به گزارش خبرگزاری تسنیم، مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: اشقیا و کفّار هیچ نمیتوانند نور ولایت امیرالمومنین(ع) را ببینند. زیرا او نماینده خدا است! لذا اینکه فرمود حتّی اِذَاستَیئَسَ الرُّسلُ وَ ظنّوُا انهُم قَد کُذِبوا جاءَ هُم نَصرنا؛ علی(ع) را میگوید. پیامبران سلف وقتی نور علوی میآمد به هوش میآمدند. معلوم میشد که کمی از دعوت آنها اثر کرده است. میگفتند حداقل خودم نجات پیدا کردم و چشمم باز شد. چون خودش را دید، نا امیدی – اگر بود – رفت. البته اگر بود.
پیامبران این جور بودند –اثر زیادی هم نگذاشتند. صد و بیست و چهار هزار پیغمبر آمدند – چه اثری کرد؟ آیا نمیبینی؟ نماز میخواند، روزه میگیرد اما هرچه حرف حساب به او میزنی زیر بار نمیرود. الان را میگویم که اگر یک مقدّسی باشد که علم نداشته باشد و خشک باشد، چنان احکام اسلام را به مردم اجرا میکند که نه تنها تمام زحمات پیامبران(ع) را از بین میبرد، کار اولیای خدا را هم مختل میکند. یک نفرشان کافی است. میگوید علی میخندید؛ مگر میشود او خلیفه باشد؟ به او میگویند میخواهیم علی را ببریم نماز بخواند؛ میگوید مگر علی نماز هم میخوانده است تا به مسجد برود و آن را به جماعت بخواند؟ از نظر آنها – از نظر مردمان خشک، مردمانی که اصلاً با خدا و پیامبر کار ندارند، نفسشان طلوع کرده است و تمام آنچه میکنند ظهور نفسشان است – اگر یک لبخند بزنی تمام عبادتت کلک است. الله اکبر اگر زن باشند! خدا نکند که مدرسهها این زنهایی که از آنجا بیرون میآیند را مقدسِ خشک، تربیت کنند و به اجتماع، تحویل دهند. همان یک زن، تمام زحمات انبیاء(ع) را در ناحیهای که هست باطل میکند.
بچههایتان را به مدرسهها بفرستید. امّا این را هم بدانید؛ علمی خوب است که نافع باشد نه علم مضرّ و این به شخص بستگی دارد. بعضی اشخاص اگر علم بخوانند، مضرّ است و بعضی دیگر اگر علم بخوانند نافع است. برا ی مردم صادق و پاک، علم نافع است. ولی دزد و کلکزن و حیلهباز نباید علم بیاموزد. اگر خدای نخواسته، دیدی بچهات مستقیم نیست، مبادا بگذاری علم مذهب بخواند. زیرا به جان مردم میافتد و همه را بدبخت میکند.
کتاب طوبی محبت؛ جلد چهارم - ص 11
مجلس حاج محمد اسماعیل دولابی
انتهای پیام/