شرکت‌های ایرانی تجربه کافی برای حضور در بازارهای خارجی ندارند
استاد اقتصاد سیاسی دانشگاه شیکاگو معتقد است، با توجه به تحریم‌ها، شرکت‌های ایرانی تجربه کافی را برای تولید و فروش، در بازارهای خارجی نداشته‌اند، لذا دولت باید تسهیلات مالی را به شرکت‌های صادرکننده ارائه کند.
پروفسور «ماروین زونیس» (Marvin Zonis) در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، با بیان اینکه در ایران، با وجود جمعیت زیاد، اندازه بازار برای تولیدکنندگان به اندازه کافی بزرگ نیست، ادامه داد: برای اینکه تولید کارآمدی ایجاد شود، شرکت‌ها باید صادرات خود را آغاز کنند تا تعداد مشتریان بالقوه را افزایش دهند. با توجه به تحریم‌ها، شرکت‌های تجربه کافی برای تولید و فروش در بازارهای خارجی نداشته‌اند. دولت باید نسبت به شرکت‌های صادرات کننده، یارانه دهد و با در غیر این صورت تسهیلاتی را ارائه کند. این متفاوت از مدل لیبرال ایالات‌متحده است. البته خطر در جایی است که فساد، اعطای یارانه را به‌سوی صادرکنندگان بدون استحقاق منحرف سازد؛ اما بسیاری از مؤلفه‌های دیگری وجود دارد که کشورهای درحال‌توسعه‌ای مانند ایران، در آغاز ورود به اقتصاد جهانی باید نسبت به اصلاح مدل لیبرال آمریکا انجام دهند. اما شکی نیست که مدل لیبرال پایه، مدل اصلی خواهد بود.
او با بیان اینکه اقتصاد لیبرالی در صورتی می‌تواند توسط کشورهای درحال‌توسعه استفاده شود که پیش‌شرط‌هایی در این کشورها وجود داشته باشد، افزود: من فکر می‌کنم مدل اقتصادی لیبرال، البته با اصلاحاتی برای ایران مناسب است؛ اما تغییرات مهم هستند. به‌عنوان‌مثال، مدل‌های اقتصادی لیبرال بر فرض بازار و فرض رقابت میان تولیدکنندگان در یک کالا وجود دارد. این در حالی است که در کشورهای درحال‌توسعه اغلب رقابت وجود ندارد و یا بیش از یک یا دو تولیدکننده یک کالا نیست؛ بنابراین دولت باید برای حمایت از مصرف‌کنندگان و برای جلوگیری از تبانی در میان تولیدکنندگان دخالت کند که البته امکان وجود فساد در دولت، حفظ و نظم دهی به تولیدکنندگان را بسیار دشوار می‌سازد.
نویسنده کتاب «تجارت جهانی و سیاست محلی در دنیای بحران‌محور» با اشاره به اثرات زیست‌محیطی تولید انبوه در مدل سرمایه‌داری کاپیتالیستی گفت: من در مورد این مسئله خوش‌بین‌تر از گذشته هستم؛ چراکه پیشرفت فوق‌العاده‌ای را در بهره‌وری انرژی در طول سال‌های اخیر دیده‌ام. تمام این روش‌ها، از افزایش کیلومترها رانندگی با یک لیتر بنزین تا توانایی تولید برق از طریق انرژی خورشیدی و باد را در برمی‌گیرد. بنابراین این میزان از منابع محدودی که مصرف خواهیم کرد به‌طور چشمگیری کاهش یافته است. علاوه بر اینکه ما در حال پیدا کردن جایگزین‌های تکنولوژیکی برای کالاهایی هستیم که عرضه محدودی دارند و درنتیجه گران‌تر هستند. اضافه بر اینکه ما در حال فراگرفتن گسترش مواد غذایی هستیم. چالش در مدیریت عاقلانه‌تر منابع محدود است. هیچ‌چیز بهتر از مشکلات آب، این موضوع را به‌خوبی نشان نمی‌دهد.
وی گفت: ما در خصوص این منابع کمیاب و استفاده از آن برای بهترین و مفیدترین هدف، عاقلانه رفتار نکرده‌ایم. اجازه بدهید تا برای شما مثالی آمریکایی را ارائه دهم. در کالیفرنیا با 35 میلیون نفر، 25 درصد از تمام آب مصرف می‌شود تا فقط دو محصول رشد کند؛ یونجه و پنبه. محصولات زراعی که ارزش‌افزوده پایینی دارند و واقعاً احمقانه است که در یک ایالت بسیار خشک پرورش یابند. اما چنین عملی اتفاق می‌افتد؛ چراکه دولت فدرال مدت‌ها پیش معامله¬ای را در اختصاص دادن آب در قیمت‌های پایین با کشاورزان منعقد کرده است. چنین توافقی برای کشاورزانی که این محصولات را پرورش می‌دهند، مقرون‌به‌صرفه است؛ بنابراین زمانی که اتلاف دیوانه‌واری از منابع صورت می‌گیرد، نیاز به مدیریت بهتر منابع داریم.
انتهای پیام/
