«علیاصغر غفوری شعار»، پژوهشگر و تحلیلگر مسائل آمریکا در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم، در خصوص پیامهای عدم وتوی قطعنامه شورای امنیت علیه رژیم صهیونیستی از سوی واشنگتن، با اشاره به واقعیتهای ساختاری آمریکا در ارتباط با صهیونیستها بیان داشت: واقعیات ساختاری، خود را بر نقش فرد و کارگزار تحمیل میکند. اوباما در اوایل ریاست جمهوری، دیدگاه مثبتتری نسبت به رژیم صهیونیستی داشت. وی در اواخر این دوره، افکار و اقدامات خود را بازبینی کرده و دوباره فضای آرمانگرایانه اولیه شکل گرفته است. در همین راستا، سیاست تغییر تشدید پیدا کرد تا بگوید که بر عقاید خود باقی است.
وی با توجه به اینکه دیدگاه روشنفکران آمریکا و افراد مورد نظر ترامپ برای دستگاه سیاست خارجی آمریکا باید در رابطه با موضوع تصویب قطعنامه علیه شهرکسازی رژیم صهیونیستی در نظر گرفته شود، افزود: وزیر امور خارجه، نماینده شورای امنیت، وزیر دفاع و حتی تا حدودی سازمان سیا از جمله این افراد هستند. عقیده این افراد عبارت است از اینکه دست رژیم صهیونیستی را باز بگذارند و از او حمایت کنند. به بیان دیگر، آنها بیشتر از اینکه مجری و مداخلهگر باشند، به دنبال مدیریت هستند.
تحلیلگر مسائل آمریکا با اشاره به اینکه بعضی از اساتید و کارشناسان کشور اعتقاد دارند که ترامپ به سمت هژمونیک خواهد رفت، گفت: اما به نظر میرسد این دیدگاه صحیح نیست. در همین راستا ترامپ، دست رژیم صهیونیستی را در آینده باز خواهد گذاشت و این قطعنامه را ادامه نخواهد داد. وی در درازمدت سعی میکند این رژیم را راضی کند. این دیدگاه روشنفکران، ناشی از توجه به واقعیات ساختاری آمریکا است.
وی درباره تأثیر این قطعنامه بر رابطه ترامپ و رژیم صهیونیستی و به طور کلی آمریکا و این رژیم اشاره داشت: باید توجه کرد که لابیهای صهیونیستی در زمان انتخابات ریاست جمهوری، بیشتر بر کلینتون تأکید داشتند. هر چند ممکن است این موضوع در رویهای که ترامپ در پیش گرفته است، آشکار نباشد؛ اما بیتأثیر هم نیست. این قطعنامه میتواند باعث نزدیک شدن ترامپ به رژیم صهیونیستی شود. صهیونیستها این قطعنامه را نوعی توهین میدانند و از طرفی آمریکا و ترامپ به دنبال دلجویی از آنها هستند.
غفوری در رابطه با تأثیر قطعنامه بر طرح دو دولت بیان داشت: این قطعنامه باعث کم اهمیت شدن این طرح خواهد شد. در بحثهای طرفینی نه گروههای فلسطین حاضر به عقبنشینی هستند و نه اسرائیل از موضع خود دست میکشد. با توجه به اختلافهای احتمالی موجود در داخل گروهها، اختلاف قومیتی و ملی گرایی در اسرائیل پررنگتر میشود. به طور کلی میتوان گفت که نوعی بازی سیاسی در موضوع تصویب قطعنامه وجود دارد.
وی با توجه به اینکه اوایل و اواخر دوران ریاست جمهوری آمریکا تفکرات آرمانگرایانه حاکم است، مطرح کرد: اوایل کار، رؤیای تغییر جهان و کشور شکل میگیرد، ولی در ادامه کار، در مواجهه با واقعیت ساختاری به ناچار بخشی از افکار رؤیا پردازانه کنار گذاشته میشود. دیدگاههای اولیه در اواخر با نگاه به اقدامات گذشته و شعارهای محقق نشده، جان میگیرند. این بازی سیاسی در آمریکا با اوایل ریاست جمهوری ترامپ و اواخر دوران اوباما همزمان شده است. واقعیت ساختاری با گذر زمان خود را بیشتر نشان میدهد و این واقعیت، نزدیکی رابطه آمریکا و رژیم صهیونیستی را به دنبال خواهد داشت.
انتهای پیام/