به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، همین چند هفته پیش بود که فروش محصول گوجه فرنگی به معضلی بزرگ برای بوشهریها تبدیل شد. با اینکه کشاورزان بوشهری به دلیل عدم توازن بین هزینه تولید و فروش ترجیح دادند بخش زیادی از محصولاتشان روی زمینهایشان بگندد و با اضافه شدن هزینههای برداشت، بیش از این متضرر نشوند، اخیراً خبرهایی منتشر شده که حکایت از واردات رب چینی برای تأمین خوراک کارخانههای تولید رب دارد. البته مشکل به همین جا ختم نمیشود، چراکه با پیگیریها مشکل فروش گوجه فرنگی در استانهای دیگری همچون هرمزگان هم وجود دارد.
در این راستا، درحالی که رئیس جهادکشاورزی هرمزگان با انتقاد از پایین بودن کیفیت گوجه فرنگیهای تولیدی توسط کشاورزانشان، مهر تأیید بر واردات رب میزند، رئیس اصناف این استان از عدم همکاری جهادکشاورزی برای اصلاح بذرهای این گوجه فرنگیها خبر میدهد. از این رو استمرار این شرایط و سکوت مسئولان برای برطرف کردن مشکلات، حکایت از دستهای پنهانی دارد که قرار است از این آشفته بازار سود ببرند و در حالی که کشاورزان در سوگ ضرر یکساله تلاشهایشان نشستهاند، کارت دعوتی از سوی دلالان به جشن واردات همان محصول به دستشان رسیده است.
درحالی تجربه تلخ کشاورزان بوشهری برای فروش گوجه فرنگی در استان هرمزگان تکرار میشود که مسئولان دولتی با واردات بیموقع رب گوجه فرنگی برای تأمین خوراک کارخانههای تولید رب، تنها راه فروش گوجههای داخلی را هم بستند. بنابراین آخرین رؤیای گوجهکاران که شاید بتوانند محصولشان را به کارخانههای تولید رب بفروشند نیز نقش برآب شد. به گفته کارشناسان درحالی که این محصول در کشور به مقداری تولید میشود که علاوه بر تأمین نیاز داخلی، میتوان مازاد آن را به کشورهای دیگر هم صادر کرد، اما مسئولان برای تأمین منافع برخی خواص، دست به واردات رب گوجه فرنگی میزنند. کاری که باعث میشود بخشی از سرمایه ملی در قالب محصولات کشاورزی روی زمین هدر رود.
به گفته رئیس نظام صنفی کشاورزی شهرستان بندرعباس رب گوجه فرنگی در بشکههای 220لیتری با قیمت هر کیلو 310 تومان وارد کشور میشود و خوراک کارخانههای تولید رب ایران را تأمین میکند. این اتفاق نیز در حالی رخ میدهد که تولید انواع مشتقات گوجه فرنگی میتواند نقش مهمی در اشتغالزایی استان هرمزگان داشته باشد. هادی جوادی در این خصوص میگوید: «درحال حاضر یک چهارم از جمعیت یک میلیون و 800 هزار نفری هرمزگان به فعالیتهای کشاورزی مشغول هستند و از این راه تأمین معاش میکنند. با توجه به اینکه در این استان صنعت حرفی برای گفتن ندارد، مسئولان باید برای رفع مشکلات کشاورزان بیشتر تلاش کنند. اما با این حال جای تأسف دارد که کشاورزان ما هنوز برای فروش محصولاتشان باید موانع بسیاری را طی کنند و در نهایت متضرر شوند. دلیل این مسئله هم این است که دولتمردان هیچ توجهی به معیشت روستاییان ندارند.»
وی ادامه میدهد:«با اینکه به طور تقریبی بیش از یک میلیون تن گوجه فرنگی در هرمزگان تولید میشود و میتوانیم از این ظرفیت برای صادرات به کشورهای همسایه استفاده کنیم اما به دلیل سیاستهای اشتباه، جا پای بوشهریها گذاشتهایم و همان مسیر را طی میکنیم. سند این ادعا نیز این است که گوجه فرنگی اکنون کیلویی 400 تا نهایتاً 500 تومان به فروش میرود در حالی که قیمت تولید این محصول برای کشاورز چیزی بیش از 700 تومان تمام میشود.»
ضرری که میتوانست ارزآور باشد
با توجه به اینکه قیمت تمام شده گوجه فرنگی با فروش آن همخوانی ندارد، امسال نیز همچون سالهای گذشته کشاورزان هرمزگانی بلاتکلیف ماندند و ندانستند هنگام برداشت محصول چه کسی به حمایتشان خواهد آمد. رئیس نظام صنفی کشاورزی شهرستان بندرعباس در این خصوص میگوید:«حداقل اگر مسئولان بر واردات رب اصرار دارند و گوجه فرنگی مرغوبمان در داخل کشور خریدار ندارد، متولیان باید از طریق سفارتخانهها و بخش بازرگانی زمینه صادرات این محصول را فراهم کنند. در شرایطی که نیم کره شمالی کشور اسیر سوز و سرماست چرا ما نباید از فرصتها استفاده کنیم و به رغم برطرف کردن مشکلات، برای کشور ارزآوری داشته باشیم؟» وی ادامه میدهد:«برای انجام صادرات تمام سازمانها و نهادهایی چون وزارت جهاد کشاورزی، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت بهداشت، وزارت امور خارجه و وزارت کشور باید دست به دست هم دهند تا بخش کشاورزی جان دوباره گیرد. اما با این شرایط مشخص است که مسئولان شیوه راحتتری را پیش گرفتهاند و نمیخواهند کاری کنند.»
عذر بدتر از گناه جهاد کشاورزی
درحالی که واردات رب، بازار فروش گوجه فرنگی در هرمزگان را به کلی کساد کرده، رئیس سازمان جهادکشاورزی هرمزگان میگوید:«اگر میخواهیم جلوی واردات رب به کشور گرفته شود اول باید ببینیم کیفیت گوجه فرنگیهای تولیدی به حدی است که بتوان از آن رب گرفت؟» ناصر حیدریپور ادامه میدهد:«علاوه بر کیفیت، رب وارداتی نسبت به گوجهای که کارخانهها باید از کشاورزان خریداری کنند، مقرون به صرفهتر است. بنابراین باید ببینیم با این شرایط که قیمت رب وارداتی ارزانتر تمام میشود، کشاورزان حاضر به این هستند که گوجه فرنگیهایشان را به قیمت کیلویی 200 تومان بهفروش برسانند تا برای کارخانهدارها هم بصرفد؟»
در پاسخ به ادعاهای واهی رئیس جهاد کشاورزی هرمزگان، رئیس نظام صنفی کشاورزی این استان میگوید:«اگر کیفیت گوجه فرنگیهای تولیدی در هرمزگان به حدی نیست که کارخانههای تولید رب از آن استقبال کنند، به این خاطر است که مسئولان جهاد کشاورزی برای اصلاح بذر همکاری نمیکنند. با اینکه بارها این موضوع را به مسئولان گوشزد کردهایم اما گوش شنوایی برای آن وجود ندارد.»
فرحناز علوی با اشاره به اینکه حتی آماری در خصوص واردات رب به کشور در دست نیست، ادامه میدهد: «دلیل تمام این مخفیکاریها این است که مسئولان میخواهند راه دلالان را باز بگذارند.» بر اساس گزارشها مشکل فروش گوجهفرنگی و بیتوجهی مسئولان در استان هرمزگان قدمتی چندساله دارد و با استمرار این شرایط هر سال بر بدهی کشاورزان به بانکها افزوده میشود. مسئلهای که رئیس نظام صنفی کشاورزی این استان با تأیید آن میگوید: «متأسفانه سال 93 هم مشکل افت قیمت شدید گوجه فرنگی را داشتیم. در حالی در همان سال تولید گوجه فرنگی چیزی حدود 600 تومان تمام میشد که آقایان این محصول را از کشاورز 100 تومان هم نمیخریدند.» علوی با اشاره به اینکه جای خالی صنایع تبدیلی در استان محسوس است، میافزاید: «قبلاً دو کارخانه رب گوجه داشتیم که تعطیل شد. اکنون نیز بیش از هشت سال است که دولت طرحی برای احداث مجدد کارخانه تولید رب مصوب کرده اما آن هم در پیچ و خم تصمیمهای بانکیها، اسیر رکود شده است.»
منبع: جوان
انتهای پیام/
بازگشت به سایر رسانه ها