بررسی مزایا و معایب ۴۸ تیمی‌شدن جام جهانی/ بزرگان فوتبال چه می‌گویند؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم، امروز (سه‌شنبه) قرار است در مورد 48تیمی شدن جام جهانی 2026 مشخص شود. تحقیقات فیفا این نتیجه را داشته که بهترین روش برای تغییر سیستم جام جهانی از 32 تیمی به 48 تیمی بودن این است که 16 گروه 3تیمی داشته باشیم. چندی پیش اینفانتینو تصمیم گرفت درباره 48تیمی کردن جام جهانی جدی‌تر تصمیم بگیرد و در ملاقاتی که با فدراسیون‌ها و سران آن‌ها داشت از حمایت‌شان بهره‌مند شد.

همچنین بررسی‌های فیفا نشان داده که نسخه 48تیمی جام جهانی می‌تواند از نظر ارائه بالاترین سطح فوتبال بهتر از نسخه 32تیمی عمل کند. در این روش مرحله جدید اضافه می‌شود که 32 تیم در مرحله حذفی به مصاف هم می‌روند. اولین نکته این است که با این کار درآمد فیفا بالاتر می‌رود، دلیلش طولانی‌تر شدن تورنمنت، بیشتر شدن تعداد بازی‌ها و طبیعتاً در نتیجه آن استفاده بیشتر از اسپانسرها و حق پخش تلویزیونی خواهد بود. همچنین برنامه‌ریزی شده به‌غیر از ورزشگاهی در کشور میزبان که مکانی برای تماشای بازی‌ها خواهد بود، در کشورهای مختلف و به‌شکل‌های مختلف بازی‌ها پخش زنده داشته باشند. تخمین زده شده با این کار درآمد هم فیفا و هم کشور میزبان از برگزاری بازی‌ها به‌میزان چشمگیری افزایش داشته باشد.

نکته‌ای که در این باره وجود دارد دودستگی نظرات است؛ خیلی‌ها معتقدند تصمیم برای 48تیمی کردن جام جهانی نباید صرفاً «اقتصادی» باشد و باید اولویت با پیشرفت ورزش فوتبال و جذاب‌تر شدن آن باشد.

گزینه‌های روی میز برای رأی‌گیری

برای توسعه جام جهانی 5 گزینه وجود دارد که از بین آنها رأی‌گیری می‌شود. این گزینه‌ها به‌شرح زیر هستند:

ــ جام جهانی‌ای 48تیمی با 16 گروه 3تیمی که 2 تیم اول و دوم صعود می‌کنند و به مرحله حذفی می‌روند که در مجموع می‌شود 80 بازی.
ــ یک نسخه 48تیمی دیگر که در آن 32 تیم در مرحله حذفی شرکت می‌کنند و برنده‌ها به 16 تیمی که از قبل صعود کرده‌اند ملحق می‌شوند که می‌‎شود 80 بازی (16 بازی در مقدماتی و 64 بازی در تورنمنت اصلی).
ــ جام جهانی‌ای با 40 تیم، 10 گروه 4تیمی که تنها 6 تیم از تیم‌های دوم صعود می‌کنند که در مجموع می‌شود 76 بازی.
ــ جام جهانی‌ای با 40 تیم که 8 گروه 5تیمی آن را تشکیل دهند. در مجموع می‌شود 64 بازی.
ــ انتخاب همین نسخه فعلی جام جهانی با 32 تیم و در مجموع 64 بازی.

معایب جام جهانی 48تیمی

افراد مختلف نظرات مختلفی درباره مزایا و معایب این روش داشته‌اند اما حتی بین کسانی که از این سیستم ایراد گرفته‌اند موضوعات زیادی مورد بحث قرار گرفته است. یکی از معایب این سیستم این است که آنالیز ریاضی و آماری نشان می‌دهد موفق‌ترین تورنمنت‌ها در تاریخ 8، 16 یا 32 تیم داشته‌اند، یعنی ما در حال حاضر از ماکسیمم تعداد ممکن برای این تورنمنت استفاده می‌کنیم. بیشتر از آن به‌جای اینکه باعث جذابیت و زیبایی یا حتی پیشرفت شود، باعث شلوغی و به هم ریختن نظم می‌شود.

مشکل بعدی درباره جام جهانی با 48 تیم این است که "چطور باید مرحله گروهی آن طراحی شود؟" پیشنهاد اینفانتینو 16 گروه 3تیمی است. این طرح اصلاً جذابیتی نخواهد داشت، همان طور که قبلاً در سال 1982 هم از این سیستم استفاده شده و اصلاً طرح موفقی نبوده است. مشکل بزرگ این است در این روش دو تیمی که آخرین بازی مرحله گروهی را برگزار می‌کنند، می‌دانند دقیقاً چه نتیجه‌ای نیاز دارند تا به دور بعدی صعود کنند و شاید شرایطی باشد که هر دو بتوانند با کسب نتیجه‌ای خاص صعود کنند! با 4تیمی کردن گروه‌ها این مشکل از بین رفته بود و دوباره تکرار خواهد شد.

مشکل دیگر این است که در مرحله گروهی هر تیم 2 بازی انجام می‌دهد و این یعنی شانس صعود هر تیم 33 درصد کاهش پیدا می‌کند، یعنی از کل تیم‌هایی که در این تورنمنت شرکت می‌کنند، یک‌سوم آنها خیلی زود به خانه بازمی‌گردند. همچنین تیم‌های بزرگ‌تر برای صعود شانسی خیلی بهتر پیدا می‌کنند، دلیلش هم این است که یک مرحله به بازی‌های حذفی اضافه شده و تیم‌های بزرگ‌تر با تیم‌های معمولی‌تر بیشتری بازی می‌کنند. خاص بودن جام جهانی به این است که تیم‌های مطرح دنیا در آن رقابت می‌کنند و اگر تیمی می‌خواهد در آن حاضر باشد باید در مرحله مقدماتی و انتخابی تلاش زیادی کند اما با این کار خاص بودن از این تورنمنت و جذابیت از بازی‌های انتخابی گرفته می‌شود، یعنی جام جهانی دیگر VIP فوتبال نیست، آن وقت دیگر رسیدن به جام جهانی ارزش به حساب نمی‌آید.

در زیر نظر برخی از سران 6 کنفدراسیون دنیا را بازخوانی می‌کنیم.

دکتر میشل دی‌هوگ (نماینده یوفا و عضو انجمن فیفا): من این طرح را بررسی و مطالعه کردم. این طرح مزیت‌ها و مضرات زیادی دارد. چون من رئیس کمیته پزشکی فیفا هم هستم، بیشترین نگرانی‌ام مربوط به رفاه بازیکنان است، مطمئناً با زیاد شدن تعداد بازی‌ها توانایی فیزیکی آنها هم کاهش پیدا می‌کند. با همتایان اروپایی هم ملاقات خواهم کرد، اما نظر کلی‌ام این است که بالاخره به‌روشی باید جام جهانی توسعه پیدا کند. هنوز تصمیم نهایی را نگرفتیم.

ماریا سول مونوز (نماینده کونمبول و عضو انجمن فیفا): بهترین گزینه جام جهانی با 40 تیم است، اگر 48 تیم داشته باشیم کیفیت تورنمنت افت می‌کند، تا به حال نسخه 32تیمی به‌خوبی کار کرده است، اما همه ما در کونمبول به این نتیجه رسیدیم که زمانش رسیده جام جهانی توسعه داده شود. با این روش کشورهای بیشتری شانس حضور پیدا می‌کنند. نگرانی دیگر این است که اگر جام جهانی 48تیمی باشد بازی‌های انتخابی چطور خواهد بود، مثلاً اگر به سهمیه‌های ما اضافه شود، مطمئناً کیفیت بازی‌های انتخابی افت می‌کند.

لی هارمن (نماینده اقیانوسیه و عضو انجمن فیفا): نظر من درباره توسعه و بیشتر شدن تعداد تیم‌ها مثبت است، اما در مراسم زوریخ با همتایانم درباره اینکه این مسابقات 40تیمی یا 48تیمی باشند صحبت می‌کنیم. فیفا برای ما طرحی با جزئیات فرستاده که در آن چند گزینه در دسترس است، همه نسخه‌ها هم از نظر من خوب هستند. در حال حاضر برای بازی‌های 2018 ما جایگاهی تضمین شده برای حضور در بازی‌ها نداریم و برنده اقیانوسیه باید با تیم پنجم آمریکای جنوبی بازی کند، این به‌ضرر ما است. پس اگر تعداد تیم‌ها زیاد شوند و حتی یک تیم هم از طرف ما جایگاه تضمین شده داشته باشد خوب است.

پرافول پاتال (نایب‌رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا): نمایندگان ما در AFC به جام جهانی با 48 تیم رأی می‌دهند. با این روش کشورهای بیشتری می‌توانند در جام جهانی حاضر باشند. همچنین به‌نظر ما این روش باعث پیشرفت فوتبال کشورها می‌شود و این مخصوصاً برای آسیا بسیار مهم است. این روش به کشورهایی مانند چین و هند کمک زیادی می‌کند. جام جهانی یک تورنمنت شدیداً موفق است و مهم است که کاری کنیم برای کشورها بیش از قبل در دسترس باشد.

دسیو دی‌ماریا (رئیس فدراسیون فوتبال مکزیک و عضو انجمن کونکاکاف): ما قبلاً هم گفته‌ایم که به جام جهانی 48تیمی رأی می‌دهیم و فکر می‌کنیم این بهترین گزینه است. با این روش جام جهانی تاریخی‌تر خواهد شد. می‌توانیم برای این روش در جام جهانی 2026 افتخار میزبانی از این تورنمنت را به‌تنهایی یا با مشارکت کشوری دیگر داشته باشیم. اخیراً فیفا فراز و نشیب‌های زیادی داشته است و حالا مهم است به این سازمان کمک کنیم تا دوباره از نظر اقتصادی نوسازی شود. جام جهانی بزرگ‌تر همچنین به توسعه این ورزش هم کمک می‌کند و به فیفا هم این امکان داده می‌شود که درآمد بهتری داشته باشد.

لئودگار تنگا (عضو کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آفریقا): نمایندگان ما در انجمن فیفا به جام جهانی 48تیمی رأی می‌دهند. جلساتی هم در این باره داشته‌ایم و همه‌مان معتقدیم این تصمیم فیفا برای قاره آفریقا هم بهترین تصمیم است. به‌نظر ما کشورهای قاره آفریقا باید شانس بهتری برای حضور در جام جهانی داشته باشند. دوست داریم حداقل دو یا سه سهمیه دیگر داشته باشیم و از طرفی توسعه جام جهانی از نظر اقتصادی هم کمک زیادی به فوتبال آفریقا خواهد کرد، این همان چیزی است که هواداران در کل این قاره می‌خواهند.

برخی از واکنش‌ها به این تغییر

پپ گواردیولا: موضوع فقط انگلیس نیست، بلکه تمام دنیاست. قرار است جام جهانی 48تیمی شود، یعنی قرار است بازیکنان را بکشیم. ما به‌دنبال کیفیت هستیم و کمیت را از یاد برده‌ایم، با این روش بازیکنان استراحتی ندارند، فشار زیادی هم روی آن‌ها خواهد بود. بازی بیشتر، رقابت بیشتر. اما فیفا تصمیم می‌گیرد، یا باید موافق باشیم، یا اگر مخالفیم باید به خانه‌مان برویم.

ژوزه مورینیو: من کاملاً موافقم. به‌عنوان یک مربی باشگاهی اگر معنی توسعه این تورنمنت بیشتر شدن بازی‌ها است، کمتر شدن تعطیلات است و معنی‌اش پیش‌فصل کمتر برای بازیکنان است، می‌گویم نه، اما برای منتقدان مهم است که اول آنالیز کنند و ببینند معنی‌اش فقط بازی‌های بیشتر نیست. دو دور بازی دیدنی داریم و بعد بازی‌های حساس حذفی، تیم‌هایی با پتانسیل بالا و تیم‌های کوچک شاید بعد از دو بازی به خانه بروند، اما همه تجربه بهتری کسب می‌کنند.

مارادونا: از این تصمیم خوشحالم، با این روش تیم‌های کوچک‌تر رؤیاپردازی را شروع می‌کنند و دوباره فوتبال بزرگ‌تر می‌شود. به‌نظر من ایده بی‌نظیری است، دوباره هیجان و لذت به فوتبال بازمی‌گردد.

رینهارد گریندل (رئیس فدراسیون فوتبال آلمان): در DFB همه ما معتقدیم که مدل 32تیمی که امتحانش را پس داده بهتر است. جام جهانی رقابت‌های قهرمانی جهان است و همیشه همه را به وجد می‌آورد، چرا باید تغییر کند؟ با این روش فقط بازیکنان خسته‌تر می‌شوند.

انتهای پیام/*