به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، در برنامه برنامه نشست نقد و بررسی رمان «دخیل هفتم» قاسمعلی فراست با اشاره به تقارن موضوعیت کتاب مورد نقد با روزهای دهه فجر گفت: این روزها مصاف با روزهای خاطرهانگیزی است که ما مردان بزرگ با هدف والایی را در برابر این آزادی ازدست دادیم پس به سهم خودمان باید در زندهنگهداشتن یاد و هدفشان سهیم باشم که ادبیات میتواند در مسیر زندهنگهداشتن یاد شهدای انقلاب به ما کمک کند.
وی با اشاره به اینکه بزرگترین نقطه قوت کتاب «دخیل هفتم» انتخاب سوژه آن است، افزود: در این کتاب ما یک طرف مباره، خشونت، شکنجه و زندان را مرور میکنیم و در مقابل همه این خشونتها، در طرف دیگر عشق تأثیرگذارترین و مهمترین حس دنیایی و بشری را میبینیم.
فراست با بیان اینکه سوژهای که برای «دخیل هفتم» انتخاب شده است سوژهای است که قبلاً هم به آن پرداخته شده است، اظهار داشت: دو متولد خشم و عشق طوری در کتاب پرورش یافته که جذابیت خاص خودش را حفظ کرده است.
این نویسنده پیشکسوت با تأکید بر اینکه نقطه قوت بعدی کتاب درنظر گرفتن عشق ماورایی و عرفانی است، تصریح کرد: در بسیاری از آثار متأثر عشق دنیوی، ما اثری از عشق ماورایی یا آسمانی نمیبینیم یا بسیار کمرنگ است اما نویسنده در «دخیل هفتم» تلاش کرده است که در کنار عشق زمینی با مسئله عرفان و سلوک معنوی هم بپردازد که وجود اعداد عرفانی 7 و 40 مصداق بارز این موضوع است.
در ادامه این برنامه منیژه آرمین با بیان اینکه تقریباً همه نویسندگان این دوره از کسانی هستند که در روزهای انقلاب دانشجو و دانشگاهی بودند گفت: این نشان میدهد که ما تحصیلکردههای دانشگاهی آن زمان که مخصوصاً خود من وابستگی به هیچچ جناحی نداشتیم چطور به عنوان پیکره دانشجویی در انقلاب تأثیرگذار ظاهر شدیم.
وی با بیان اینکه ما در آن زمان روزهای پرتنش و پرتپشی را تجربه کردیم که انگار همه چیز با هم یکدست شده بود، افزود: برای مثال ما عادت داشتیم مردم را همیشه در مسجد و دانشجوها را در دانشگاه ببینیم اما روزهای انقلاب، هدف و فعالیت یکدل مردم باعث شده بود که مساجد پر شوند از دانشجوها و مردم هم برای مشارکت در دانشگاهها حضور داشتند.
این بانوی نویسنده با اشاره به اینکه در همان روزهای انقلاب هم چند دستی عقیدیتی و سیاسی از جمله گروههای چپ، کمونیست، چپ مذهبی، راست میانه رو و راست افرای وجود داشت، عنوان کرد: باور قشر روشنفکر و تحصیلکرده همیشه بر این بود که انقلاب را روشنفکرها را شروع میکنند اما در انقلاب ایران ما دیدیم که همه مردم پا بهپای هم در شکلگیری یک انقلاب بزرگ سهیم بودند.
آرمین با تأکید بر اینکه برای شناخت ویژگیهای هر عصری می توان به ادبیات و نوشتههای آن زمان مراجعه کرد، اظهار داشت: تا پیش از انقلاب داستانهایی که مردم محور باشند حتی برای مال آثار بزرگ علوی بسیار کم بود اما بعد از انقلاب و حضور تاریخی مردم خود بخود ذهنیت نویسنده ها و تجربهشان باعث خلق داستان هایی شد که مردم محور و تعیینکننده آن ها بودند به طوری که ما حضور پررنگ مردم و مذهب را در آثار جلال آل احمد کاملا مشخص میبینیم.
وی با اشاره به اینکه بعد از واقع انقلاب بسیاری آثار باعث شد پل شناختی میان روشنفکرها و مذهبیها ایجاد شود، ادامه داد: علاوه بر سخنرانیها انتشار کتب استاد شهید مطهری و دکتر شریعتی به مردم کمک کرد که با روشنفکرها تعامل فکری برقرار کنند.
آرمین با بیان اینکه ما در هیچ جای تاریخ رد پای خیانت یا توطئه روحانیت و قشر مذهبی را نمی بینیم، تصریح کرد: همانطور که دکتر شریعتی گفت ما در پای هیچ قرارداد استعماری امضای هیچ روحانی را نمیبینیم و تنها امضای همان فوکولیها و روشنفکرها وجود دارد من هم معتقدم انقلاب ما انقلابی بود که مردم و روشنفکرها با روحانیت توانستند هم هدف شوند.
این بانوی نویسنده با تأکید براینکه هویت ایرانی همیشه حق طلب بوده و این حرکت محدود به انقلاب سال 57 نیست، یاداور شد: سابقه تاریخی و فرهنگی ما بهترین شاهد براین گفته من است ما از صدر اسلام تا عاشورای حسینی از تاریخ و در ادبیاتمان از جمله ملتهای بودیم که همیشه مدافع حق و مقابل ظلم ایستادیم.
برنامه «ترنم قلم»، برنامه تخصصی نقد کتاب است که هر ماه یک بار در فرهنگسرای گلستان به نشانی نارمک، میدان هلال احمر، خیابان گلستان برگزار میشود.
انتهای پیام/