیگر منتقل نکرده است.
رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: مطلوب‌ترین نظام آموزشی، نظام آموزشی پرورش محور است که در این نظام آموزشی بنا است استعدادهای ذاتی و خدادادی جوان و نوجوان پرورده شود. مثلا انسان ذاتا حقیقت‌طلب است و ما باید عطش فکری آن را برطرف کنیم.
آیت‌الله رشاد تصریح کرد: بنابراین نظام آموزشی درست حافظه‌محور نیست بلکه پرورش محور است و به عبارتی دیگر مبتنی بر فطرت و استعدادمحور است. نظام آموزشی درست آن است که فطرت و استعداد مشترک با شاکله‌های مختلف را برنامه‌ریزی و عملیاتی کنیم.
وی افزود: یکی از روشهای اساتید در گذشته این بود که ایشان در کلاس طرح مسئله می‌کردند و به طلبه‌ها مجال می‌دادند که بروند و مطالعه کنند و در جلسه بعدی او بر منبر می‌نشست و طلبه‌ها با هم مباحثه می‌کردند و استاد در نهایت جمع‌بندی می‌کرد. در این روش می‌بینیم که دانشجو بیش از استاد در کلاس فعال است.
این استاد حوزه علمیه در بخش دیگری از سخنانش گفت: وحدت حوزه و دانشگاه یک وحدت سوری و ساختاری نیست. اینکه مثلا ما بیاییم دانشگاهی تاسیس کنیم که معممین در آن تحصیل کنند یا مراجع حوزه‌ای را تاسیس کنند تا دانشجویان در آن بیایند و تحصیل کنند بلکه مراد این است دانشگاه و حوزه به لحاظ مبانی در حوزه هستی شناسی و در حوزه‌های مبانی دارای نگاه مشترک باشند. بنابراین در حوزه‌های معرفت‌شناسی، ارزش‌شناختی و رابطه دنیا و آخرت و اخلاق در این دو دسته به هم نزدیک شوند.
انتهای پیام/
