به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، "انشالله پروژه بلوار پیامبر اعظم (ص)عاقبتبهخیر شود". البته این دعایی است که امروزه نهتنها برای آدمها مصداق بارزتری پیداکرده است، بلکه برای پدیدهها و تصمیمهای کلان هم میتوانیم از آن استفاده داشته باشیم. بلاتکلیفی و عدم ثبات در تصمیمهایی که معمولاً بدون پشتوانه درست علمی و مطالعاتی گرفته میشود عاقبت جدیدی نیست. قبلترها هم تصمیمات به همین منوال گرفته میشد اما پروژهها تمام میشد و بعد درباره درستی و نادرستی یا علمی بودن و نبودنش دورهم جمع میشدند و میزگرد تشکیل میدادند.
پروژه بلوار پیامبر اعظم بعد پروژه منوریل از آن پروژههایی است که باید برایش آرزوی عاقبتبهخیری داشته باشیم.این محور به دلیل رفاه مسافرین و زائرین حرم کریمه اهلبیت (س) و مسجد مقدس جمکران با دیدگاههای مختلف فرهنگی ، مذهبی ، خدمات شهری و خدمات رفاهی عمومی در حدفاصل حرم مطهر حضرت معصومه (س) تا مسجد مقدس جمکران به طول هفت کیلومتر در 3 فاز ارزیابی، کارشناسی و طراحی شد.
فاز اول : حدفاصل حرم مطهر حضرت معصومه (س) تا میدان معلم به طول 1200 متر ،فاز دوم : حدفاصل میدان معلم تا اراضی کرباسی به طول 1400 متر و فاز سوم : حدفاصل انتهای اراضی کرباسی تا مسجد مقدس جمکران به طول 4400 متر که در ماکت آن چشماندازی مدرن و دارای گذرهای عابر پیاده شکیل، خطوط تراموا، مسیر عبور کندرو و تندروی خودرو و دوچرخه که اطراف آن را ساختمانهایی مدرن و درعینحال هماهنگ با اصول معماری اسلامی و با کاربریهای فرهنگی، آموزشی، درمانی، تفریحی، تجاری و ... دیده میشد. که این موضوع امروزه تنها بلواری نه خیلی شکیل و جز چند مجوز هنوز هیچکدام از این طرحها اجرانشده است.
اما چرا بعد از گذشتن اینهمه سال از بهرهبرداری و صدور مجوزهای مختلف از طرف شهرداری برای سرمایهگذاران، شورای عالی معماری و شهرسازی مصوبهای برای تخریب و محدود کردن این طرح صادر میکند جای بسی تأمل دارد.در این مصوبه کاهش حداکثری عرض محور و بازسازی بافتهای تاریخی تخریبشده ازجمله تصمیماتی است که لحاظ شده و بیشترین اعتراضات را نیز داشته است.
هزینه احداث 7 کیلومتر بلواری که فاز اول آنهم از مرکز شهر شروع میشود آنقدر نجومی و سرسامآور است که اگر فروش 400 میلیارد تومان اوراق قرضه به مردم را هم به آن اضافه کنیم باعث شود مصوبه جدید شورای عالی معماری و شهرسازی برای مردم قم شوک بزرگی بهحساب بیاید و اگر انتظار از بین رفتن اعتماد عمومی به دولت و نظام هم بخشی از خسارت این شوک باشد به نظر انتظار بهجایی خواهد بود.
داد بلند شهردار قم
این موضوع اینقدر مهم است تا جایی که سقائیان نژاد شهردار قم را هم مجبور کند با صدای بلند بگوید: شورای شهر منتخبان مردم هستند و دستی بالاتر از قانونگذاری برای شهر دارند و فرصت سرمایهگذاری در قم با این روشها در حال از دست رفتن است.
وی با یادآوری هدر رفتن سرمایه اجتماعی به کسانی که نمیتوانند مسئولیت تصمیمات خود را به عهده بگیرند گفت: پس از 20 سال بدون مستندات قانونی،منطقی نیست و نمیتوان سرمایههای اجتماعی را با این تصمیمات از دست داد.
ولیالله بیاتی ریس شورای اسلامی شهر قم هم صدور چنین مصوبهای را ناشی از جو مسموم حاکم بر شورای عالی معماری و شهرسازی دانست و گفت: نگاه این شورا به مردم قم نگاهی سیاسی غلطی است و تکلیفی که برای این استان تعیین کردهاند قابلیت اجرایی ندارد.
زینالدین قراچورلو عضو دیگر شورای شهر هم در واکنش به تصمیم اخیر این شورا، آن را بدون پایه علمی و فرهنگی دانست و گفت: در بحثهای عمرانی هیچ حاشیهای را نباید دخیل کرد و باید برای پول بیتالمال و هزینههایی که از جیب مردم میشود اهمیت و ارزش قائل شویم و اگر این طرح از ابتدا فنی و علمی نبوده چرا در مراحل تحقیق و پژوهش متوقف نشده است.
مصوبه شورای عالی شهرسازی شوخی است
البته مصطفی سعادت طلب عضو دیگر شورای شهر جدا از این تصمیم غلط از بیاحترامی شورای عالی معماری و شهرسازی به مردم قم ناراحت بود و تأکید کرد: کسانی که در تهران نشستهاند و برای مردم قم تصمیم میگیرند یا به بهانههای کارشناسی مباحث شهرسازی ما را زیر سؤال میبرند باید بدانند ما شهر خودمان را میشناسیم و خودمان برای آن تصمیم میگیریم.
به قول محسن عابدینی پور بعد از 5 یا 6 سال و اجرایی شدن 80 درصد یک پروژه با یک مصوبه متناقض با مصوبه اولیه یک شورا پروژهای بخواهد متوقف شود، بیشتر شبیه یک شوخی است و قبل از هر اقدامی دولت باید بدهی خود به مردم را بپردازد و بعد درباره آن تصمیمگیری کند.
حالا باید منتظر بمانیم که شورای عالی معماری و شهرسازی بهجای مصوبه قبلی یا بهجای این بیاحترامی به قول آقای سعادت طلب و یا شوخی ازنظر آقای عابدینی پور، دوباره از پشت صندلیهای راحت خود در پایتخت چه مصوبهای برای مردم قم صادر میکنند.
انتهای پیام/