روحیه انقلابی

به گزارش خبرگزاری تسنیم، متن یادداشت هادی ایمانی مدرس دانشگاه با عنوان «رسالت عظیم در داشتن روحیه انقلابی» را در ذیل می خوانید:

اگر بخواهیم استمرار نظام را دوام بخشیم و حرکت انقلابی را همانند پیروزی انقلاب اسلامی که نسیمی الهی بود قوام یابد و آن دوره بسیار شیرین زندگی، در اوج سختی و مشقت را یادآوری کنیم، راهکار چیست؟

بنظر می­رسد که مسائل مختلفی اتفاق افتاده است که بعضی از آنها شرایط را دگرگون نمود و اهداف و آرمان­ها را تحت تاثیر خود قرار داد.

مردم بیاد دارند که آن شرایط ایده ­آل با چه روحیه­ای و با چه زحمتی ایجاد شده ­بود، فقر و تنگدستی به همراه فشار های زندگی و نداشتن حداقل امکانات برای معیشت، تحت­ الشعاع پیروزی بزرگ انقلاب قرار گرفت و تا پای جان به­ میدان مبارزه بدون هیچ چشم­داشتی وارد شدند.

اما امروز بعضا ملاحظه می­‌کنیم که گرفتن حقوق آنچنانی که صدای ملت را درآورد، نه تنها عیب نیست، بلکه حق مسلم خود می­‌دانند؟

امروز زندگی اشرافی بعنوان یک الگو و سبک­ زندگی در سطح جامعه وجود دارد و مهم­تر اینکه در میان بعضی از خانواده­ها برای رسیدن به آن، به مسابقه نانوشته می­‌پردازند؟

امروز زندگی در کنار طاغوت زمان و همراهی با آنها را بد نمی­‌دانند و گاهی پا را فراتر گذاشته، می­‌گویند نمی­‌توان با دنیا درگیر شد، ما به آنها نیازمند هستیم؟

امروز بعضی­ها استفاده از زمین های منابع طبیعی و عمومی برای گذراندن زندگی و نیز بهره‌مندی از همه امکانات دولتی برای اعضاء خانواده را برای خود مباح می­‌دانند.

امروز فاصله طبقاتی بین مردم روز به روز بیشتر می‌­شود و دستگیری از زندگی مردم محروم با بی ­اعتنایی و مشغولیت های فراوان بعضی از دست اندرکاران مواجه شده ­است؟

امروز فرزندان بعضی از مسئولین احساس می­‌کنند هرکاری که بتوان با رانت های دولتی و زد و بندهای سیاسی به دست آورد اشکالی ندارد؟

امروز بعضی ها بدون هیچ شایستگی و مزیت علمی و فنی،  براحتی ثروت و امکانات عظیمی را جمع‌­آوری می­‌کنند و از حمایت بعضی ها هم برخوردارند؟

چگونه می‌توان با حفظ ارزش های انقلابی، سبک های مختلف زندگی را که با تعالیم اسلامی هیچ سنخیت و همسانی ندارد انتخاب کرد؟

جامعه ما با مشاهده این اتفاق­ها و این نوع رفتارها آرام ­آرام از مسیر نهضت اسلامی فاصله می­گیرد و صدالبته که مردم با دقت این روش­ها را، رصد می‌­کنند.

رسالت بزرگ با این نوع از مسائل که گاهی سخت­تر از جنگ با دشمن است چیست؟

راه­کار به روشنی تعریف شده­ است، همه باید یکبار دیگر به وضعیت خود و سبک های زندگی که در آن قرار داریم نظری دوباره بیفکنیم.

باید به تعالیم مبارزه و اعتقادات رساله­ای خود رجوع کنیم تا هر آنچه که از مسیر صواب بیرون رفتیم دوباره برگردیم و به تحول و تغییر در گفتارها، رفتارها و ارزیابی درست تحت تعلیم مدرسین، فضلا، علما و اندیشمندان وارسته قرارگیریم.

باید یک تجدیدنظر جدی، در سبک زندگی خودمان داشته ­باشیم.

این یک ضرورت اجتناب ناپذیر زندگی انسان وارسته است.

جا دارد که درس زندگی یکی از علما، بزرگ را در شیوه زندگی­اش که خود درسی فراموش نشدنی است داشته­ باشیم:

حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه­السلام­) خود از علما و زهاد زمان و از راویان حدیث ائمه معصومین علیهم­السلام بودند به خدمت حضرت امام هادی علیه­السلام­) امام عصر خود رسید و عقاید دینی خود را بر آن حضرت عرضه کرد، حضرت امام هادی (علیه­السلام) او را تایید فرموده و فرمودند: تو از دوستان ما هستی.

این اتفاق بسیار مهم محّل درنگ و تامل جدی است که شخصیتی علمی و مورد اعتماد که حضرت امام هادی (علیه­السلام) مردمی را که سوال و مشکلی داشتند راهنمایی می­‌فرمودند که از حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه­السلام) بپرسند، آن شخصیت بزرگ احساس نیاز می­‌کند که عقاید دینی و سبک­زندگی خود را به امام عصر خود عرضه کند.

چطور، به چنین نیازی نمی­‌رسیم و خود را مستغنی از این کار مهم می­‌دانیم؟

چه شده ­است که خود را از همه قید و بند رها ساختیم و هرطور که دلمان خواست زندگی می­کنیم و تا صدایی بلند شود و اعتراضی را دربر داشته باشد با­ آن درگیر می‌­شویم و قداست و جایگاه و شأن و شئون کاری و شخصی را پیش می­‌کشیم تا هر انتقادی را بکوبیم؟!

و مهمتر از آن اینست که معمولا تحت تعلیم یک استاد و راهنما هم قرارنداریم و بی­‌نیاز از این امر مهم زندگی می­‌کنیم.

بهتر است که این سخن را کوتاه کنیم و به یک آیه قرآن تمسک جوئیم که میفرماید:

ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلی‏ قَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ أَنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ

«این به خاطر آنست که خداوند هیچ نعمتی را که به گروهی داده تغییر نمی­‌دهد جز آنکه آنها خودشان را تغییر دهند و خداوند شنوا و داناست»

نکند که خود را گم کرده باشیم و گرفتار این آیه شدیم و دیگر ممکن است توفیق تغییر هم بدست نیاید.

به کجا می‌رویم و با این نعمت بزرگ انقلاب چه می­‌کنیم؟!

فیض و رحمت خدا بیکران و عمومی و همگانی است ولی به تناسب شایستگی­ها و لیاقت­ها به مردم می­‌رسد، اگر شکر نعمت که همان استفاده صحیح است به جا آورند، نعمتش را پایدار بلکه افزون می­‌سازد اما هنگامی این مواهب وسیله­‌ای برای طغیان و سرکشی و ظلم و بیدادگری و تبعیض و ناسپاسی و غرور و آلودگی گردد، در این هنگام نعمت­ها را می­‌گیرد و یا آن را تبدیل به بلا و مصیبت می­‌کند.

انتهای پیام/