به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم به نقل از مشرق، حسن روحانی هفتم خرداد 92 در تبلیغات انتخاباتی خود، با حضور در برنامه "با دوربین شبکه یک سیما" وعده داد که «میتواند در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آورد و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانهها و مراکز تولیدی که امروز مشکل دارند، مشکلاتشان را حل و فصل کرد».[1]روحانی در این برنامه تبلیغاتیاش در رسانه ملی، مقابل دوربین رسانه ملی گفت: «در برنامه من علاوه بر برنامههای میان مدت برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاهمدت یکماهه و 100 روزه وجود دارد».[2]
رئیس دولت تدبیر و امید پس از گذشت ماههای نخست ریاستجمهوریاش به جای حل مشکلات اقتصادی، در کنار وعدههای جدید، تنها به ارائه گزارش صد روزه خود بسنده کرد. سپری شدن صد روزه دوم و سوم از عمر دولت یازدهم و ناکامی در ایجاد گشایشهای اقتصادی، موجب شد تا روحانی رفع تنگناهای معیشتی و حتی حل مشکل آب خوردن مردم را در گروی توافق هستهای با قدرتهای بزرگ به ویژه آمریکا اعلام کند.[3]
گذر زمان نشان داد برجام نیز نتوانسته خیالات دولت یازدهم را به واقعیت مبدل کند؛ به همین دلیل مقامات دولت تدبیر و امید به تدریج "ساز ما نمیتوانیم دولت" را کوک کردند؛ از رئیسجمهور تا وزرا و سایر مسئولیت قوه مجریه در مواجه با سؤالات افکار عمومی و رسانهها بر طبل ما نمیتوانیم کوبیدند. در جدول زیر نمونهای از اظهارت این مقامات دولت یازدهم آمده است:
حالا از دولت یازدهم باید سؤال شود، دولتی که در چهار سال اولش، انجام بسیاری از امور را از توان خود خارج میدانست با چه نیتی و منظور تلاش میکند تا بار دیگر مسئولیت قوه مهم مجریه را بر عهده گیرد. شایسته است تا دولت تدبیر و امید اجازه دهد تا شایستگان تصدی امور را در دست گیرند.
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانهها