«هوای پاکم» آرزوست/گفتند یافت می‌نشود جسته‌ایم ما
وضعیت امروز شهروندان شهر دود‌گرفته تهران به‌گونه‌ای است که باید برای خلاصی از هوای کشنده، چشم به آسمان بدوزند و باد و باران را آرزو کنند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ قطار آلودگی هوا این بار به ایستگاه «روز ملی هوای پاک» رسید و ساکنان کلانشهرها و به‌ویژه تهران در روز 29 دی ماه، هوایی ناسالم را همانند روزهای قبل استنشاق می‌کنند.
متاسفانه غلظت آلاینده‌های هوای تهران و کلانشهرها در سال 95 نه تنها نسبت به سالهای گذشته کاهش نیافته بلکه مردم در شهرهایی همچون تهران و تبریز با رشد چشمگیر تعداد روزهای ناسالم برای عموم افراد مواجه هستند.
آمار دی ماه سال 95 نشان می‌دهد که کیفیت دو سوم روزهای این ماه برای مردم شهر تهران آلوده بوده و مردم در بیست و یکمین روز از آلودگی هوا که مصادف با روز ملی هوای پاک بوده، هیچگونه بهبود وضعیتی را مشاهده نکرده‌اند.
مردم تهران، تبریز و سایر کلانشرها در سالروز هوای پاک دریافته‌اند که فقط در نخستین ماه زمستان سال 95 بیش از 500 ساعت از زمان خود را در میان آلاینده‌های ناشی از کاهش کیفیت هوا تنفس کرده‌اند و این وضعیت همچنان برای آنها ادامه دارد.
متاسفانه «تمهیدات سطحی و تکراری» سازمان حفاظت محیط زیست نیز در فصل پاییز و نخستین ماه زمستانی که گذشت، هیچگونه اثر مثبتی در پی نداشته و مصوباتی همچون تعطیلی مدارس، گسترش محدوده زوج و فرد، عدم فروش طرح ترافیک روزانه و تعطیلی معادن شن و ماسه نیز نتوانست مانع ورود آلاینده‌ها به کلانشهرها و ریه شهروندان شود.
اما چرایی وجود آلودگی هوا و راهکار کاهش آن چیست؟ آلودگی هوای کلانشهرها چه اثرات مخربی بر سلامت مردم دارد؟ مردم تا چه زمانی باید منتظر بهبود وضعیت آلودگی هوا باشند؟ تمامی اینها، پرسشهایی است که ساکنان کلانشهرها به طور روزمره آن را مطرح می‌کنند.
متاسفانه آلاینده‌هایی همچون ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون به طور مستقیم بر سلامت ساکنان کلانشهرها اثر دارد و موجب بروز بیماریهای قلبی، ریوی، اثرات خطرناک بر بارداری و جنین، سرطانها و مرگ و میر زودرس خواهد شد.
این اثرات سوء آلودگی هوا که مسقیم بر روی سلامت مردم اثر دارد و با زدن ماسک یا عدم خروج از منازل هم حل و فصل نخواهد شد اما راه‌حل مسئولان سیاست باز سازمان حفاظت محیط زیست چیست؛ چرا به غیر از چشم داشتن به باد و باران یا تمهیدات تکراری راه حلی اساسی اندیشیده نمی‌شود.
مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست در حالی به افزایش روزهای سالم افتخار می‌کنند که تعداد روزهای ناسالم برای عموم افراد نیز نسبت به سالهای 93 و 94 افزایش یافته است؛ امسال تعداد روزهای ناسالم برای عموم افراد به 9 روز رسیده است.
مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست طی سه سال اخیر در برشمردن دستاوردهای خود به واردات بنزین یورو 4 و انتقال آن به باکهای خودروهای ساکنان کلانشهرها افتخار می‌کنند در حالی که بسیاری از کارشناسان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی اذعان داشته‌اند که این بنزینها به هیچ عنوان کیفیت یورو 4 را نداشته است.
نکته دیگری که مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست بر آن تاکید کرده‌اند؛ عدم شماره‌گذاری موتورسیکلتهای کاربراتوری از ابتدای مهر ماه سال 95 بوده اما به این پرسش پاسخ نداده‌اند که چگونه باید موتورسیکلتهایی با آلاینده‌های کمتر و با قیمتی مناسب‌تر ارائه کنند؟ وضعیت فعلی موتورسیکلتهای کاربراتوری موجود در کلانشهرها چگونه است؟ نوع برخورد با کسانی که مخارج یک خانواده را با این وسایط نقلیه کسب می‌کنند چه می‌شود؟ چرا خط تولید گسترده به همراه زیرساختهای موتورسیکلتهای هیبریدی و برقی طی سالهای گذشته راه‌اندازی نشده است؟
تمامی این پرسشها فقط در مورد مسئله موتورسیکلتها مطرح می‌شود و هیچ پاسخی در این رابطه داده نمی‌شود البته هیچ تغییری هم از بابت تردد موتورسیکلتهای کاربراتوری انجام نشده است.
راهکارهایی همچون معاینه فنی خودروها، جلوگیری از تردد خودروهای فرسوده، تعویض تاکسیهای از رده خارج شده و ... نیز بخشی از اقدامات کم‌اثر سازمان حفاظت محیط زیست و دولت یازدهم بوده است.
پیشنهاد دیگر مسئولان دولتی برای بهبود کاهش آلودگی هوا، جابه‌جایی زمان تعطیلی مدارس بوده است؛ مسئولان دولتی پیشنهاد داده‌اند که از تعطیلی تابستانی دانش‌آموزان کاسته شود و برای آنها تعطیلی زمستانی تعریف شود تا در فصل سرد سال که با پدیده وارونگی هوا مواجه می‌شویم با کاهش تردد دانش‌آموزان از غلظت آلاینده‌ها کم شود.
این برنامه‌ریزی مسئولان مربوطه برای جابجایی تعطیلی مدارس در حالیست که هنوز تعداد روزهای آلوده و میزان آلایندگی آن در فصل سرد سال مشخص نیست همچنین آسیب‌شناسی لازم از حیث این طرح به طور کامل صورت نگرفته است؛ این طرح همچنان در دست مسئولان دولتی زیر ذره‌بین قرار دارد.
نکته دیگری که مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست بر آن تاکید می‌کنند توجه به حمل و نقل ریلی و گسترش ناوگان حمل و نقل عمومی است اما این مهم چقدر محقق شده است؟
مهدی چمران رئیس شورای اسلامی شهر تهران درباره حمل و نقل عمومی در پایتخت تاکید کرده است که تهران نیازمند 11 هزار اتوبوس برای حمل و نقل عمومی است اما میزان اتوبوسهای تهران در حال حاضر حتی به هفت هزار دستگاه هم نمی‌رسد.
به‌راستی دولت یازدهم باید به فکر تامین هواپیما برای قشر مرفه جامعه باشد یا اینکه منابع لازم برای تامین حمل و نقل عمومی را پرداخت کند؛ به طور حتم گسترش حمل و نقل ریلی و بهبود ناوگان اتوبوسرانی و ... می‌تواند یکی از مهمترین راه‌حلها برای بهبود آلودگی تهران و کلانشهرها باشد.
پرداخت تسهیلات لازم برای ناوگان اتوبوسرانی، بهینه شدن صنایع آلاینده، توجه به ابتکارات و اختراعات برای کاهش آلودگی هوا، اهتمام برای بهبود وضعیت کیفیت بنزینها، مشارکت عمومی و آموزش همگانی می‌تواند راهکارهای موثری برای کاهش آلودگی هوای کلانشهرها و پایتخت باشد.
امید می‌رود که مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست به جای ورود به منازعات سیاسی و حزبی و متهم کردن دولت گذشته درباره آلودگی هوا، بیشتر به فکر راه چاره‌های اساسی باشند و به همکاری با دستگاههای ذیربط مشکلات موجود را حل کنند تا که شاید از وضعیت امروز که مردم باید برای خلاصی از هوای کشنده، منتظر وزیدن باد و بارش باران باشند و با سکون و وارونگی هوا، منتظر مرگ بمانند، خلاصی یابند.
انتهای پیام/
