به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم«پویا»، پنجمین دوره 10 روز با عکاسان ایران در حالی روز دوم خود را پشت سر گذاشت که نشستهای تخصصی در آن با استقبال خوبی روبه رو شد. در این سلسله نشستها که از ساعت 10 صبح تا 8 شب ادامه داشت، موضوعات «بررسی سیر تاریخی بیان در عکاسی»، «بررسی چالشهای صنفی عکاسان خانه تئاتر»، «طراحی صحنه در عکاسی» و «ارتباط بین کارفرما و عکاس تبلیغاتی» بررسی شدند.
در نشست «بررسی چالشهای صنفی عکاسان خانه تئاتر» که (رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان خانه تئاتر) حضور داشتند، مشکلات اعضای این انجمن مورد کنکاش قرار گرفت. میهمانان این نشست، مهمترین مسئله در این زمینه را نبود نگاه صنفی به انجمن ارزیابی کردند. رحیمیان با مقایسه صنوف دیگر با صنف عکاسان، با انتقاد از اینکه ساز و کار مناسبی برای عضویت عکاسان مستعد در انجمن عکاسان تئاتر وجود ندارد، آن را دلیلی دانست تا انجمن نتواند نقش حمایتی را که مورد انتظار است داشته باشد. وی با بیان این که هم اکنون اگر مشکل صنفی برای عکاسان بوجود بیاید، انجمن نمیتواند از اهرمهای فشاری مانند اعتصاب استفاده کند، آن را دلیلی برای نقش کمرنگ انجمن دانست چرا که گروههای تئاتری الزامی به استفاده از عکاسان انجمن ندارند و میتوانند هر عکاسی را که بخواهند به استخدام خود درآورند.
حسینی نیز با تاکید بر این که امروز انجمن عکاسان خانه تئاتر بیشتر یک نهاد فرهنگی است تا صنفی، از فاصله زیاد این انجمن برای تبدیل به یک صنف واقعی ابراز ناراحتی کرد. وی با بیان این موضوع که هم اکنون روزانه بیش از 130 اجرای تئاتر در کشور داریم، مقصر بیکاری عده ای از عکاسان این انجمن را خود عکاسان دانست چرا که نتوانستند به گروه های نمایشی وارد شوند. حسینی همچنین خواستار تغییر برخی قوانین برای عضویت در این انجمن شد. رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان خانه تئاتر همچنین بر این مسئله تاکید کرد که نام عکاس تئاتر نیز مانند دیگر عوامل یک نمایش در بروشور نمایش درج شود تا به عنوان سابقه برایش باقی بماند و ملاک عضویت در انجمن نیز همین درج نام در بروشور نمایش باشد. وی ابراز امیدواری کرد روزی برسد تا انجمن به شکل یک صنف واقعی دربیاید و در ازای دریافت حق عضویت بالا، از حقوق اعضا در همه اشکال خود دفاع کند.
یک کارگاه بی تحرک
نشست طراحی صحنه در عکاسی سومین کارگاه روز دوم بود. در این نشست کامران شریفی مدیر گروه عکاسی دانشگاه سوره برخی تکنیکهای عکاسی صحنه را مرور کرد. وی با نمایش یک متن pdf، که در هر صفحه یک جمله با فونت بزرگ درج شده بود کارگاه خود را شروع کرد و در آخر با نمایش چند عکس که تقریباً همه شان خبری بودند، به کار خود پایان داد. این نوع برگزاری کارگاه در حالی اتفاق افتاد که هنگام شروع کارگاه سالن کاملاً پر شده بود و بسیاری هم ایستاده آن را دنبال میکردند. در اواخر کارگاه ابراهیم حسینی به مدرس دانشگاه سوره اضافه شد تا شاید کارگاه جهتی بهتر پیدا کند ولی ترک نشست از سوی حضار و خالی شدن صندلیها حکایت از این داشت که این کارگاه بی تحرک نتوانست در اندازه مورد انتظار مخاطبان واقع شود.
انتهای پیام/