به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سی و پنج سال از عمر جشنواره فیلم فجر پس از انقلاب اسلامی می گذرد. جشنواره ای که در اوایل شروع انقلاب اسلامی علی رغم همه ضعف های فکری و اجرایی، کار خود را آغاز کرد تا در مسیر سیاست های فرهنگی انقلاب اسلامی با بهره برداری از دانش و توانمندی مؤثر سینما بتواند شاخصه و نماینده ای از اندیشه های نوین بر مبنای انقلاب اسلامی باشدکه خوشبختانه در این مسیر توانست علی رغم فراز و نشیب های فراوان پا بر جا بماند و ثابت کند جمهوری اسلامی توانایی عرض اندام و ارائه اندیشه های نوین تصویری حتی در سطح جهان را برای مخاطبین داخلی و خارجی دارد و واقعاً هم هنرمندان این مرز و بوم دلسوزانه با نوآوری ها و خلاقیت ها توانستند چهره درخشانی از شکوه انقلاب اسلامی را در سینما که یک تکنولوژی بر گرفته از دنیای غرب و بیگانگان است به نمایش بگذارند، امّا در این میان فاصله فراوانی بین واقعیت ها و آرمان ها وجود دارد و طبیعی است بدون توجه به واقعیت ها و نقد و تحلیل درون گفتمانی نمی توان به آرمان ها نزدیک شد. در بیان خط و مشی آرمان ها نیز می توان معترف بود سال های آغازین انقلاب اسلامی نگاه روشن و شفافی نسبت به سینما وجود نداشت امّا با درایت و تدبیر و نگاه عمیق مقامات رده بالای کشور به خصوص علما و رهبران دینی و همچنین همت وتلاش مسئولین، تصویر شفافی از انتظارات ارائه شد که توانستند جریان سینمای ایران را به مسیر نسبتاً مطلوبی هدایت کنند. نمونه آن را می توان در آثار درخشان سینماگران پس از انقلاب اسلامی و حتی پیشکسوتان و قدیمی های این عرصه یافت و به آن بالید.
الآن می توان ادعا کرد هم سینماگرانی دلسوز و متعهد مبتنی بر اندیشه های دینی و انقلابی حضور دارند و هم متولیان به بالندگی و رشد رسیده اند، که این امر، انتظارات را چند برابر می کند. همچنین عوامل سینما اعم از بازیگر و فیلمبردار و فیلمنامه نویس و... به شکوه و عظمتی رسیده اند که قابل اعتنا و احترام و عزت هستند. نقص اساسی و مهم و کاربردی ای که می تواند این موج عاشق و دلسوز و کاربلد را به سمت اتحاد و همدلی سوق دهد داشتن یک «نظامنامه سینمایی» مبتنی بر تجربه های چندین ساله گذشته و نشأت گرفته از
اندیشه های شگرف و روییده از انقلاب اسلامی نسبت به عرصه فرهنگ و به خصوص سینماست. «نظامنامه سینمایی»راهگشای بسیاری از گره هایی است که در این مسیر ایجاد شده، به خصوص در مسیر نگاه دوراندیش انقلاب در عرصه جهانی و اتحاد و همدلی با ملت های مختلف
علی الخصوص همفکران دینی و انقلابی در سراسر جهان. به ویژه آنکه امروز «سینما» در کنار سرگرمی و نشاط و شادابی، یک عامل مؤثر برای رشد و توسعه یک کشور در همه زمینه ها محسوب می شود.
قدرت های جهانی که عنادی با انقلاب اسلامی دارند به این تاکتیک رسیده اند که تنها راه نفوذ و تخریب طرف مقابل استفاده کاربردی از «قاب سینما» ست، یعنی شاید در شعارها و بلندگوهای تبلیغاتی خود از مانورهای نظامی سخن بگویند اما در پشت پرده راه نفوذ خود و تغییر اندیشه ها را در ایجاد جریانات فرهنگی و استفاده ابزاری از هنرهای نمایشی بالاخص «سینما» می دانند و اینجاست که ضرورت ایجاب می کند نظام جمهوری اسلامی و متولیان فرهنگی از هر قشر و جناحی که هستند فارغ از دسته بندی و حزب و گروه، حلقه و زنجیره فرهنگی ای را ایجاد کنند که هم از نفوذ مخرب جلوگیری کرده و هم راه نفوذ برای ترویج و تبلیغ را فراهم آورند.
خوشبختانه جریان بدنه سینمای ایران این توانمندی را داراست، به خصوص نسل جوان و خلاق که بر اساس شواهد تلاش می کند به عمق زندگی مردم نفوذ کرده و فیلم های اجتماعی همراه با امید و تعهد را تهیه کند و به افزایش مخاطب و فروش بیشتر و حتی نفوذ به پایگاه های جهانی بیفزاید، اما این همه آنچه که به عنوان آرمان ها و اهداف متعالی ذکر می شود، نیست.
درک موقعیت امروز ایران در نیازهای داخلی، سیاسی، اجتماعی، درک موقعیت جهانی ایران انقلابی، درک انحرافات فکری که برای از بین بردن تفکر مسلمان به خصوص شیعه ناب در سطح جهان فعال است و درک شیوه های نوین دشمن برای نفوذ در درون افکار عمومی، بخشی دیگر از این انتظارات و توقعات و اهداف آرمانی می تواند باشد که از شواهد پیداست سینمای ایران از آن غافل است. تدوین «نظامنامه سینمایی» بر اساس آرمان ها و اهداف تعیین شده و سوق دادن همه جریانات داخلی در تولید،
می تواند تکلیف بسیاری از شبهات و سؤالات مطرح معترضین و مخالفین منطقی وضعیت امروز سینمای ایران را روشن سازد و البته بدون تعارف و حب و بغض، باید گفت کسی متولی اصلی آن نیست جز دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که می بایست با همکاری همه سازمان ها و ارگان ها به این سمت گام بردارند تا بتوانیم بیش از پیش به سینمای نجیب ایران و سینماگر ایرانی افتخار کنیم تا مبادا روزی به جای افتخار به سینمای عزتمندانه و غیرتمندانه انقلاب اسلامی، گرفتار سینمای تحقیرگرانه و ضد آرمان ها شویم.
انتهای پیام/