به کجا می رویم؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم متن یادداشت هادی ایمانی استاد دانشگاه به عنوان "به کجا می‌رویم؟" به شرح ذیل است:

آنچه مهم است انقلاب اسلامی می‌بایست بر اساس مبانی صحیح خود مسیر واقعی‌اش را برای شکوفایی همه استعدادهای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی طی نماید.

پس از حدود چهل سال چرا این حرکت توفنده کند شده است و از اهداف و آرمانهای خود فاصله معناداری دارد؟

اولویت‌های متعددی با نگاه‌های خاص آمده‌اند و منابع و زمان لازم هم در اختیار داشتند، اما جامعه اسلامی از موهبت‌های واقعی این انقلاب برخوردار نیست.

تهدیدهای مختلف داخلی و بین‌المللی جرأت هجمه به ارکان نظام پیداکرده‌اند و بعضاً دراین رهگذر مشکلات و حوادث عدیده‌ای در ابعاد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی ایجاد کردند.

قطعاً عدم انسجام فکری لازم و سلیقه‌های شخصی متفاوت و عدم هماهنگی ارکان حکومت و مسئولین دست اندر کار آنطور که می‌بایست وجود نداشت. دشمنان قسم خورده انقلاب در برخی مقاطع تاریخی جرأت بیشتری پیدا کردند و از آن سو دلسوزان انقلاب به‌صورت پراکنده و متفرق نتوانسته‌اند دفاع و پشتیبانی لازم از موهبت بزرگ انقلاب داشته باشند.

مهم‌تر اینکه باید روزی این مسیر طی شده با هزینه‌های گزاف اصلاح شود و انقلاب به‌صورت شفاف بتواند در مسیر درست در همه زمینه‌های زندگی فعال به پیش رود.

تا کی باید شاهد اتلاف منابع عظیم انسانی و ثروت نفت و گاز و معادن مختلف و درآمدهای هنگفت اقتصادی باشیم؟

آیا وقت آن نرسیده است که انقلابی در درون انقلاب اسلامی برای بهبود وضع موجود به وقوع بپیوندد، تا تمامی نیروهای انقلابی با وحدت کامل همه توان خود را در مسیر انقلاب اسلامی به کار گیرند؟

نباید همه ظرفیت‌های نظام در جهت منافع مشترک زمینه ساز حرکت جدید شود، آن وقت است که حق به لطف الهی در مسیر خود مستقر می‌گردد و بی عدالتی و تبعیض و فساد و ...و هر آنچه که مانع رشد و تعالی است برچیده خواهد شد و با درایت و تدبیر ریشه‌های ظلم و فساد خشکیده می‌شود.

مسیر درست خواسته‌های به‌حق اجتماعی مردم باید شناخته شود و نخبگان دینی و علمی و دست‌اندرکاران حقیقی به‌عنوان راهنما و مرشد باید وظیفه خود را با دقت تمام به سرانجام برسانند.

قصور و تعلل هیچ جایگاهی نخواهد داشت، نباید مشغله‌های معمول در اجرای این رسالت بزرگ خللی ایجاد کند، نقش هدایت همه انقلابیون حوزه و دانشگاه و مبارزان عرصه جهاد و شهادت در این برهه از زمان باید موج جدید حرکت عظیم مردمی را برانگیرد.

هر چند فرصت‌های گذشته از کف رفته‌اند، اما مناسب است هر کس هر آنچه به‌عنوان یک ظرفیت دینی، فکری، عقلی، علمی، هنری و ابتکاری در اختیار دارد در طبق اخلاص بگذارد تا آگاهی و بصیرت لازم در جامعه نهادینه و دست‌کم بخشی از زیان‌های گذشته جبران شود.

فرصتی مهمتر از امروز در طول تاریخ کمتر اتفاق می‌افتد، باید این بازسازی طلایی و بنیادین در ارکان نظام و درهمه زیر مجموعه‌های آن محقق شود تا شیرینی نعمت بزرگ ولایت و امامت حس و کام مردم محروم و مستضعف شیرین شود.

زمینه‌های انتخاب درست و بجا در نظام مردم‌سالاری اسلامی اصلی‌ترین نقطه حرکت اساسی جامعه است.

تاکنون خطاهای زیادی در انتخاب‌ها صورت گرفته که قیمت تمام‌شده آن هزینه‌ای بس گزاف است که قابل احصا نیست.

نباید اشتباهات گذشته را تکرار کرد، فهم درست و عاقلانه بابصیرت لازم و استفاده از اهرم‌های انسانهای فرهیخته دینی و علمی و هنری قطعاً کارساز خواهد بود.

تنها تشخیص درست مردم جامعه مسیر هدایت را خواهد گشود تا تمامی امور در جایگاه واقعی خود قرار گیرند.

بی‌شک آسیب‌شناسی و بررسی نقطه‌های کور گذشته، استعانت از عقل و تدبیر برگرفته از متون اعتقادی و فرهنگ غنی اسلامی و کسب معرفت از محضر راهنمایان دینی و علمی به‌خصوص معتمدان واقعی جامعه، مانعی در برابر خسارت‌های بزرگ اجتماعی ایجاد خواهد کرد، تا نااهلان به بیرون رانده شوند و فرهیختگان جایگاه واقعی خود را بیابند.

بار دیگر تمامی آحاد جامعه را به بازخوانی گذشته فرامی‌خوانیم تا با یاری آنان برای آینده طرحی نو دراندازیم.

انتهای پیام/