«فرزاد رمضانی بونش» کارشناس مسائل آسیای میانه، در مصاحبه با خبرگزاری تسنیم، با اشاره به پیشینه روابط ایران و قزاقستان گفت: روابط تهران و آستانه در سالهای اخیر فراز و نشیبهای بسیاری را پشت سرگذاشته است. عدم حضور کشتیرانی مناسب در دریای خزر، نبود راههای ارتباطی گسترده و فشار کشورهای غربی برای جلوگیری از حضور شرکتهای ایرانی موجب سردی تعاملات اقتصادی میان ایران و قزاقستان شده است.
رمضانی بونش با وجود سطح پایین ارتباطات اقتصادی، روابط سیاسی دو کشور را امیدوار کننده خواند و افزود: نگاه مثبتی در روابط خارجی تهران و آستانه وجود دارد. نمونه انعکاس این رویکرد مثبت به همراهی قزاقستان برای برگزاری مذاکرات هستهای بازمیگردد.
وی در توضیح اهمیت ژئوپلیتیک کشور قزاقستان، خاطرنشان کرد: قزاقستان جزو پنج کشور ساحلی دریای خزر است که به نوعی همسایه ایران محسوب میشود و در تدوین رژیم حقوقی این پهنه آبی نقش بسزایی دارد.
به گزارش خبرنگار بینالملل تسنیم، رژیم حقوقی دریای خزر مسئلهای است که در سالهای گذشته مورد اختلاف پنج کشور ساحلی خزر بوده است. قزاقستان رویکرد دوگانهای به دریای خزر دارد؛ از یک طرف آن را دریا میداند که بتواند از کانال ولگا-دن به عنوان یک آبراه بینالمللی برای تجارت و عبور کشتیهای خود استفاده کند، از طرفی دیگر این پهنه آبی را دریاچه دانسته تا با حفظ مرز دریایی خود، از منابع نفتی آن استفاده کند.
کارشناس مسائل آسیای میانه در پاسخ به اینکه آیا قزاقستان مکان مناسبی برای ادامه مذاکرات سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه است، بیان کرد: در سیاست خارجی دولت آستانه رویکرد مثبتی نسبت به سایر کشورها از جمله روسیه و ترکیه وجود داشته است. قزاقستان رفتار حساسیت برانگیزی را طی سالهای گذشته از خود نشان نداده است و همیشه در تلاش بوده که نقش میانجیگری را به عهده بگیرد.
وی ادامه داد: در وضعیت کنونی با توجه به تعاملات خوب دولت آستانه با سه کشور مذکور، همچنین روابط مناسب با دیگر کشورها مانند عربستان، قزاقستان میتواند میانجیگر خوبی برای حل مسائل سوریه باشد.
رمضانی بونش با توجه به علل اهمیت ایفای نقش میانجیگرانه و علاقه دولت قزاقستان برای به عهده گرفتن آن، افزود: یکی از عوامل، به افزایش پرستیژ کشورهای ایفاکننده این نقش برمیگردد. همچنین این اقدام نشاندهنده صلحآمیز بودن دیدگاه میزبان است و موجب میشود که نگاه سایر دولتها نسبت به این کشور تغییر کند. البته خود کشورهای میانجیگر نیز میتوانند در روند مذاکرات و نشستها تاثیرگزار باشند.
انتهای پیام/