لابی‌گری تا لحظه آخر برای کسب کرسی ریاست
انتخابات هیات رئیسه سومین سال فعالیت شورای چهارم تهران نشان داد که اصلاح طلبان برای بودن در کرسی‌های هیات رئیسه، تا لحظه آخر هم لابی با دیگر اعضا را رها نمی‌کنند و به این لابی‌گری چشم دارند.
به گزارش خبرنگار شهری خبرگزاری تسنیم، سال دوم فعالیت شورای اسلامی شهر تهران بدون حواشی خاصی سپری شد و شهریور 94 مجال دوباره‌ای شد برای انتخابات هیات رئیسه شورای شهر تهران. این بار اصلاحطلبان شورا بار دیگر به فکر افتادند شاید بتوانند حضوری دوباره در هیات رئیسه شورا بیابند و بر حضور خود در شورا قوام بیشتری دهند.
اصلاح طلبان که پس از دور نخست شورای شهر تهران، در دوره‌های دوم و سوم این شورا هرگز نتوانسته بودند حضوری چشمگیر در پارلمان شهری پایتخت داشته باشند، سال اول دوره چهارم این شورا توانستند سرلیست انتخاباتی خود را بر کرسی ریاست این شورا بنشانند. اما ریاست اصلاح طلبان در هیات رئیسه شورا دیری نپایید و آنها این ریاست را تنها پس از یک سال و در دومین سال انتخابات هیات رئیسه دوره چهارم شورای شهر تهران از دست دادند.
حالا و در آغاز سومین سال فعالیت شورای اسلامی شهر تهران، اصلاحطلبان دوباره به فکر افتادند باری دیگر خود را برای ریاست بر شورای شهر تهران محک زنند. تاریخ انتخابات هیات رئیسه سال سوم شورای شهر تهران سه‌شنبه 10 شهریور 94 بود.
دو روز قبل از این انتخابات یعنی یکشنبه 8 شهریور احمد مسجدجامعی رئیس سال اول شورای شهر چهارم و سرلیست ائتلاف اصلاحطلبان از آمادگی خود برای نامزدی ریاست شورای شهر تهران خبر داد. وی ایجاد فضای رقابتی و تعاملی در شورا را علت حضور خود درانتخابات اعلام کرد.
وی اگر چه همسو با خواسته هم حزبی‌هایش کاندیدای این انتخابات شد اما در جمع خبرنگاران بر این نکته تأکید کرد که برای ریاست شورا به هر قیمتی رأی جمع نخواهد کرد.
احمد مسجدجامعی در دوران فعالیت در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در کسوت معاون فرهنگی و پژوهشی و بعدها معاون امور فرهنگی وزارت ارشاد در سال‌های نخستین دولت اصلاحات، بیشتر به نظر می‌رسید رویکردی موافق جریان اصول‌گرایی دارد. او در شرایطی پس از عطا مهاجرانی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید که اصلاحطلبان و به خصوص بدنه رسانه‌ای این جریان، چندان اقبالی به وی نشان نمی‌دادند اما گذر زمان گویی شرایطی را پیش آورد که مسجدجامعی که دوره‌ای در محافل رسانه‌ای از وی به عنوان مدیری مورد تأیید مدیران ارشد نظام هم یاد می‌شد در طیف اصلاحطلبان گنجید و در این جریان مستحیل شد. در دور چهارم انتخابات شورای شهر تهران هم او بود که سرلیست ائتلاف اصلاحطلبان برای بازگشت دوباره اصلاحطلبان به شورای شهر تهران شد.
اخبار رسانه‌ای حاکی از اعلان کاندیداهای دو جریان سیاسی شورا برای هیات رئیسه شورای تهران بود.
محمد سالاری عضو شورا و رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران در جمع خبرنگاران دو روز قبل از انتخابات، با اشاره به هماهنگی بین اصلاحطلبان، احمد مسجدجامعی را گزینه ریاست شورا، احمد حکیمی‌پور را به عنوان نائب رئیس، اسماعیل دوستی را به عنوان سخنگو و محمدمهدی تندگویان و شجاع‌پوریان را به عنوان گزینه‌های منشی هیأت رئیسه اصلح‌طلبان در شورای شهر معرفی کرد.
رضا تقی‌پور سخنگوی شورای شهر تهران و عضو اصولگرای شورای شهر تهران هم از توافق اصول گرایان برای انتخابات هیات رئیسه شورای اسلامی شهر تهران خبر داد. وی چمران را گزینه قطعی اصولگرایان برای نامزدی ریاست شورا اعلام کرد.
اصلاحطلبان که پیش از این در انتخاب قالیباف برای شهرداری تهران و رای‌گیری سال دوم هیات رئیسه شورای چهارم تهران، نقش ورزشکاران در چرخش سهم آرای دو جریان سیاسی را حس کرده بودند، امسال هم با تأکید بر آرای ارائه شده براساس جریانات سیاسی، آرای ورزشکاران شورا را تعیین کننده می‌دانستند و بر آن چشم داشتند.
صبح سه شنبه 10 شهریور 94، روز انتخابات سومین سال اعضای هیات رئیسه دوره چهارم شورای اسلامی شهر تهران فرارسید.
محسن پیرهادی عضو اصولگرای شورای شهر تهران در جمع خبرنگاران اسامی کاندیداهای این جریان را اعلام کرد.
مهدی چمران به عنوان ریاست شورا، مرتضی طلایی به عنوان نایب رییس، رضا قناعتی و محسن پیرهادی هم به عنوان منشی‌های هیات رئیسه کاندیداهای اصولگرایان برای انتخابات اعلام شدند.
الهه راستگو که در سال‌های اول و دوم شورای چهارم تهران عضو هیات رئیسه بود، اما این بار نامی از او در اخبار برای کاندیداتوری هیات رئیسه برده نشده بود و همان آغاز جلسه کناره‌گیری خود از انتخابات را اعلان کرد.
یک صد و هفتاد و نهمین جلسه شورای شهر تهران با حضور همه اعضا برگزار شد.
شرایط جلسه و گفت‌وگوها و گعده‌های دو سه نفره میان اعضا حکایت از آخرین تلاش‌ها برای جلب و یا تغییر آرا داشت. اعضای اصلاح طلب تلاش داشتند در آخرین گفت‌وگوها با اعضا و به خصوص اعضای ورزشکار شورا، شاید نظر آنها را به سمت کاندیداهای خود سوق دهند. اما اصول‌گراها هم پیگیر بودند و عزم آن را داشتند تا با اقدامات لازم و گفت‌وگو، بیشترین آرای ممکن افراد مورد نظر خود را جلب کنند.
حضور پرشوق و فعال ورزشکاران هم به خوبی نشان می‌داد که آنها از نقش خود در این انتخابات مطلعند و وزنی را که رأیشان به سبد آرا می‌دهد حس می‌کنند.
پیش از برگزاری رأی گیری مهدی چمران رئیس شورا برای آرامتر شدن جلسه از اعضا خواست که آماده رأی گیری شوند و با اشاره به اینکه فرصت لابی تمام شده از دوستی عضو اصلاح‌طلب شورا خواست در جای خود مستقر شود. دوستی هم جواب داد که لابی انجام شده است.
اصلاحطلبان اگر چه مسجدجامعی گفته بود که برای ریاست شورا به هر دری نخواهد زد و حتی امروز هم با تاخیر وارد صحن شورا شده بود و گویا چندان اصراری به ریاست شورا نداشت اما خبر از لابی‌های خود برای این انتخابات می‌دادند و این امر حاکی از جدی گرفتن این انتخابات توسط اصلاحطلبان و چشم داشتن آنها به کرسی ریاست شورا داشت.
رای گیری رئیس هیات رئیسه شورا برگزار شد و 13 رأی برای احمد مسجدجامعی و 17 رأی برای مهدی چمران و یک رأی سفید شمارش شد تا بدین وسیله مهدی چمران عضو اصولگرای شورا برای دومین سال پیاپی رئیس شورا باقی بماند و اصلاح طلبان در تکیه بر کرسی ریاست شورا ناکام مانند.
بلافاصله رأی گیری برای انتخاب نایب رئیس شورا برگزار شد.
طلایی کاندیدای اصولگرایان و حکیمی‌پور کاندیدای اصلاحطلبان بود. مرتضی طلایی مرد همواره آرام شورا با اختلاف یک رأی بار دیگر و در آرامش نایب رئیس شورا ماند. شمارش آرا حاکی از آن بود که تعداد آرای طلایی 16 رأی و آرای حکیمی‌پور 15 رأی بود.
اینگونه اصلاحطلبان از نایب رئیسی شورا هم باز ماندند.
اما انتخاب منشی‌ها دیگر گزینه اصلاحطلبان برای بودن در جمع هیات رئیسه بود.
مهدی تندگویان و شجاع پوریان کاندیداهای اصلاحطلبان بودند و پیرهادی و قناعتی هم کاندیدای اصولگرایان بودند.
پیرهادی و قناعتی هر کدام 17 رأی آوردند و به عنوان منشی عضو هیات رئیسه شورا انتخاب شدند و تندگویان و شجاع پوریان هرکدام با 14رأی از عضویت هیات رئیسه در سومین سال فعالیت شورای شهر چهارم تهران باز ماندند.
اما آخرین تیر در چله اصلاحطلبان برای بودن در هیات رئیسه شورای شهر، انتخاب سخنگوی شورا بود. رضا تقی پور که در دو سال گذشته سخنگوی شورا بود، کاندیدای اصولگرایان بود و اسماعیل دوستی هم به عنوان کاندیدای اصلاحطلبان آماده رأی گیری برای انتخاب سخنگوی شورای شهر شدند.
اگر چه به هنگام شمارش آرا، دقایقی پس و پیش شدن تعداد آرا، اصلاحطلبان را به وجد آورد که شاید مقام سخنگویی شورا را در اختیار گرفته باشند، اما سرانجام شمارش آرا موید آن شد که رضا تقی‌پور عضو اصولگرای شورا با 16 رأی از دوستی عضو اصلاح‌طلب شورا با 14 رأی پیشی گرفت. اینگونه اصلاحطلبان از تمامی کرسی‌های هیات رئیسه سال سوم شورای چهارم تهران باز ماندند.
اصلاحطلبان از تمامی کرسی‌های هیات رئیس شورا بازماندند و زمزمه‌ها و شائباتی ایجاد شد که اصلاحطلبان با بازماندن از این کرسی‌ها، در حاشیه خواهند بود.
مهدی چمران که سابقه قریب به 12 سال ریاست شورا را داشت اما در سخنانی این انتخابات را در فضایی دوستانه و فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی قلمداد کرد.
چمران جریانات اصلاح‌طلب و اصول‌گرا را تفکراتی موجود در خارج از شورا عنوان کرد و تاکید کرد که باید برای پیشبرد اهداف شورا در میان اعضا رفاقت و همدلی وجود داشته باشد.
سرخو عضو اصلاح طلب شورای شهر تهران که گویی از عدم توفیق اصلاح طلبان در این رأی گیری ناخرسند بود در اظهار نظری، اصولگرایان را بر این متهم کرد که اصولگرایان وقتی به جایگاهی می‌رسند به گروه‌های دیگر مجال تنفس هم نمی‌دهند.
غلامرضا انصاری دیگر عضو اصلاح‌طلب شورای شهر تهران هم در سخنانی با انتقاد از یکپارگی اصولگرایان در کسب تمامی کرسی‌های هیات رئیسه شورا با یادآوری اقدام حکیمی‌پور در نخستین سال دوره چهارم شورای شهر تهران که در پی انتخاب احمد مسجدجامعی عضو اصلاح‌طلب شورا به مقام ریاست این شورا، در رقابت با مرتضی طلایی از کاندیداتوری نایب رئیسی این شورا کناره‌گیری کرده بود تا به زعم اصلاحطلبان موازنه در جریان‌های سیاسی شورا برقرار باشد. شاید این اظهارنظر عضو اصلاح طلب شورا به نوعی این انتظار را مطرح کرد که مرتضی طلایی هم باید از کاندیداتوری نایب رئیسی شورا کناره گیری می‌کرد تا حکیمی‌پور کاندیدای اصلاحطلبان حداقل به عنوان نایب رئیس شورا انتخاب می‌شد.
اصلاحطلبان در سال سوم شورای شهر چهارم از کرسی‌های هیات رئیسه بازماندند. اما انتخابات چهارمین سال فعالیت چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران نشان داد که اصلاحطلبان برای نشستن بر کرسی‌های هیات رئیسه و بودن در چنین جایگاهی نقشه‌های خطیری طراحی و اجرا می‌کنند. نقشه‌هایی که می‌تواند به قیمت نام و آبروی حتی همکاران خود در شورای شهر بینجامد. در شماره بعد به برخی اقدامات اصلاحطلبان شورای شهر تهران و تمهیدات سیاسی آنها در سال چهارم شورا خواهیم پرداخت.
انتهای پیام/
