ایران انقلابی در فجر ۳۸

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، انقلاب اسلامی یکی از پدیده‌های شگرف در طول نیم‌قرن گذشته است که به جهت تغییرات بنیادین در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، بی‌شک در زمره رویدادهای نادر در تاریخ معاصر به شمار می‌آید. اولین و مهم‌ترین تغییر، دگرگونی نظام سیاسی و ساختار قدرت حاکم بر جامعه بود که ارکان نظام جمهوری اسلامی را بر ویرانه‌های نظام سلطنتی بنا کرد. بر اساس همین دگرگونی مشارکت سیاسی و اجتماعی مردم به‌شدت افزایش یافت و شکل بدیعی از حاکمیت تعالیم دینی در جامعه که در رژیم شاهنشاهی جایگاهی نداشت، رونمایی شد؛ تحولی ژرف که نه‌تنها آثار پربرکتی در کشور داشت، بلکه مرزهای فکری جهان را درنوردید و انقلاب اسلامی را فراتر از یک تحول، به یک گفتمان ضد استکباری تبدیل کرد.

امروز که در اولین روز سی و هشتمین دهه فجر انقلاب اسلامی قرار داریم و نزدیک به چهار دهه از آن روزهای پرشکوه می‌گذرد، نگاه انقلاب به گذار از پیچ تاریخی و استمرار حرکت به‌سوی پیشرفت همه‌جانبه در چارچوب تمدن نوین اسلامی معطوف است. دنیا امروز شاهد تشدید چالش‌های موجود در نظام سرمایه‌داری و شکست‌ الگوهای غربی و شرقی است که مادی‌گرایی و پیشرفت منهای معنویت از اصول اساسی آن‌ها به شمار می‌رود. وقایع این روزهای آمریکا که ژست اداره جهان و سردمداری کشورها را به خود گرفته است، مثال گویایی است که ناتوانی این قبیل الگوها در حوزه اداره شئونات یک جامعه به سمت فلاح و رستگاری را به اثبات رسانده و متقابلاً، این جمهوری اسلامی است که برای ارتقاء شاخصه‌های حیات مادی و معنوی،  هر روز بالنده‌تر از گذشته، قله‌های پیشرفت مادی و معنوی را فتح می‌کند.

به‌عبارت‌دیگر، طی عمر پربرکت انقلاب اسلامی دستاوردهای جهشی متکی به توانمندی‌های نظام اسلامی از چنان گستردگی و تنوعی برخوردار بوده که نه‌تنها اندیشمندان و صاحب‌نظران بی‌طرف غربی و شرقی، بلکه دشمنان قسم‌خورده این مرزوبوم نیز بر عظمت آن اذعان داشته و به کارآمدی چشمگیر آن اعتراف دارند. به‌عنوان نمونه، «پاتریک سیل»،‌ تحلیلگر برجسته مسائل غرب آسیا با تأکید بر شاخصه‌های قدرت ایران می‌گوید: «ایران هم‌اکنون یکی از آزادترین،‌ مدرن‌ترین و منسجم‌ترین کشورهای خاورمیانه محسوب می‌شود» ‌و اندیشکده «امریکن اینتر پرایز» نیز در گزارشی بر روند تثبیت دستاوردهای انقلاب و جایگاه ایران به‌عنوان مرکز توازن قدرت در منطقه اذعان کرده است.
البته تأکید بر پیشرفت و ترقی جایگاه انقلاب اسلامی به معنای دستیابی کامل به تمام اهداف مورد انتظار نیست چراکه اولاً طی این سال‌ها دشمنان از هیچ کوششی برای جلوگیری از پیشرفت ایران فروگذار نکردند و با توطئه‌چینی‌های مکرر تمام توان خود را معطوف به توقف و یا کند نمودن حرکت کشور در مسیر اهداف انقلاب نموده‌اند، ثانیاً در برخی موارد عملکرد مسئولین نیز خالی از نقص و اشکال نبوده و همین مسئله سبب شده تا استفاده بهینه از ظرفیت‌های موجود میسر نگردد. بااین‌وجود، نگاه انقلابی و ایمان به وعده‌های الهی سرفصل‌های جدیدی در پویایی و پیشرفت کشور در زمینه‌هایی گوناگونی ازجمله علمی، پزشکی، صنعتی و دفاعی را در تاریخ کشور ایجاد کرده است که در برخی از آن‌ها حائز رتبه‌های جهانی هستیم. هفته گذشته بود که نشریه «امریکن اینترست» 

رسماً ایران را در زمره هفت قدرت بزرگ جهان معرفی و بر نقش غیرقابل‌انکار کشورمان در منطقه اذعان کرد که همین موضوع، بیانگر تأثیرگذاری انقلاب در به فعلیت رساندن توانایی‌های بالقوه‌ کشور در عرصه‌های جهانی است. تمام این دستاوردها که حتی اشاره به بخش کوچکی از آن‌ها نیازمند تألیف ده‌ها کتاب و مقاله است، به برکت تحولی است که انقلاب اسلامی مسیر آن را گشوده و دشمنان با فهم این نکته، از هر راهی وارد می‌شوند تا ابتدا روحیه انقلابی را در مردم و مسئولین تضعیف کنند و سپس گام‌های بعدی را برای به عقب راندن چرخه پیشرفت نظام بردارند. به‌بیان‌دیگر، علت اصلی فشارهایی که استکبار جهانی و دنیای غرب به ملت ایران وارد می‌کند، خصوصیت انقلابی گری مردم و جمهوری اسلامی است تا از این رهگذر هدف نظام سلطه برای بازگرداندن ملت ایران به دوره سیاه وابستگی، حقارت بین‌المللی، عقب‌ماندگی‌های علمی-اقتصادی و سلطه مجدد آمریکا بر کشورمان را محقق کنند.  نظریه‌پردازان غربی بر این باورند که در صورت موفقیت در کمرنگ کردن مؤلفه‌های انقلابی گری همچون «پای بندی به استقلال سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، مرزبندی شفاف با دشمنان»، «هضم نشدن در هاضمه ارزش‌های استکباری»، و «تلاش برای تحقق تمدن نوین اسلامی» قادر خواهند بود بر محاسبات و جهت‌گیری نظام جمهوری ایران تأثیرات قابل‌ملاحظه‌ای گذاشته و رشد صعودی انقلاب اسلامی را به پایین‌ترین حد ممکن برسانند. در این شیوه، غرب به دنبال کم کردن اثرگذاری ایران بر بسیاری از تحولات و رویدادهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است تا از یک‌سو نفوذ خود را در داخل و خارج کشورمان گسترش دهد و از سوی دیگر، توانایی جمهوری اسلامی را در مواجهه با قدرت‌های جهانی در حد یک کشور وابسته و تابع تنزل داده و پیگیری اهداف و طی کردن پله‌های پیشرفت نظام اسلامی را به نشان دادن چراغ سبز از سوی نظام سلطه گره بزند.  

با مرور رفتارها و موضع‌گیری برخی از چهره‌ها و جریانات داخلی می‌توان این نکته را به‌خوبی مشاهده کرد که تلاش‌های مذبوحانه‌ای صورت می‌گیرد تا در راستای اهداف شوم آمریکا، باورهای انقلابی به محاق رفته و چهره استکبار تطهیر شود. ازاین‌رو، «تقلیل روحیه انقلابی‌گری و استکبارستیزی» و جایگزین کردن «تفکر سازشکارانه» به‌جای آن را باید یکی از خطوط مهم حرکت طیف موردنظر برای تحریف اصول انقلاب اسلامی دانست؛ غافل از آنکه راز و رمز پیشرفت کشور، اصرار بر حفظ تفکر و روحیه انقلابی است و هر جریانی که بر این رویه ناصواب و خائنانه اصرار ورزد، درواقع به آینده کشور و نظام خیانت کرده است.  حال که نقشه راه آتی انقلاب و توطئه‌های بدخواهان نظام اسلامی مشخص است، باید به مانیفست انقلاب که در بیانات مقام معظم رهبری موج می‌زند رجوع کرد چراکه تنها راه پیشرفت حقیقی، «استحکام ساخت داخلی کشور» در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی، «حفظ خصوصیات انقلابی»، «حرکت جهادی»، «حفظ عزت و هویت ملی و اسلامی» و «هضم نشدن در هاضمه‌ خطرناک جهانی» است.

انتهای پیام/