مرزبانان، جان فدایان امنیت ایران

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، خون دو نفر دیگر از مرزبانان غیور کشورمان در مقابله با اشرار مسلح جمعه گذشته در نقطه صفر مرزی شهرستان تربت جام بر زمین ریخت. دو تن دیگر از دلیرمردان سلحشور و بی ادعای این سرزمین، عمر و جان و جوانی شان را فدای ایران اسلامی کردند تا مام میهن و امنیت مردم این سامان همچنان تامین باشد.
خون دو غیور مرد مرزبانی هنگ مرزی تایباد به پای دژ مستحکم امنیت کشورمان ریخته شد تا هم مسئولان بهتر و بیشتر درک کنند و دریابند و هم مردم عزیزمان خصوصا پایتخت نشینان که تامین و تداوم امنیت و حفاظت از حدود و ثغور ایران و جلوگیری از نفوذ و تجاوز اشرار مسلح با چه بهای سنگینی انجام می شود آری به بهای پایمردی، رشادت ، ایثار و جانفشانی تعدادی از فرزندان ایران، آن هم در نهایت گمنامی و بی ادعایی و دیده نشدن توسط برخی مسئولان پرمدعا! خون شهید ستوان یکم جواد آرمش و شهید ستوان دوم امیر نامدار صنوبری و خون تمامی شهیدان حفاظت از ایران اسلامی در هر لباسی چه آنان که در محدوده شهرها و روستاها به این خدمت مقدس همت می گمارند چه آنان که در مرزهای کشورمان با آن همه سختی و مشقت کمر همت خود را برای تامین امنیت ایران محکم بسته اند و چه آنان که در کسوت مدافعان حرم و در غربت هم از حریم اهل بیت پیامبر و هم از امنیت ایران دفاع می کنند همه و همه پیام هایی بسی روشن و آشکار برای مردم و خصوصا برای مسئولان کشور دارد که از جمله این پیام ها می توان به مواردی از این قبیل اشاره کرد.
غفلت از تحکیم امنیت، گناهی نابخشودنی
1 – امنیت مهمترین و اساسی ترین نیاز هر کشور است چرا که توسعه، پیشرفت، رشد اقتصادی، فرهنگی، شکوفایی استعدادها، ارتقای کیفیت زندگی ، تمدن سازی و تمامی نیازها و ضرورت های زندگی انسان و جوامع بشری تنها در سایه امنیت قابلیت تحقق دارد بنابراین برای همه مسئولان کشور باید حفظ، تقویت و تداوم امنیت اولین اولویت باشد نه این که خدای ناکرده این مهمترین نیاز در هیاهوی سیاسی کاری ها و سیاست بازی های برخی، مورد غفلت قرار گیرد.
2 – استفاده حداکثری از توان فکری و مشارکتی مردم خصوصا هم وطنان عزیز ساکن شهرهای مرزی. هیچ کس نمی تواند و نباید نقش کلیدی و اساسی مشارکت مردم در پیشبرد تمامی امور کشور از جمله امنیت را نادیده بگیرد بنابراین لازم است مسئولان مربوطه گزارش هایی شفاف از برنامه و عملکرد خود را که به افزایش مشارکت مردم در تامین امنیت منجر شده یا می شود را طی دوره های مشخص ارائه کنند.
3 – مسئولان وزارت امور خارجه و فرماندهان نظامی و انتظامی باید حداکثر تلاش موثر خود را برای وادارکردن دولتمردان کشورهای همسایه خصوصا افغانستان و پاکستان در زمینه عمل به تعهدات بین المللی و رعایت مولفه های حسن همجواری انجام دهند که اگر به این وظیفه به بهترین شکل عمل می شد و همسایه های شرقی ما به تعهدات وجدانی و سیاسی خود عمل می کردند برخی از نقاط افغانستان و پاکستان مأمن و پناه اشرار مسلح نمی بود!
رسیدگی به مشکلات مرزنشینان و مرزبانان
4 – مجلس و دولت باید به مشکلات و مسائل شهرهای مرزی کشورمان نگاه ویژه داشته باشند و چه بسا گماردن بازرسان ویژه برای رسیدگی به امور شهرهای مرزی و نظارت بر عملکرد مسئولان این شهرها، کمک موثری باشد برای ساماندهی هرچه بهتر و سریع تر این شهرهای مهم و حیاتی که متاسفانه برخی مسئولان از این مسئله مهم به شدت غافل اند.
5 – بدون تردید نیروهای مرزبانی برای حفظ و حراست هرچه بهتر از مرزها به امکانات و تجهیزات کافی مدرن و پیشرفته و همچنین نیروی انسانی بیشتر نیاز دارند بر این اساس دولت و مجلس باید با  تخصیص بودجه لازم، مدافعان حریم و مرزهای ایران را براساس وظیفه ذاتی خود پشتیبانی کنند. قدر مسلم کوتاهی در انجام این مهم توسط دولت و مجلس گناهی نابخشودنی است.
6 – وزارت امور خارجه و دیگر نهادها و سازمان های ذی ربط باید حداکثر تلاش خود را انجام دهند تا سازمان های بین المللی به وظایف قانونی خود برای کمک به مبارزه با قاچاق مواد مخدر عمل کنند خصوصا این که تولید مواد مخدر در افغانستان پس از حمله آمریکا و ناتو به این کشور چندین برابر شده است به گونه ای که براساس آمار منتشر شده در سال 2014 میلادی، 260.000 هکتار از اراضی کشاورزی افغانستان به تولید خشخاش اختصاص داشته و در سال 2007، 92 درصد حشیش و تریاک موجود در بازارهای جهانی در افغانستان تولید شده است، این آمار تکان دهنده به روشنی نشان می دهد که نه تنها سازمان های بین المللی به وظیفه خود در جلوگیری از گسترش تولید مواد مخدر در افغانستان و قاچاق آن عمل نکرده اند بلکه به تعهدات خود نیز برای کمک به ایران در جهت جلوگیری از قاچاق مواد مخدر به دیگر نقاط جهان توجهی نداشته اند و به همین دلیل همچنان هزینه های مادی فراوان مبارزه با قاچاق و ترانزیت مواد مخدر و از آن مهم تر هزینه جانی مبارزه با قاچاقچیان و اشرار مسلح را ایران و جوانان غیور این سامان می پردازند.اما اگر دین و وجدان اجازه می داد که ایران و ایرانیان بر ترانزیت مواد مخدر به دیگر کشورهای جهان چشم ببندند آن گاه بر اثر فجایعی که قاچاق و ترانزیت گسترده مواد مخدر به سراسر جهان می آفرید، همان کشورها و سازمان هایی که امروز به وظیفه خود عمل نمی کنند،به منظور جلوگیری از ترانزیت مواد مخدر به کشورهایشان برای مذاکره با ایران صف می کشیدند.7 – دیگر این که دولت و مجلس مرزبانان شهید کشورمان و خانواده های عزیزشان را فراموش نکنند و قدر و حرمت شان را آن گونه که شایسته است پاس بدارند.8 – و نکته پایانی این که سیاست بازان و سیاسی کاران دست از این همه هیاهو، هجمه و دعواها و بداخلاقی های سیاسی بردارند و به مشکلات اساسی کشور مانند تامین معیشت مردم و مهار تورم و بیکاری توجه کنند، لااقل به حرمت خون هایی که به پای امنیت و اقتدار ایران عزیز ریخته می شود.

انتهای پیام/