به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، آبرسانی روستایی تا پایان سال 92 هیچ ردیف اختصاصی در قانون بودجه سنواتی کشور نداشت و اجرای پروژه های مجتمع های آبرسانی روستایی یا از ردیف بودجه های استانی و یا از ردیف اعتبارات ملی وزارت نیرو تأمین مالی می شد. برای نخستین بار در قانون بودجه سال 93 ردیف اعتبارات آبرسانی روستایی به میزان 200 میلیارد تومان در نظر گرفته شد. این رقم در سال 94 به 400 میلیارد تومان و در سال 95 به 400 میلیارد تومان به اضافه تخصیص 500 میلیون دلار خارج از بودجه و از محل صندوق توسعه ملی رسید.
برای اجرای پروژه های متعدد آبرسانی روستایی در سال 96 علاوه بر تخصیص 300 میلیون دلار از صندوق توسعه ملی که به تصویب مجلس رسیده، در لایحه بودجه سال آتی، تخصیص 1200 میلیارد تومان ردیف اختصاصی آبرسانی روستایی در نظر گرفته شده است.
جلسات بررسی لایحه بودجه در مجلس شورای اسلامی آغاز شده و ظرف یکی دو روز آینده، نمایندگان به بررسی و تصویب ردیف اختصاصی بودجه آبرسانی روستایی می پردازند. از اینرو مرور وضعیت روستاهای کشور که فاقد دسترسی به تأسیسات آبرسانی هستند، می تواند ضرورت تخصیص منابع به این بخش و تسریع در اجرای پروژه ها را یادآوری کند.
در ابتدای سال جاری 23 هزار و 664 روستای ایران با جمعیت 13 میلیون و 900 هزار نفر شناسایی شدند که دارای مشکلات کمی و کیفی آب نیستند. این جمعیت که به منابع آب شرب کافی و سالم دسترسی دارند، با اجرای پروژه های آبرسانی روستایی در سال جاری به بیش از 16 میلیون نفر رسیده است. به عبارتی در حاضر حال 16 میلیون نفر از جمعیت روستاییان کشور مشکلی در دسترسی به منابع پایدار آب شرب ندارند.
اما در حال حاضر حدود 4 میلیون نفر از جمعیت روستاییان کشور با استهلاک تأسیسات آبرسانی از 30 تا 80 درصد مواجهاند که نیاز به تخصیص بودجه و بازسازی تأسیسات آبرسانی به این روستاها وجود دارد.
همچنین حدود 5 هزار روستا که این تعداد، روستاهای کم جمعیت را نیز شامل می شود، یا فاقد دسترسی به تأسیسات آبرسانی هستند و یا تأسیسات آبرسانی به این روستاها به دلیل قدمت و یا بروز حوادث طبیعی، دچار استهلاک بالای 80 درصد است که این تعداد روستا، در زمره روستاهای غیربرخوردار از نعمت آب قرار می گیرند.
آبرسانی سیار با تانکر، تنها راهکار فعلی رساندن آب شرب سالم به این روستاهاست که این راهکار نیز با مشکلاتی از قبیل تردد در شرایط نامناسب جوی، نبود راههای دسترسی مناسب به برخی روستاها، فاصله زیاد برخی روستاها با دیگر مناطق مسکونی شهری و روستایی و کمبود تانکرهای آبرسان مواجه است و اجرای این راهکار، هزینه هایی چون تأمین تانکر و تأمین سوخت مورد نیاز تردد روزانه این تانکرهای آبرسان را به دولت تحمیل می کند.
انتهای پیام/