به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، چرا بیبیسی میخواهد القا کند که لحن نظام جمهوری اسلامی ایران در مقابل ترامپ، محتاطانه است؟ کارشناسان این رسانه انگلیسی این روزها لحن نظام و رهبر معظم انقلاب و حتی در گزارش خبری ساعت 17 دیروز لحن حسن روحانی رئیسجمهور ایران را نرم یا محتاطانه و حساب شده میخوانند و میگویند با مقایسه رفتارهای ترامپ با رفتارهای روسای جمهور گذشته منتظر محشر کبرا در راهپیمایی 22 بهمن بودهاند اما چنین چیزی ندیدهاند و حتی مسئولان جمهوری اسلامی نیز مقابل ترامپ کن فیکون نکردند!
همین جا دو حقیقت خودش را از میان واژهها بیرون میکشد؛ اول آنکه نشان میدهد کارشناسان ایرانی بی بی سی از تهدیدهای ترامپ بسیار حساب بردهاند و ترسیدهاند و آن را در مقایسه با گذشته بسیار حاد و خطرناک توصیف میکنند و چون خودشان ترسیده اند، منتظر واکنش شدیداللحن مسئولان جمهوری اسلامی با ادبیاتی که در ذهن خودشان پروراندهاند، هستند که واضح است مقایسه این روحیه وحشتزده و متزلزل با روحیه جمهوری اسلامی، قیاسی مع الفارق است، مانند قیاس طوطی مولانا که چون خودش پس از ریختن شیشه روغن، پرهای سرش را با ضربهای که صاحبش به سرش کوبیده بود، از دست داده بود، به هر درویش صاحبنظری که در راه میگذشت، میگفت: «از چهای کل با کلان آمیختی؟/ تو مگر از شیشه روغن ریختی؟!»
دوم آنکه اصلاً این یک پیش فرض غلط است که رهبرایران واکنش شدیدی نشان نداده است. رهبر معظم انقلاب اغلب کار امریکا را به پاسخ مردم در انتخابات و حضوردر مناسبتهای انقلاب واگذار کردهاند و این صریحترین و سختترین پاسخی است که در عالم سیاست میتوان داد که نشان از اعتماد رهبر یک نظام به مردمش دارد. رهبر انقلاب با اینکه اسرائیل را بارها تهدید کردهاند و حتی فرمودهاند: «اگر غلطی از آنها سر بزند، جمهوری اسلامی ایران، تل آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد کرد.» یا آل سعود را به پاسخ «سخت و خشن» تهدید کرده اند، اما پاسخ امریکاییها را دو گونه دادهاند؛ گونه اول وقتی است که امریکا ژست دموکراتیک به خود میگیرد و ایران را تهدید میکند که در این صورت رهبرمعظم انقلاب معمولاً یادآور شدهاند که اینگونه تهدیدها را مردم در انتخابات و راهپیماییها خواهند داد. گونه دوم وقتی است که امریکا گزینه نظامی خود را روی میز میگذارد که پاسخ رهبر انقلاب در اینگونه موارد ضمن تحقیر تهدیدهای امریکا بر این اساس بوده که دوران بزن و در رو تمام شده و اگر امریکا جنگ را آغاز کند، پایان دهنده آن نخواهد بود و میدان و محدوده جنگ را هم ایران تعیین میکند نه امریکا.
واضح است که رهبر انقلاب فعلاً اهمیتی به تهدیدهای ترامپ ندادهاند و او را جدی نگرفتهاند و این بیشتر از هر چیز دیگری ترامپ را عصبانی کرده است، همچنانکه در مصاحبه با فاکس نیوز به این مهم اشاره کرد و گفت ایرانیها به ما بی احترامی میکنند و اگر میگفتند بیایید با هم باشیم قضیه فرق میکرد.
بنابراین باید فهمید که پاسخهای ایران که دایر بر بی توجهی و بیاهمیت تلقی کردن ترامپ است، ضد استکباریترین پاسخهای سیاسی به او بوده است و این را اگر چه خود ترامپ فهمیده اما عجیب است که کارشناسان بیبیسی نفهمیدهاند، یا شاید ترس آنچنان وجودشان را گرفته که نمیتوانند بفهمند.
ترامپ از آغاز تبلیغات انتخاباتیاش تاکنون از برخی وعدهها و تهدیدهای خود عقبنشینی کرده است. همین دیروز برخلاف گذشته بر «چین واحد» اذعان کرد و بر خلاف آنچه گفته بود، برجام را پاره نکرد و حتی حالا میگوید برجام برایش قابل درک است. او این روزها درباره فرمان منع مهاجران نیز اصلاحاتی در کلام قائل شده است. معلوم است که هر سیاستمداری مقابل ترامپ تازه کار قدری تأمل میکند ولی عجله بی بی سی فارسی برای پاسخ تند و تیز ایران به ترامپ دلایل متفاوتی دارد. غیراز آنچه گفته شد، این را میتوان اضافه کرد که بیبیسی رویکرد خود را در مقابل ایران اسلامی عوض کرده است و حالا میخواهد مانند رسانه یک جناح سیاسی در ایران عمل کند و مقاصد خود را از این طریق پیش ببرد. به همین خاطر است که بر خلاف دهههای گذشته، حالا مراسم راهپیمایی 22 بهمن را پوشش میدانی میدهد اما از زبان و به میل همان جناح خاص. باید به بی بی سی گفت لطفاً متوجه باشید ما «ترامپ رئیسجمهور» را جدی نگرفتهایم، همچنانکه شما «ترامپ نامزد ریاست جمهوری» را جدی نگرفته بودید!
انتهای پیام/