به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، در قدیم شیراز دارای 6 دروازه بوده که در حال حاضر تنها دروازه قرآن باقی مانده است اما مردم شیراز هنوز به محل دروازههای قدیمی اشاره میکنند؛ دروازه قرآن، دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون، دروازه شاه داعی الیاله.
دروازه قرآن یکی از دروازههای به جای مانده از دورههای قدیم در شیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به حساب میآید.
در مدخل تنگ الله اکبر با دروازهای که به دروازه قرآن معروف شده و به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شده است. وجه تسمیه آن به دلیل قرآنی است که به دستور امیر در آن گذاشته شده بود تا مسافرین به سلامت از زیر آن عبور کنند. این طاق به مرور زمان خراب شد تا اینکه در زمان کریم خان زند از نو ساخته شد و قرآن معروف به « هفده منی» که منسوب به خط سلطان ابراهیم نوه شاهرخ تیموری در اطاقک بالای آن گذاشته شد.
قرآن مذکور در حال حاضر در موزه پارس شیراز نگهداری میشود. این دروازه در سال 1315 شمسی با دینامیت ویران شد اما بار دیگر با بلندنظری یکی از بازرگانان معروف شیراز به نام «حسین ایگار» در سال 1328 شمسی تجدید بنا شد. در اتاقکهای کناری این بنا ایگار و همسرش دفن شدند.
این بنا در سال 75 باشماره 1800 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. دروازه قرآن در شمال شرقی شهر شیراز در تنگ الله اکبر میان کوه چهل مقام و کوه باباکوهی قرار دارد و در واقع در خروجی شیراز به سمت شهر مرودشت واقع شده است.
این بنای تاریخی در کنار فلکه طاووسیه شیراز قرار دارد. در فاصله کمتر از ده متری این دروازه مقبره خواجوی کرمانی، با فاصله کمتر از پانصد متری باغ جهان نما و همچنین فاصله کمتر از هزار متری مقبره شاعر نامدار پارسی زبان حافظ شیرازی قرار دارد.
باغ چهلتنان
باغ چهلتنان یکی از باغهای زیبای شهر شیراز است که به دلیل نزدیکی آن به حافظیه بازدیدکنندگان زیادی به آن سر میزنند.
در فاصلهای کوتاه از شمال حافظیه، محوطهای مشجر و با صفا وجود دارد که دارای چهل سنگ مزار هم اندازه است. قدمت این باغ به عهد کریم خان زند میرسد و گورهای داخل محوطه باغ نیز به نیمه دوم قرن 13 هجری مربوط است.
در این بقعه چهل قبر کوچک در دو ردیف در کنار هم جای گرفتهاند. این چهل قبر مربوط به چهل نفر درویش است که در زمانهای گذشته در این مکان زندگی میکرده و مشغول عبادت بودند و چون هرکدام وفات مییافته دیگران او را دفن کرده تا بدین ترتیب که هر 40 نفر به تدریج دار فانی را وداع میگویند و قبورشان در کنار هم در ضلع شرقی حیاط در کنار دیوار قرار گرفته است.
این سنگها فاقد نوشته هستند و در بین دو ردیف آنها باغچه کوچکی است که در آن گلکاری شده است. در سال 1257 هجری قمری به دستور معتمدالدوله فرهاد میرزا قاجار، حاکم وقت فارس چهل سنگ قبر موجود به یک اندازه بریده شده و بدون هیچگونه نوشتهای بر روی مزارها به موازات هم گذاشته شد.
در آرامگاه چهل تنان علاوه بر چهل قبر گمنام، دو عارف و ادیب شیراز به نامهای شیخ ابواسحق معروف به شیخ اطعمه (متوفی 830 هجری قمری) شاعر و حشمت شیرازی (1369 هجری قمری مساوی با 1330 هجری شمسی) به خاک سپرده شدند.
انتهای پیام/