به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، هفته نامه مصری «صوت الامه» در مقالهای به قلم «عبدالحلیم قندیل» مدیر مسئول خود – که هم زمان در روزنامه الاخبار نیز منتشر شده است – با عنوان «ایران دشمن نیست» می نویسد: تغییر و جایگزینی ایران به جای اسرائیل موضوعی است که اکنون دقیقا از ما اعراب میخواهند تا ایران به دشمن اصلی و مرکزی اعراب و جنگ با ایران به مساله اصلی و مرکزی امت عربی تبدیل شود، در عین حال اسرائیل به همسایه خوب و متحد پنهان تبدیل گردد. ظاهرا کشورهای اصلی عربی – که در سیاست آمریکا به عنوان «اردوگاه معتدل عربی» شناخته می شوند و اسرائیل نیز آنها را بهعنوان «اردوگاه سنی» توصیف میکند – گویی درصدد تشکیل ائتلافی «سنی – یهودی» علیه «ایران اتمی شیعه» هستند.
این بازی جدید و در واقع قدیمی است که عمر آن به اندازه عمر امت عربی و نابودی طرح قومی عربی و انقراض نظام منطقهای اعراب و تبدیل اتحادیه عرب به گوری از سنگ مرمر و برگزاری اجلاس سرانهای عربی شبیه به مراسم عزاء و تسلیت سالیانه میباشد که سران عرب تصمیماتی را صرفا مثل جوهری روی کاغذ تصویب میکنند و تقریبا هیچ توجهی به مساله فلسطین نمیکنند که باید دلیل اصلی برگزاری چنین نشستهایی باشد، و توجهی به ایجاد اتحادیه عرب و نیز صدور معاهده دفاع عربی مشترک و توزیع نقشها بین کشورهای صف مقدم و کشورهای حامی بعد از شکست سال 1967 و در رهبری امت در پیروزی تاریخی بر دشمن صهیونیستی در جنگ اکتبر 1973 نمیکنند.
درحالیکه بعد از آن پیروزی شاهد غم و اندوه و تاریکی غمانگیز و تحقیر سیاسی برای پیروزی سلاح و کشیدهشدن به مسیری اشتباه بودیم که ما را به ایستگاه سال 1979 کشاند زمانیکه مصر رسما از رهبری و پیش گامی عرصه عربی خارج گردید و جایگاه پیشتازش در مقابله با اسرائیل را از دست داد و معاهده به اصطلاح صلح شکل گرفت؛ درحالی که شاهد پیروزی انقلاب (امام) خمینی در ایران و پایان یافتن ائتلاف و اتحاد قدیمی بین ایران و اسرائیل و پیشروی ایران به سوی ایفای نقش فزاینده و گسترده در حمایت از گروههای مقاومت علیه اسرائیل و ایجاد قدرت نظامی و علمی گسترده در ایران بودیم و گویی خورشید ایران طلوع کرد و در همان لحظه خورشید اعراب غروب نمود. طرح ایران هر روز بیش از پیش گسترش یافت و وارد عرصههای جدیدی شد، درحالیکه زمین در زیر پای اعراب تکان خورد و به لرزه درآمد و مشرق عربی به مغرب ایران تبدیل شد و مرزهای راهبردی ایران به سواحل دریای مدیترانه رسید.
نتیجه اینکه اعراب خودشان به دست خودشان همدیگر را نابود کردند و بر قدرت همسایه ایرانی خود افزودند و در ابتدا حلقه پیوند و ارتباط خود با مساله فلسطین را گسستند و از رویکرد مقابله با خطر اصلی یعنی رژیم متجاوز صهیونیستی جدا شدند و به اصطلاح به «کشورهای معتدل عربی» و حامی آمریکا در عملیات تجاوز و اشغال عراق تبدیل شدند، وگرنه واشنگتن قادر به اشغال زمینی عراق بدون تسهیلات و حمایتهای اعراب و بدون سلسله پایگاههای نظامی در کشورهای خلیج (فارس) نبود. نابودی عراق به برکت همسایگی در همتنیده دو کشور به سود توسعه نفوذ ایران تمام شد، زیرا زندگی با جدایی و خلاء تناسبی ندارد و هر خلائی را رها کنی، دیگران آن را پر میکنند.
رسوایی و سقوط فاحشتر اینکه ممالک خلیج (فارسی) درآمدهای سرشار نفتی خود را در خدمت حمایت از بازی استعمار کهنه یعنی «تفرقه بینداز» قرار دادند و صدها میلیارد صرف تغذیه حقد و کنیه توزی شد و این دقیقا همان چیزی بود که آمریکا و اسرائیل میخواستند.
پس توسعه نفوذ ایران بیش و پیش از هر چیز نتیجه حماقتها و اشتباهات اساسی اعراب است، بعد از آن که اعراب جایگاه خود را در مقابله با اسرائیل به ایران واگذاشتند و شیعیان عرب را رها کردند تا بیشتر به سوی ایران گرایش یابند و اکنون هم میخواهند ما را به ننگ و عار خدمت علنی و مستقیم به آمریکا و اسرائیل و ترسیم تصویر جنگ با ایران بهعنوان یک وظیفه دینی و ملی و تصویر تهران بهعنوان دشمن اصلی اعراب با پرداخت میلیاردها دلار به واشنگتن و اسرائیل تنیده شده در آمریکا به صورت راهبردی و تبدیل ترامپ و نتانیاهو به اولیای صالح الهی و راهنمایی گرفتن از ارشادات گرانقدر و ارزشمند آنها در دفاع از کیان «اهل سنت و جماعت» و جعل و تزویر کامل اسلام و عربیت و تبدیل تسلیم و اتحاد و ائتلاف با اسرائیل بهعنوان سنتی واجب و برپایی نماز جماعت پشت سر اسرائیل بکشانند!
این همان ننگ و عاری است که برای ما میخواهند یعنی کوری و نابینایی کامل از مشاهده دشمن اصلی و جایگزین کردن ایران به جای اسرائیل و شعلهور کردن بیشتر جنگهایی برای فروپاشی درونی در منطقه عربی و اسلامی، تحولی که تنها به نفع اسرائیل است و بقیه موجودیت اعراب درگیر در جنگهای دوران جاهلیت را نابود میسازد.
انتهای پیام/