به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم در ماه های گذشته،گزارش های فراوانی از نامناسب بودن فضای آموزشی،تنبیه دانش آموزان، تخلفات معلمان در صدمه زدن به دانش آموزان و ... مطرح شده اما جای درد و دل بسیاری از معلمان که با عشق در کنار دانش آموزان باقی مانده و با سختی فراوان زندگی می کنند،بسیاری خالی است.
از زمانی که پرونده اختلاس از صندوق فرهنگیان مطرح شده، معلمان فراوانی گلایه های خود را از شرایط سخت زندگی بیان کرده اند.
یکی از نداشتن امکان مالی برای تهیه مایحتاج روزانه دانش آموزانش می گوید و دیگری از خجل بودن پیش فرزندانش به سبب نداشتن پول برای خرید کفش و لباس.
یکی از عقب افتادن کرایه خانه و آبروریزی جلوی همسایه ها می گوید و نداشتن وپول پیش خانه به دغدغه ای تبدیل شده است.
خیلی غم انگیز است که بعد از چند سال درس خواندن و تدریس هنوز نتوانی خانه ای اجاره کنی تا بتوانی به خواستگاری بانویی بروی که چند سالی در انتظار بهتر شدن اوضاع نشسته در حالی که هر سال بدتر از پارسال بوده و تو فقط می توانی امید دهی اما این بار گویا سال آخری است که با خود عهد می بندی یا تا پایان اسفند همه چیز درست می شود یا به دنبال زندگی ات برو.
سخت تر اما بعد از حداقل دو دهه تدریس اکنون فرزندانت دانشگاه بروند و برای پرداخت شهریه مجبور شوی از ساعت 9 شب تا 2 بامداد به عنوان راننده آژانس کار کنی و 4 تا 6 صبح بخوابی تا فردا صبح و سر کلاس بتوانی تدریس کنی.
روزگار بدی شده زیرا در سال آخر دولتی که قرار بود با تدبیر و امید معیشت مردم بهبود یابد، معلمان نمی توانند با حقوق های دریافتی از پس مخارج جاری خود برآیند اما در مقابل عده ای 8 تا 122 هزار میلیارد تومان را به جیب زده اند و متاسفانه وزیر آموزش و پرورشش هم به جای همدلی با معلمان و ... گفته نمی توانیم میزان عدد و رقم قطعی اختلاس صندوق ذخیره فرهنگیان را اعلام کنیم.
البته وزیر محترم فعلی مانند وزرای قبلی راه پاک کردن صورت مساله را در پیش گرفته و نه در زمینه تنبیه دانش آموزان پاسخگو بوده و نه درباره صندوق ذخیره فرهنگیان و مشکلات فراوان مالی معلمان و بازنشستگان.
بی انصافی است که بگوییم همه معلمان سرزمینمان بد هستند چراکه تعداد فراوانی از این عزیزان با وجود مشکلات فراوان مالی و نداشتن امکانات کافی و ... تنها با عشق به دانش آموزان و آموختن درس های زندگی هنوز به کار خود ادامه می دهند اما این وضعیت شایسته تربیت کنندگان فرزندانمان نیست.
خجالت آور است که معلمان دغدغه نان داشته باشند و از آن خجالت آورتر اینکه صندوقی که قرار بود حامی آنها در روزهای سخت باشد اکنون زخمی بر پیکرشان شده و جالب اینکه کسی نمی داند سهمش از منابع برباد رفته دقیقا چقدر است.
چند روزی است که عکسی در فضای مجازی در حال انتشار است که نشان می دهد یک مغازه به معلمان آجیل با اقساط 4 ماهه می دهد و باید گفت این مساله برای مسوولان دولت یازدهم و به ویژه وزارت آموزش و پرورش بسیار خجالت آور است که کارمندانش نتوانند با حقوق و عیدی دریافتی از پس هزینه خرید چند کیلو آجیل که بین 200 تا 3000 هزار تومان می شود،برآیند.
روزگار عجیبی شده و درحالی که عده ای از افراد خاص در جامعه خودروهای آنچنانی سوار می شوند و در خانه های میلیاردی زندگی می کنند، تعداد فراوانی از هموطنان به نان شب محتاج بوده و برای گذراندن نوروز مجبورند با خرید قسطی آجیل،گوشت و مرغ و برنج و ... گذران زندگی کنند.
امید است در ماه های آینده و با شروع تبلیغات انتخاباتی، نامزدهای تصدی پست ریاست جهوری به واقعیات جامعه توجه کرده و دست از دادن وعده های واهی بردارند و فکر نکنند مردم با گذشت زمان این صبحت های زیبا را فراموش می کنند.
منبع:افکار نیوز
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانهها