به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، نظام آموزشی کشور به عنوان یک نهاد حاکمیتی شنبه گذشته پذیرای مراسم رونمایی از سند ملی آموزش 2030 ایران مبتنی بر برنامهها و راهبردهای جهانی دیکته شده از سوی سازمان بینالمللی یونسکو بود. این در حالی است که این سازمان جهانی طبق دکترین امنیت ملی امریکا جزو بازوهای اجرایی عملیات نظامی این کشور در سایر کشورها به شمار میرود. فارغ از اینکه این میزان اعتماد از سوی مسئولان کشور در نوع خود قابلتوجه است، حضور شهیندخت مولاوردی معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری که سابقه همکاریهای ریز و درشت با سازمانهای جهانی دارد، در این مراسم، آن را حائز حساسیت فوقالعاده میکند.
دکترین امنیت ملی امریکا توسط مرکز عملیاتهای نظامی و غیر نظامی امریکا مستقر در سازمان پنتاگون تهیه شده است و در نیمه اول سال 2011 توسط رئیسجمهور این کشور باراک اوباما به نیروهای نظامی ابلاغ شد. دفاتر مختلف سازمان ملل سالهاست که در کشورهایی نظیر ایران اقدام به اجرایی کردن سیاستهای دکترین امنیت ملی امریکا با کمک دستگاههای دولتی آن کشورها و اعمال سیاستهای خود با کمک بودجههای دولتی خود آن کشورها کردهاند. شناسایی بازوان عملیاتی اتاقهای فکری مسئلهای است که غرب نقشه آن را منتشر کرده است. این بازوان نهتنها در ایران در گذشته، در این مسیر گام برداشتند، بلکه در سایر کشورهای دیگر نظیر عراق، افغانستان و کشورهای آفریقایی کاملاً بر اساس یک نقشه و یک دستور در حال پیاده کردن سیاستهای خود هستند. این سازمانها مستقیماً زیر نظر «مرکز عملیاتهای نظامی و غیرنظامی امریکا» کار و دستورالعمل اصلی فعالیتهایشان را از این مرکز دریافت میکنند. سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو) از جمله این سازمانها است. بنابراین و با استناد به سند منتشر شده از سوی پنتاگون برنامههایی که سازمان ملل(UN) و کارگزاریهای آن در کشورهای دیگر اجرا میشود، به عنوان عملیات نظامی ارتش امریکا به شمار میرود.
سبقت وزارتخانههای کشور برای همکاری با سازمانهای بینالمللی
مسئولان کشور ما در دورههای مختلف، همکاری تنگاتنگی با این سازمانها را جزو بخش قابل دفاع عملکرد خود گزارش میکنند و حتی دفاتر کارگزاریهای سازمان ملل مانند یونسکو را جزئی از ساختار وزارتخانهای خود قرار میدهند. ( به عنوان مثال کمیته ملی یونسکو مستقیماً زیر نظر وزیر علوم است یا سازمان بینالمللی کار و حتی وجود کمیته برنامه توسعه پایدار در بدنه دولت.)
اگرچه هیچگاه بررسی نتیجه این همکاریها و مطالعه روند فعالیت سازمانهای بینالمللی در کشور در دستور کار قرار نگرفته است.
از سوی دیگر شیب ملایم اجرا و اثربخشی برنامههای جهانی برای کشورهایی نظیر کشور ما به این غفلت مزمن دامن میزند و در حالی که دولتهای مختلفی در دورههای گوناگون در تثبیت فعالیتهای سازمانهای جهانی در ایران نقش داشتهاند، دولتی که در دوره آن نتیجه این فعالیتها نمود پیدا میکند برای تعدیل اثرات اقدامات نظامی امریکا در قالب برنامههای غیرنظامی در خاک کشورمان تحت فشار شدیدی قرار میگیرد.
هر جا صحبت از سازمانهای جهانی است معاونت زنان میدرخشد !
رونمایی از سند ملی آموزش 2030 ایران مبتنی بر برنامههای یونسکو در شنبه گذشته و در نشست عالیرتبه مشورتی از این جهت قابلتأمل ارزیابی میشود. در این مراسم شهیندخت مولاوردی، معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده، احمدی دانش آشتیانی وزیر آموزش و پرورش و فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری حضور داشتند.
این در حالی است که مولاوردی در حوزه فعالیتی خود در امور زن و خانواده پروندههای باز در خصوص فعالیت با نهادهای بینالمللی دارد. بر این اساس حضور او در مراسمی که مبتنی بر برنامههای محوری یونسکو ترتیب داده شده قابل توجه است. علاوه بر این دانش آشتیانی، وزیر تازه نفس آموزش و پرورش نیز که در نخستین سخنرانی رسمیاش به عنوان عضو کابینه یازدهم از کلیدواژههای مشترکی با سازمانهای جهانی و برنامههای معاونت امور زنان از جمله «توانمندسازی زنان» استفاده کرده بود، گوشه دیگری از جورچین میهمان ناخوانده و تحمیلی نظام آموزشی و پرورشی کشور را به خود اختصاص داد. فرهادی هم که دفتر منطقهای یونسکو در وزارتخانه او مستقر است، به نوعی میزبان این مراسم به شمار میرفت.
امریکا برای حمله به ایران سلاح نرم را به سلاح گرم ترجیح میدهد
بر اساس این گزارش، هدف از نشست عالیرتبه مشورتی در زمینه آموزش 2030 در ایران، «آشنا کردن سیاستگذاران، مدیران آموزشی، برنامهریزان توسعه، پژوهشگران و کارشناسان با اهداف و محورهای مورد تأکید آموزش 2030»، «افزایش آگاهی عمومی در خصوص آموزش 2030 و ارتقای یادگیری مادامالعمر برای همه»، «جلب حمایت دولتی، برای بومیسازی اهداف آموزش 2030 در سیاستها و طرحهای آموزشی»، «تضمین یک رویکرد جامع، هماهنگ و مشارکتی برای بومیسازی اهداف آموزش 2030 و حوزههای مورد تأکید آن»، «شناسایی چالشها و بهترین تجارب ملی مربوط به فعالیتهای انجام شده مطابق با اهداف برنامه آموزش برای همه (2015- 2000)»، «فراهم کردن زمینه بحث و تبادلنظر مؤثر میان مدیران، برنامهریزان و کارشناسان آموزشی در زمینه پایش و اجرای آموزش 2030»، «کمک به اجرای اهداف آموزش 2030 در سطوح ملی و استانی» و «تقویت ارتباط بخش آموزش با ساختار ملی بینبخشی اجرای اهداف توسعه پایدار 2030 سازمان ملل متحد» بود. براین اساس به نظر میرسد دولت یازدهم اصرار دارد به جای اجرای طرح تحول بنیادین آموزشوپرورش که یک طرح بومی و مصوب است، طرحهای یونسکو را به اجرا گذارد تا زمینه هضم در پروژه جهانی شدن را فراهم کند!
منبع: جوان
انتهای پیام/
بازگشت به سایر رسانه ها