واژه‌هایی که گل می‌دهند
آرزوی همه پدران و مادران، پیشرفت فرزندشان است و بالا رفتن معلومات و ضریب هوشی آنها. کارشناسان می‌گویند آمار کودکان کتابخوان روزبه‌روز رو به کاهش است اما والدین و معلمان در جلوگیری از این روند، تأثیر چشمگیر دارند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، براساس یک مطالعه تازه که توسط انتشارات کتاب کودک Scholastic در آمریکا انجام شد، امروزه کودکان نسبت به سال‌های گذشته کمتر کتاب می‌خوانند و اغلب با انگیزه‌های تفریحی مثل نقاشی و دیدن عکس‌ها سراغ کتاب می‌روند.
در این مطالعه که در سال 2015 روی بیش از دو هزار کودک 6 تا 17 ساله انجام گرفت، معلوم شد که فقط 31 درصد از این کودکان تقریباً روزانه کتاب می‌خوانند و انگیزه‌شان نیز تفریح است، در‌حالی‌که این آمار در چهار سال گذشته 37 درصد بوده است.
کارشناسان تاکید دارند که والدین اگر عادت به کتابخوانی داشته باشند خیلی راحت‌تر می‌توانند این عادت مفید و ارزشمند را به فرزندان خود نیز منتقل کنند. همچنین یافته‌ها نشان داد در صورتی که والدین برای کودکانشان قبل از خواب کتاب بخوانند، عادت به کتابخوانی در کودکان نهادینه می‌شود و تمایل آنها به کتابخوانی حتی در سنین بالاتر نیز افرایش می‌یابد.
این تحقیقات در عین حال نشان داد کودکانی که علاقه زیادی به کتاب خواندن داشتند در خانواده‌هایی با والدین کتابخوان و پر از کتاب متولد شده‌اند. بنابراین در کنار خواندن کتاب برای کودکان، ترویج عادت کتابخوانی در خانواده نیز بر کودکان تأثیر مفید دارد.
در جامعه‌ای که بزرگسالانش نیز به سختی و اکراه مطالعه می‌کنند، توصیه کودکان به کتابخوانی کار غیرممکنی به نظر می‌آید اما ظاهراً تنها را علاج تمرکز بر کودکان است. در این گزارش نظرات نویسندگان کودک را در این‌باره آورده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
علی خاکبازان: با کتاب بخوابید و بیدار شوید
آقای علی خاکبازان، نویسنده، مترجم و ویراستاری که کتاب ترجمه‌ای وی با عنوان «شاه میداس و انگشتان جادویی» -که در سال‌های اخیر با استقبال خوبی از سوی کودکان و نوجوانان روبه‌رو شد- از کتاب با عنوان همدم، بهترین دوست و حتی بالش زیر سر یاد می‌کند و از بچه‌ها می‌خواهد که با کتاب بخوابند و با کتاب بیدار شوند و با آن انس بگیرند چرا که از این راه شناخت و معرفت آنها به زندگی بیشتر می‌شود.
خاکبازان با ذکر خاطراتی از دوران کودکی خود از عضویت در کتابخانه می‌گوید: آن زمان‌ها پدران و مادران فکر می‌کردند فرزندان‌شان یا باید دکتر شوند یا مهندس. در خانه ما هم کسی تصور نمی‌کرد روزی نویسنده شوم اما من به کتاب‌خواندن خیلی علاقه داشتم.
این مترجم تصریح می‌کند: آن موقع کسی بچه‌ها را راهنمایی نمی‌کرد در‌حالی‌که امروز، معلمان مدارس، مربیان کتابخانه‌های کانون و حتی پدران و مادران، کودکان را راهنمایی می‌کنند و آنها سیر مطالعاتی دارند. در گذشته انتخاب‌های ما برای خواندن کتاب کاملاً شخصی بود.
شهرام شفیعی: کتاب بی‌خواننده کتاب نیست
آقای شهرام شفیعی، نویسنده کتاب «جزیره بی‌تربیت‌ها» -که اثرش به نخستین اثر تألیفی و سومین کتاب پرخواننده مراکز کانون سراسر کشور با نزدیک به 60هزار بار امانت طی سه سال شناخته شده- معتقد است: کتابی که دارای خواننده نیست نمی‌تواند دوست و یار مهربان بچه‌ها باشد.
وی با اشاره به اینکه کتاب یک ظرف است و مخاطب می‌تواند مظروف آن باشد، تصریح کرد: هر کتابی نمی‌تواند برای بچه‌ها مفید باشد؛ برخی از نویسندگان هیچ قدمی به سوی مخاطبان و بهترشدن اثرشان برنمی‌دارند و کتابی که بچه‌ها آن را نمی‌خوانند یا از آن لذت نمی‌برند، دیگر دوست کودکان ما نیست.
شفیعی درعین حال کتابی را برای کودکان و نوجوانان موفق ارزیابی می‌کند که دارای جذابیت باشد و به نیازها، شوق‌ها، تخیل و حتی توهم‌های مخاطب خود توجه کند.
کلرژوبرت: آینده خوب با کتاب
کلرژوبرت، نویسنده و تصویرگر فرانسوی مقیم ایران -که کتاب‌هایش به زبان فارسی در میان کودکان و نوجوانان ایرانی مشتاقان زیادی دارند- با تشکر از بچه‌هایی که کتاب‌ها را می‌خوانند؛ می‌گوید که اگر این آثار خوانده نشوند کار نویسندگان فایده ندارد و بچه‌ها هستند که کارهای ما را معنی‌دار می‌کنند.
وی به بچه‌ها می‌گوید که از کودکی، به کتاب و کتابخوانی علاقه زیادی داشته است و از صمیم قلب آرزو می‌کند که بچه‌ها با خواندن کتاب‌ها زندگی خوبی داشته باشند.
کلرژوبرت که کتابش با عنوان «دعای موش کوچولو» در رتبه سوم کتاب‌های پرخواننده استان تهران قرار گرفته، تصریح کرد: اگرچه آثاری را به زبان مادری خود نیز نوشته است اما ترجیح می‌دهد با توجه به دورشدن زادگاه خود و آشنایی با بچه‌های ایرانی، کتاب‌هایش را به زبان فارسی بنویسد. این نویسنده ادامه می‌دهد که اگرچه برای کودکان می‌نویسد اما دوست دارد همه مخاطبان حتی خوانندگان 80 ساله نیز از خواندن آثارش لذت ببرند و او برای مخاطبان کتاب‌هایش به لحاظ سنی سقفی قائل نیست.
وی درباره مخاطبان کتاب‌هایش می‌گوید: حداقل، سن مخاطب هنگام نوشتن برای من مشخص است.
مثلاً می‌دانم که فلان داستان، مناسب مخاطب پنج ساله به بالاست و برای کودک کوچک‌تر ممکن است قابل درک یا جذاب نباشد؛ ولی همیشه امیدوارم که داستان بتواند برای هر گروه سنی دیگر جذاب و دلنشین باشد. به هر حال در هر خواننده نوجوان یا بزرگسال هم یک کودک نهفته است.
خودم از خواندن بعضی داستان‌هایی که مخاطب اصلی آن خردسال یا کودک است، خیلی لذت می‌برم.
او مسلمان‌شدن را زیباترین اتفاق زندگی خود می‌داند و می‌گوید: از این بابت و اینکه در ایران زندگی می‌کنم خدا را شکرگزارم؛ مردم ایران بسیار مهربانند و من دوستشان دارم.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/
