مواضع زیگزاکی تجدیدنظرطلبان در «حمایت» یا «عبور» از روحانی
«حمایت» یا «عدول» از حسن روحانی یکی از چالشهای پیش روی جریان تجدیدنظرطلب در آوردگاه پیش روی انتخابات است و باید گفت هنوز رهبران و شخصیتهای برجسته این طیف سیاسی به یک تصمیم واحد و مشترک در اینباره نرسیدهاند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، «حمایت» یا «عدول» از حسن روحانی یکی از چالشهای پیش روی جریان تجدیدنظرطلب در آوردگاه پیش روی انتخابات است و باید گفت هنوز رهبران و شخصیتهای برجسته این طیف سیاسی به یک تصمیم واحد و مشترک در اینباره نرسیدهاند.
هر چند گروه خاصی از جریان مدعی اصلاحطلبی معتقدند برای ادامه حیات سیاسی خود باید نامزدی مستقل را برای انتخابات 96 معرفی کنند چرا که روحیه سرخوردگی در میان بدنه اجتماعی این طیف در حال افزایش بوده، آن هم به این دلیل عمده که زیر سایه حسن روحانی قرار گرفتن به افول پایگاه اجتماعی این جریان انجامیده و دوری رسمی آنها را از قدرت به بیش از یک دهه افزایش داده است اما هستند دسته دیگری از وابستگان به این جریان که معتقدند به رغم آنکه احتمال رأیآوری و حتی کاندیداتوری حسن روحانی در انتخابات پیش رو بسیار کم است اما با این حال باید از کاندیداتوری وی حمایت ویژه کرد.
آنچه مبرهن است این مسئله است که جماعت تجدیدنظرطلب به خوبی میداند موانع هشت ساله شدن دولت روحانی متفاوت و متعدد است و از جمله آن افزایش تحریمهای بینالمللی علیه ایران بهرغم کوتاه آمدن دولت در برابر زیاده خواهی غرب بوده و از سوی دیگر فقدان مدیریت کارآمد دولت در برآورده کردن شعارهای انتخاباتی سال 92 نیز یکی دیگر از عوامل رویگردانی احتمالی از حسن روحانی به شمار میرود؛ شعارهایی که بر اساس آن انتظار بود دولت تدبیر و امید به اوضاع بیکاری، گرانی و تورم و معیشت مردم سروسامان دهد.
به هر روی سردرگمی و بلاتکلیفی حداقل در بخشهایی از جماعت تجدیدنظرطلب قابل رؤیت است که مصداق آن تیترها و جهتگیری برخی رسانههای وابسته به این طیف در روز گذشته است.
روزنامه آفتابیزد روز گذشته از قول تابش تیتر «ممکن است روحانی در برابر هجمهها طاقت نیاورد و رها کند» را برجسته کرده و در ادامه مینویسد: «تابش با اشاره به احتمال معرفی گزینههای جایگزین برای انتخابات ریاستجمهوری و احتمال نامزدی برخی اصلاحطلبان در انتخابات ریاستجمهوری بهار سال آینده، اعلام کرد: با این حساب پیشبینی شخصی بنده این است که اصلاحطلبان در نهایت گزینهای جز روحانی معرفی نکنند و یکپارچه از رئیسجمهور حمایت کنند اما در عین حال باید جانب احتیاط را هم رعایت کنید. طی مدت اخیر جنگ روانی شدیدی علیه آقای روحانی بهراه افتاده که هدفش انصراف رئیسجمهور از کاندیداتوری است و این درحالی است که نمیدانیم مقاومت و استقامت ایشان چقدر است، به هر حال ممکن است آقای روحانی در برابر این هجمهها دوام نیاورد و عطای ریاستجمهوری را به لقایش ببخشد، بماند که ما خواستار تداوم حضور روحانی هستیم.»
روزنامه ابتکار نیز تیتر یک خود را به همین مسئله اختصاص داده و با درج تیتر« چند کاندیدای خوب یا بد؟» نوشته است: «در شرایطی که بسیاری از کارشناسان، شانس روحانی را برای حضور مجدد در پاستور بسیار بالا میدانند، بر اساس شنیدهها، یکی از تاکتیکهای در دست بررسی اصولگرایان برای مقابله با روحانی، معرفی کاندیداهای چندگانه با ویژگیهای مختلف برای کسب پایگاه رأی وی در گروههای مختلف جامعهاست.
تعدادی از کارشناسان سیاسی با اشاره به درگذشت آیتالله هاشمیرفسنجانی که مخالفان دولت از آن به عنوان عاملی برای به همریختگی اصلاحطلبان یاد کردهاند، معتقدند این اتفاق نه تنها موجب شکست این جناح که روی کاندیداتوری روحانی به اجماع رسیدهاند و هیچگاه هم از این تصمیم خود برنگشتهاند، نمیشود بلکه روح بلند معتدل وی موفقیت اصلاحطلبان را در انتخابات آتی تضمین خواهد کرد.»
آرمان روزنامه خانوادگی مرحوم هاشمیرفسنجانی نیز تیتر یک خود را به همین موضوع اختصاص داده: «مخالفان دنبال منصرف کردن روحانیاند»و با اشاره به اینکه احتمال کنارهگیری حسن روحانی از انتخابات پیش رو وجود دارد، نوشته است: «باتوجه به نزدیک شدن انتخابات 96، عدهای از مخالفان و رقبای حسن روحانی اقدام به جوسازیهای رسانهای علیه او کردهاند. این جنگ روانی تا جایی پیش رفته است که برخی مخالفان دولت خواهان انصراف روحانی از کاندیداتوری شدهاند و نیز عدهای از احتمال ردصلاحیت روحانی سخن میگویند.»
چالشهای پیش روی مورد توجه تجدیدنظرطلبان درباره حسن روحانی نیز مورد توجه بسیاری از رسانههای بینالمللی نیز قرار گرفته است، به گونهای که شینهوا مشهورترین خبرگزاری چین با تأکید براینکه «ایرانیها همچنان منتظر تحقق وعدههای روحانی و کاهش نرخ بالای بیکاری هستند» پیروزی حسن روحانی در انتخابات پیش رو را دور از ذهن میداند و ادامه میدهد: «افکار عمومی به دنبال پاسخ به این پرسش هستند که چگونه مهار تورم و رکود اقتصادی مشکل بیکاری را که نرخ آن از حدود 8/10 درصد به 12 درصد پس از توافق هستهای افزایش یافته، حل میکند. او باید با نظام دیوانسالاری ادارات برای ارتقای شفافیت کاری و ممانعت از بروز فساد و پرداختهای مالی دولتی مقابله کند. دیگر چالشهای حسن روحانی از دید تحلیلگران داخلی نحوه عقد قراردادهای جدید نفتی برای جلب سرمایهگذاران خارجی است و در این مسیر ایران باید صادرات نفت خام خود را به 6 میلیون بشکه در روز برساند.»
این رسانه همچنین میافزاید: «جدای از این موارد، بیشتر ایرانیها بر این باورند که مشکلات در مسیر تراکنش مالی با بانکهای بینالمللی بعد از برجام به خاطر فشار امریکا همچنان باقی است.»
المانیتور نیز دیدگاه مشابهی را در مورد وضعیت حسن روحانی در انتخابات 96 مطرح میکند: «گزارش ماه گذشته اداره آمار ایران نشان میدهد از 21 مارس 2014 تا 20 مارس 2015 نابرابری در ایران افزایش یافته است... چنین اخباری برای «حسن روحانی» رئیسجمهور ایران که برنامه اصلاحات اقتصادی وی از سوی مخالفان سیاسیاش به دلیل آنکه در بهبود زندگی اقشار ایرانیان شکست خورده و مورد انتقاد قرار دارد، خبری ناخوشایند است.»
تفکر حاکم بر دسته نخست جریان تجدیدنظرطلب در مورد حمایت کردن از حسن روحانی مشابهت فراوانی با رسانههای بینالمللی مانند المانیتور و شینهوا دارد، به عنوان نمونه یکی از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران بیان میکند: «برآیند من از وضعیت جریان اصلاحات خوب است اما معتقدم روحانی یک رقیب بزرگ دارد و آن عملکرد خود دولت است. فراموش نکنیم مردم ما حزبی تمامعیار نیستند و عملکرد را میبینند.»
محمد عطریانفر نیز تلویحاً اشاره میکند که حسن روحانی انگیزه کافی برای حضور در انتخابات را ندارد: «بهنظر میرسد ارادهای که آقای هاشمی را در انتخابات ریاستجمهوری سال92 از انتخابات باز داشت، به دنبال حذف آقای روحانی از صحنه مدیریت سیاسی کشور و یکدورهای کردن دولت ایشان است. در ماجرای حذف آیتالله هاشمی در انتخابات آنها عنوان میکردند به مصلحت ملی نیست که ایشان در انتخابات حضور داشته باشد. در شرایط کنونی این اراده به دنبال این است که به هر شکل ممکن آقای روحانی را از حضور در انتخابات باز دارد. این اراده به دنبال حذف آقای روحانی از مراودات متعارف سیاسی نیست بلکه به مراوداتی فراتر از مراودات متعارف فضای سیاسی کشور دل بسته است.»
آنچه میتوان از جهتگیری رسانههای داخلی و بینالمللی درک کرد، این است که آمدن یا نیامدن حسن روحانی در انتخابات هنوز در هالهای از ابهام قرار دارد و اینگونه گمانهزنیها پس از آن شیب تند به خود گرفت که دستاوردهای وعده داده شده برجام یکی پس از دیگری به واقعیت نزدیک نشد و حتی رئیسجمهور و وزیر امور خارجه نیز به نقض برجام و فاقد دستاورد بودن آن به صورت صریح و تلویحی اشاره کردند که بسیاری این جهتگیری دولتمردان را به معنای پذیرش شکست زودهنگام انتخاباتی و حتی بیرغبت بودن رئیسجمهوری فعلی برای حضور در آوردگاه 96 ارزیابی کردهاند. به بیان بهتر ناامیدی تجدیدنظرطلبان به موفقیت حسن روحانی در انتخابات پیش رو از زمانی شکل بیرونی به خود گرفت که برجام توسط امریکا به دفعات نقض و به واسطه آن مهمترین برگ برنده حسن روحانی در انتخابات 92 سوخت و به همین دلیل است که امروز شک، تردید و دوگانگی را میتوان در مواضع شخصیتهای سیاسی مدعیان اصلاحطلبی و رسانههای پرشمار آنها به راحتی مشاهده کرد.
منبع: جوان
انتهای پیام/