سیجون سوزوکی، کارگردان ژاپنی در ۹۳ سالگی درگذشت
سیجون سوزوکی که نامش با پاپ آرت و یاکوزاها گره خورده بود با آثاری منحصر به فرد و سوررئال تحسین شده درگذشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، این کارگردان مشهور ژاپنی که بیشتر برای فیلمهای کالت دهه شصت میلادیش با موضوع یاکوزاها همانند «Tokyo Drifter» و «Branded to Kill» در سن 93 سالگی درگذشت. سوزوکی در 13 فوریه به دلیل عارضه انسداد مزمن ریوی درگذشته است.
سوزوکی متولد 1923 در بخش هواشناسی ارتش ژاپن در جنگ جهانی دوم خدمت کرد و سپس در 1948 به استودیو شوچیکو به عنوان دستیار کارگردان استخدام شد. در 1954 در استودیو نیکاتسو استخدام شد و دو سال بعد با فیلم «Victory Is Mine» با نام مستعار سیتارو سوزوکی روی صندلی کارگردانی نشست.
سوزوکی در دهه بعد وقتش را به ساخت مجموعهای از B-movieها اختصاص داد. در این آثار به دنبال جان بخشیدن به اثر با طراحی ظریف، سوررئال و تصویرسازی رنگی بود. اگرچه غریزهاش در نیکاتسو چندان محبوب نبود، سوزوکی متناوباً به تن در دادن به مصالح امر میشد. «Tokyo Drifter» در 1966 اکران شد که ترکیبی از هنر بصری پاپ یا مطالعه خیالی و نامعمول از یک قاتل پولی یاکوزا است. یک سال بعد «Branded to Kill» با داستان یاکوزایی دیگر اکران شد که در قالب سیاه و سفید زیبایی روی پرده رفت.
با این حال «Branded to Kill» آخرین همکاری سوزوکی با نیکاتسو بود و او در 1968 از این استودیو اخراج شد. او بابت عزل نامنصفانهاش دست به اقداماتی زد و پیروز شد؛ اما برای یک دهه در لیست سیاه قرار گرفت. سوزوکی در 2006 به روزناه گاردین گفته بود «آنان گفتند فیلمهایم غیرقابل درک هستند. اهمیتی داده نمیشد که آیا خیال میکنم این فیلم خوبی است. نمیتوانستم مخالفت کنم. فقط مجبور بودم بپذیرم. یک بار نیکاتسو اخراجم کرد، هیچ شرکت فیلمسازی دیگری مرا استخدام نکرد.»
سوزوکی در 1977 برای بازگشت به سینما و ساخت فیلم «A Tale of Sorrow and Sadness» با شوچیکو اقداماتی کرد، پیش از اینکه سهگانه سوررئالش با حال و هوای اوایل قرن بیستم بسازد: «Zigeunerweisen»، «Kagero-z» و «Yumeji».
در اوایل دهه نود میلادی، شهرت سوزوکی پس از یک دوره اکران فیلمهایش تحت عنوان «Branded to Thrill» و انتشار دیویدی و کتاب به همراه برنامهها افزایش پیدا کرد. فیلمهایش به شکل بینالمللی خریداری شد. شمایل کالت او با صحبتهای کونیتن تارانتینو، باز لورمن و جیم جارموش در ستایش آثارش به سرعت شکل گرفت.
با وجود وخامت حالش، در 2001 «اپرای هفتتیر»، بازسازی «Branded to Kill» را ساخت و در 2005 در 82 سالگی موزیکال عجیب و غریب «شاهزاده راکون» را با حضور ژانگ زئی، بازیگر مشهور چینی کارگردانی کرد.
این اثر پروژه نهایی او از کار درآمد. او در زمان اکران فیلم به گاردین گفته بود «ساختن فیلم همیشه حیاتبخش است. مجبور هستی سرحال باشی و در لحظه سلامتیم خوب نیست. فیلمسازی برای من تنها برای پول درآوردن است؛ ابداً جالب نیست. تنها یک حرفه هست.»
انتهای پیام/