نگاهی به سکوت معنادار دولت و مجاهدین افغانستان در مراسم «۲۶ دلو»

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، هر سال در 26 بهمن (26 دلو) که سالروز شکست ارتش اتحاد شوروی سابق توسط گروه‌های مجاهدین در افغانستان است، مراسم باشکوهی با حضور مقامات بلندرتبه‌ دولتی و شخصیت‌های مطرح دوران جهاد در کاخ ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود.

این روز که برای دولت افغانستان و گروه‌های مجاهدین، تاریخی و باشکوه محسوب می‌شود با سخنرانی‌های حماسی تجلیل می‌شود تا یاد و خاطره‌ی عزم راسخ و ایمان خالص مردم این کشور در راستای اهدافی همچون «مبارزه با اشغال» و «حراست از دین» همیشه زنده بماند؛ طوری که عبدالرسول سیاف از چهره‌های مطرح مجاهدین در مراسم روز گذشته گفت: «افغانستان حداقل دو بار استکبار و جهان‌خواران را به زانو درآورده و به همین دلیل دنیا مدیون جهاد و مجاهدت مردم این کشور است».

اما در مراسم 26 دلو امسال دو مورد پرسش‌برانگیز بود؛ اول این‌که چرا دکتر عبدالله به عنوان شریک قدرت دولت و هم‌چنین به‌عنوان یکی از مجاهدین برجسته‌ ائتلاف شمال و حزب «جمعیت اسلامی» در این مراسم حضور نداشت و سخنرانی نکرد و دوم این‌که شاهد صحبت‌های انتقادی اعضای شورای حراست و ثبات نیز نبودیم.

از عبدالله و معاونانش یادی نشد

این مسأله در صورتی جلب توجه می‌کند که در نبود دکتر عبدالله، معاونان وی که در مراسم حضور داشتند و هر یک از آنان که از چهره‌های جهاد و احزاب مطرح جنگ با شوروی بوده‌اند می‌توانستند به نیابت از رئیس اجرایی دولت دولت وحدت ملی صحبت داشته باشند.

این در حالی‌ است که در این مراسم علاوه بر اشرف غنی رئیس جمهور، رئیس مجلس نمایندگان و رئیس شورای علما افغانستان، چهره‌های جهادی همچون عبدالرسول سیاف و یونس قانونی نیز سخنرانی کردند.

سیاف راضی به نظر می‌رسد

بحث دوم این است که عبدالرسول سیاف به عنوان عضو ارشد شورای حراست و ثبات و رهبر حزب دعوت اسلامی افغانستان که طی دوران دولت وحدت ملی از هر تریبونی بر اهمیت و نقش مجاهدین در ثبات افغانستان تأکید می‌کرد و از حضور کم شخصیت‌های مجاهدین در دولت وحدت ملی ابراز نارضایتی می‌کرد، این‌بار بدون گله و شکایت خاصی صحبت‌های خود را به پایان رساند.

شورای حراست و ثبات پس از آغاز به کار دولت وحدت ملی و با سهم ندادن اشرف غنی به مجاهدین در مناصب مهم دولتی شکل گرفت تا به‌عنوان اپوزیسیون دولت، بتواند از حقوق مجاهدین در نظام حراست کند.

وی پیش از این همیشه نارضایتی خود از ساختار دولت وحدت ملی را با این جمله ابراز می کرد: «مجاهدین افغانستان باید به عنوان یک محور در این کشور نقش خود را ایفا نمایند».

مهار بحران یا بهبود وضعیت؟

علاوه بر این نکته‌ دیگری درخور توجه است. از چندی بدین‌سو، انتقادهای گسترده‌ای که علیه کارکردهای دولت وحدت ملی چه از رسانه‌های افغانستان و چه از سوی چهره‌های پرنفوذ سیاست افغانستان صورت می‌گرفت با کاهش بی‌سابقه‌ای روبرو شده و گلایه‌های بخش دیگر دولت (تحت ریاست دکتر عبدالله) نیز به تازگی مسکوت است.

این نشان می‌دهد که اشرف غنی رئیس‌جمهور افغانستان موفق شده تا التهاب رسانه‌ای و خبری افغانستان را به نفع دولت مهار کند؛ اما باید اندیشید که آیا بحران‌های جاری افغانستان، با بهبود کمّی و کیفی روبرو شده و یا وضعیت فعلی حاصل تاکتیک تیم رئیس‌جمهور بوده است.

یکی از انتقادهایی که بر دولت افغانستان وارد می‌شد این بود که نگاه ملی، جای خود را به منافع شخصی بازیگران قدرت داده بود و در هر مراسم و سخنرانی‌ها این واقعیت هویدا می‌گردید اما در مراسم روز گذشته، سخنرانی‌ها بیشتر پیرامون کلیدواژهای اتحاد و همدلی در مقابل دشمن مشترک داخلی و بیرونی شنیده شد.

انتهای پیام /.